Boeken algemeen

dinsdag 30 september 2014

Op een rijtje: De boeken van september

Het lijkt net vorige week dat ik mijn blogpost over de boeken van augustus schreef, en nu is september alweer (bijna) voorbij!! Gelukkig is het weer nog wel een beetje zomers. Ik heb lekker nog wat boeken in de tuin kunnen lezen. Hopelijk lukt dat in oktober ook nog :-).


Eens even kijken ik gelezen heb....

1. The fault in our stars - John Green *****
2. De verloren prins - Julie Kagawa ***
3. Kaddisj voor een kut - Dimitri Verhulst ****
4. Voglio vivere una volta sola - Francesco Carofiglio ***
5. Voor jou - Jojo Moyes ****
6. Password - Mirjam Mous ***
7. Zondig hart - Sylvia Day **
8. De duistere fae - Julie Kagawa ****

Klik op de titel om de bijbehorende recensie te lezen.

Er zijn wel eens mensen die tegen mij zeggen dat ze verbaasd zijn over mijn boekenkeuze. Als ik zo naar mijn lijstje kijk, snap ik dat best een beetje.
Volgens mij is mijn motto 'Ik lees alles wat los en vast zit' duidelijk te zien ;-). Natuurlijk lees ik net helemaal alles wat los en vast zit, maar is mijn smaak wel heel breed. Van literatuur tot young-adult boeken, van waargebeurd tot fantasy. En ook nog in drie talen. Ik kan alles goed vinden. Uit mijn recensie van Zondig hart blijkt overigens dat ik zeker niet alles goed vind.

Een top 3 van deze maand maken was niet zo heel moeilijk. Toen ik The fault in our stars aan het lezen was, dacht ik dat dat nog wel eens mijn nummer 1 van dit jaar zou kunnen worden. Wie weet...
Hij staat sowieso voor deze maand op 1. Op 2 staat het boek dat deze maand de meeste stemmen had gekregen bij Kiezen is moeilijk. De derde plaats was een twijfelgeval. Kaddisj voor een kut of De duistere fae. Ik heb voor Kaddisj voor een kut gekozen omdat ik verbaasd was dat ik het boek naar mijn smaak zou zijn.Van de Duistere fae verwachtte ik al dat ik hem goed zou vinden.
(De Duistere fae kun je trouwens tot 11 oktober winnen op mijn blog.)

Inmiddels ben ik alweer in twee boeken bezig: 12 Jaar slaaf van Simon Northup en Vijf van Ursula Posnanski. Over die boeken kun je binnenkort op mijn blog meer lezen.
Verder liggen Verkikkerd van Lisette Jonkman, Onsterfelijk en Bloedband van Julie Kagawa, De jongen in de gestreepte pyjama van John Boyne en Hyperbool en nog wat van Allie Brosh op de stapel voor oktober.
Ik ben benieuwd of ik daar allemaal doorheen zal komen. Je zult het komende maand zien.



Follow on Bloglovin

maandag 29 september 2014

Winnen: De duistere fae

Winnen!

Inmiddels is het 10 maanden geleden dat ik ben begonnen met mijn blog. Afgelopen week zag ik de pageviewteller over de 10.000 gaan.
Omdat ik hier heel blij mee ben, heb ik een winactie op poten gezet.

Ik ga een exemplaar van De duistere fae van Julie Kagawa weggeven. Zelf heb ik het boek net afgelopen weekend gelezen en ik kan je zeggen: Hij is echt de moeite van het lezen waard!


Hoe maak je kans?

- Laat onderaan deze pagina in een reactie weten waarom je graag wilt winnen.
- Volg mij op Bloglovin' of Twitter of like mijn Facebookpagina

Vervolgens kijk ik wie onder mijn volgers de leukste reactie achterlaat.

Op zaterdag 11 oktober maak ik de winnaar bekend.

Deze winactie wordt mede mogelijk gemaakt door Harlequin. (Tnx!)







zondag 28 september 2014

De duistere fae (The Iron fey - Call of the forgotten #2) - Julie Kagawa

Ik heb het boek echt nét uit en moet even tot bedaren komen voor ik het einde verklap. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Maar: WANNEER KOMT HET VOLGENDE DEEL UIT?!

Oke... Ik ben weer rustig.

Ethan Chase wil na het avontuur van afgelopen week helemaal niks meer met de fae en Nimmernimmer te maken hebben. Zeker niet nadat hun verblijf daar Kenzie niet in de koude kleren is gaan zitten. Ze ligt in het ziekenhuis bij te komen. 
Gelukkig hebben ze afgelopen week niks meer van Keirran, Annwyl of zijn zus gehoord. 
Deze stilte is niet voor lang. Het blijkt dat Ethan niet de enige is die afgelopen week niks van Keirran gehoord heeft. Meghan komt hem vragen of hij misschien meer weet. Maar niet alleen zij. Op een avond zit Annwyl ook in zijn slaapkamer op hem te wachten.
Ze heeft zijn hulp nodig om Keirran te vinden, voordat ze vervaagd is. 
Keirran lijkt alles op alles te zetten om het vervagen van zijn grote liefde te voorkomen. Zelfs al komen daar heel duistere krachten bij kijken... 

Omdat Keirran niet alleen zijn neef, maar ook een vriend is, kan Ethan dit niet zomaar laten gebeuren. Hij gaat samen met Annwyl op zoek naar Keirran. Maar een visioen vertelt hem dat hij daar zelf ook wel eens niet zonder kleerscheuren vanaf kan komen...

Tijdens hun tocht naar de redding van Annwyl beschermt iedereen iedereen. Maar uiteindelijk moeten er keuzes gemaakt worden en is niet iedereen te redden.
Op de voorkant van het boek staat 'Soms moet je besluiten iemand te laten gaan...' Waar dat over gaat, dat moet je maar lezen in het boek.

Het boek is spannend tot en met de laatste bladzijde. Wat zeg ik, tot en met het laatste woord!

Het hele verhaal is verteld vanuit Ethan. Je weet dus alleen wat hij denkt, voelt en ziet. Terwijl ik als lezer maar al te graag wilde weten wat er in de andere personages omging. Vooral van Keirran. Wat gaat er schuil achter zijn vaak kille blik. Maar door dat niet te weten is het verhaal juist extra spannend en onvoorspelbaar.
Het verhaal is, net als de andere delen, lekker vlot geschreven en leest makkelijk weg. Eenmaal in het verhaal begonnen, was het erg moeilijk om het boek nog aan de kant te leggen.
Nu is het wachten tot het volgende deel uitkomt. Ik zie op Goodreads dat The Forgotten Crown in 2015 moet verschijnen. Maar of dat in januari of december is, dat kan ik niet vinden. Afwachten dus. Zo blijft het spannend ;-).

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

23253308Titel: De duistere prins
auteur: Julie Kagawa

vertaling: Angelique Verheijen

uitgeverij: Harlequin Young Adult
ISBN: 9789034754400
aantal pagina's: 384
verschijningsdatum: september 2014







Klik hier voor mijn recensie van het vorige deel: De verloren prins.



Follow on Bloglovin

vrijdag 26 september 2014

Zondig hart - Sylvia Day

Op de vooravond van haar bruiloft laat Lady Jessica Sheffield haar hondje nog even uit in het bos. Op een gegeven moment rent haar hondje bij haar weg en loopt Jessica alleen, zoekend, in het donker, waar ze ineens het geluid hoort van twee mensen die waarschijnlijk met iets intiems bezig zijn.
Jessica gaat op onderzoek uit en stuit daarbij op Alistair Caulfield. 
Hun blikken ontmoeten elkaar. 
Dit is het begin van zeven jaar waarin Alistair Jessica niet kan vergeten en hij ook in de hoekjes van haar gedachten aanwezig blijft. Ook al ligt er een zee aan afstand tussen hen in.
Als de man van Jessica door ziekte komt te overlijden en Jessica haar leven weer probeert op te pakken, belandt ze op een schip om op reis te gaan naar de plantages van haar man.
Het schip blijkt eigendom te zijn van Alistair Caulfield.
In de zeven jaar die tussen hen in zit, heeft zich een grote spanning opgebouwd. Een spanning die gebroken moet worden.

Ondertussen heeft de zus van Jessica het minder naar haar zin. Zij zit in een slecht huwelijk waarin ze mishandeld wordt. Dit soort praktijken is haar niet onbekend. Hester en Jessica hebben beiden een verleden van mishandeling achter de rug. Dit heeft hen alletwee getekend voor het leven. 
De broer van de overleden echtgenoot van Jessica, Michael, kan dit niet aanzien en wil er alles aan doen om Hester gelukkig te zien.

Zondig hart is een historische roman over de Britse adel. Er wordt in het verhaal dan ook flink wat gegooid met adellijke titels. Af en toe een beetje verwarrend, omdat iemand na overlijden van een vader of oudere broer ineens een andere aanspreektitel kan krijgen.
De vrouwen hebben in de tijd dat dit boek speelt vooral de taak om zich naar de buitenwereld toe goed te gedragen en zich aan de regels van de etiquette te houden.
Ook bij Jessica is dit er met de paplepel ingegoten. En wat er met de paplepel niet in ging werd er wel met een zweep ingeslagen. Bij Alistair heeft ze eindelijk het idee dat ze haar masker af mag gooien en zichzelf mag zijn. Toch lijken ze niet voorbestemd om bij elkaar te blijven. Zowel de familie van Jessica als van Alistair zouden de relatie niet goedkeuren. De vraag is: Is hun relatie, zijn zij, sterk genoeg om daarboven te gaan staan?

Er zaten wel een paar goede stukken in het verhaal, maar over het algemeen wist het me niet te boeien.
Normaal gesproken lees ik een boek, als ik het goed vind, wel in een dag of 3 uit. Over dit boek heb ik bijna een week gedaan en ik ben blij dat het uit is, zodat ik lekker weer in een ander boek kan gaan beginnen.
Waar het precies aan lag dat ik het boek niet zo geweldig vond? Dat is moeilijk te zeggen. Misschien vond ik het verhaal wat afstandelijk. Misschien kwam het door alle lagen kleding die iedere keer beschreven werd met ouderwetse termen, zodat je als lezer weet dat Sylvia Day zich verdiept heeft in de tijd waarin het boek speelt?
Vorige boeken van Sylvia Day heb ik wel met veel plezier gelezen. En dan denk ik aan de Crossfire trilogie.

Sterren plaatjesSterren plaatjes


18813497
Titel: Zondig hart
oorspronkelijke titel: Seven years of sin
auteur: Sylvia Day
Vertaling: Emilin Lap
uitgeverij: Bruna
ISBN: 9789400504424/ 9789044972245
 (e-book)
aantal pagina's: 335
verschijningsdatum: november 2013


zaterdag 20 september 2014

Super Six Saturday / Super 6 boeken die ik niet uit mijn hoofd kon zetten nadat ze uit waren

Op Bloglovin' kwam ik de Super Six Saturday tegen. Dat soort dingen vind ik altijd erg leuk om aan mee te doen. Nadat ik de lijst met onderwerpen van de komende weken heb bekeken, denk ik dat ik er in ieder geval wel een paar keer aan mee kan doen.
SSS wordt georganiseerd door Bookbabbles.nl. Op hun site kun je ook de lijst vinden met de onderwerpen voor de komende tijd.

Super 6 boeken die ik niet uit mijn hoofd kon zetten nadat ze uit waren... Boeken waarna ik niet makkelijk in een nieuw boek kon beginnen. Of juist een deel van een serie die maakte dat ik gelijk door wilde lezen in het volgende deel.

Het eerste boek is een boek dat ik al een hele tijd geleden gelezen heb. Het eerste deel van een serie die veel indruk op mij gemaakt heeft.

10670024 De Stam van de Holenbeer. Het eerste deel van de Aardkinderen serie van Jean M. Auel. Ik vond dit verhaal zo goed omschreven dat het net zo goed een waargebeurd verhaal uit de steentijd zou kunnen zijn. Heel bijzonder. Het einde van het verhaal, waarin Ayla vertrekt bij de stam en daarbij haar zoontje moet achterlaten vond ik vreselijk. Dezelfde avond dat ik het boek uit had, heb ik het tweede deel van de serie nog op de kop getikt. Waarna ik de rest van de serie ook ben gaan lezen. Waarin je als lezer kennis maakt met Jondalar. De combi Ayla en Jondalar heeft op mij een onuitwisbare indruk gemaakt. Ik hoop dat ik me er ooit nog een keer toe kan zetten om de boeken te herlezen, maar aangezien ze erg dik zijn en er altijd flink wat andere boeken in de wachtrij staan, betwijfel ik of dat gaat lukken.
Alhoewel, als ik dit zo typ, bedenk ik dat ik er maar gewoon een keer voor moet gaan. Een idee voor 2015.

Op de tweede plaats een boek dat nog fris in het geheugen ligt. The fault in our stars. Dat boek staat voor mij persoonlijk op de lijst om de beste van 2014 te worden. Aangezien ik dit jaar al 86 boeken gelezen heb, wil dat wel wat zeggen.
Net als De stam van de holenbeer een boek waarbij ik gehuild heb.
Mijn recensie van dit boek kun je hier lezen.






8634475Op de derde plek komt voor mij de Gone serie van Michael Grant. Dit boek zie je volgende week ook nog wel een keertje langskomen. Gone is een superspannende young-adult serie waarin kinderen tot 16 jaar moeten zien te overleven in een wereld zonder volwassenen.
Ook bij deze serie kon ik na het einde van ieder deel niet wachten tot ik kon beginnen in het volgende deel. Ik heb de eerste delen in het Nederlands gelezen, ten ik daar doorheen was, ben ik verder gaan lezen in het Engels.



7303447
Voor de vierde plek kies ik Harry Potter. Ik denk dat deze serie een heleboel kinderen aan het lezen gezet heeft. Deze boeken en later filmserie is natuurlijk niet voor niks zo'n succes geworden.
Ik neem ook aan dat ik op de inhoud niet verder in hoef te gaan.

Ook bij deze serie ben ik op een gegeven moment overgestapt op het Engels, simpelweg omdat ik niet kon wachten tot de vertalingen verkrijgbaar waren.

Iedere keer als er een nieuw deel uitkwam ging ik eerst het vorige deel herlezen.


Eigenlijk zijn er nog wel meer young-adult series die ik in dit lijstje kan zetten, maar die bewaar ik toch nog even voor volgende week.
Gelukkig heb ik heel veel van de boeken die ik gelezen heb in Goodreads gezet. Ik ben voor deze lijst mijn 'read' lijstje eens langs gegaan. Veel boeken daarvan zeggen me op het eerste gezicht niet heel veel meer. Andere juist weer wel.
Zoals bijvoorbeeld het boek dat op de vijfde plek in deze lijst staat.

3176405De Dollangangerserie van Virginia Andrews. Een serie om nooit te vergeten. Gek genoeg heb ik na deze serie nooit weer iets van Virginia Andrews gelezen.








23111678

Op de laatste plaats zet ik Onzichtbaar van Karin Slaughter. In dit deel van de Grant County reeks gebeurt er iets waardoor de hele serie verandert. Ik ga hier niet zeggen wat, voor degenen die de boeken van Karin Slaughter nog niet gelezen hebben. Ik kan wel vertellen dat ik het nog steeds jammer vind.
Gelukkig zijn de daaropvolgende delen ook nog steeds erg goed.






Op de eerste plaats na kunnen de boeken die ik heb gekozen in willekeurige volgorde gezet worden.

Password - Mirjam Mous

Boeken winnen is altijd leuk. Zo had ik dit boek gewonnen bij de Best of Young Adult stand op Manuscripta met een draai aan het rad.
Dit boek ziet er goed uit. Een boek met een hardcover ziet er wat mij betreft al snel mooier uit dan een paperback. Maar, een boek beoordeel je niet op de buitenkant, een boek moet gelezen worden om tot een oordeel te komen.

Als Mick terug komt van de wc ligt zijn vriend Jerro ineens bewusteloos in zijn bed. En dat terwijl hij net nog gewoon een stripboek lag te lezen!
De ambulance haalt Jerro op. Aangezien Mick niet mee mag in de ambulance racet hij er op zijn fiets achteraan. Bij het ziekenhuis aangekomen heeft daar nog nooit iemand van Jerro Prins gehoord.
Een paar dagen later is Jerro weer gewoon op school. Nouja, gewoon?
Mick en Jerro hebben samen regelmatig naar science fiction films gekeken en nu lijkt het toch wel haast of Jerro zijn lichaam is overgenomen door een alien.
En ook al denkt iedereen dat er een steekje los zit bij Mick, hij wil er toch meer van weten.

Stefan, een totaal onbekende van Mick en Jerro, wordt ondertussen lastig gevallen bij school. Er is een man die hem de hele tijd in de gaten houdt. Geen idee wat die van hem wil. Misschien is het wel een pedofiel die hem wil ontvoeren. Als Stefan naar huis wil, wordt hij achtervolgd door de man. Stefan slaat op de vlucht.

Drie levens die compleet los staan van elkaar. En toch krijgen ze met elkaar te maken. 

Een jeugdthriller voor lezers vanaf ongeveer 12 jaar. Dat lijkt me inderdaad een prima leeftijd om dit boek te lezen. Een goede schrijfstijl die makkelijk wegleest. De vaart zit er goed in, dus geen langdradige stukken.
Ik vond het verhaal goed. Het zat goed in elkaar.
Het boek is opgedeeld in 7 delen. Ieder deel heeft een titel en bevat een quote die bij het hoofdstuk past. In de delen komen de verhalen van meerdere personages aan bod. Doordat de delen met de verschillende personages op dezelfde tijdstippen beginnen kom je een zelfde gebeurtenis meerdere keren vanuit een ander gezichtspunt tegen. Iedere keer kom je als lezer iets meer te weten.
Zelf had ik al vrij vlot door wat er aan de hand was, maar dat maakte het verhaal niet minder spannend.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik dit eerder een jeugdboek vind dat een young-adultboek. Daar is natuurlijk niks mis mee. Boeken van het ya-genre spreken mij vaak erg aan. Dit boek vond ik vrij kinderlijk voor jongens van 15. Op een paar op seks gerichte uitspraken na.
Mick en Jerro hebben regelmatig erg humoristische gesprekken.

Hier een stukje uit een gesprek tussen Mick en Jerro over het feit dat Jerro altijd zit opgescheept met een bodyguard:
"'En als je met mij meegaat?' 'Dan gaat Alfred bij jullie voor de deur staan.' Mick zag het al helemaal voor zich. Hij schoot in de lach. 'Ik begrijp niet wat daar grappig aan is,' mopperde Jerro. 'Wacht maar tot je het gezicht van de buren ziet,' zei Mick. 'Dan snap je het helemaal.'"
Voordat Jerro op school kwam, was Mick vaak het mikpunt van pesterijen. Door zijn omgang met Jerro is dat gelukkig voorbij en is Mick een stuk zekerder van zichzelf geworden.

Ik denk dat dit boek al geschikt is voor kinderen in de bovenbouw van de basisschool.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

13452274Titel: Password
auteur: Mirjam Mous
uitgeverij: Van Holkema & Warendorf
ISBN:9789000302598

aantal pagina's: 315
verschijningsdatum: januari 2012







Follow on Bloglovin

woensdag 17 september 2014

Voor jou - Jojo Moyes

Dit boek ben ik gaan lezen, omdat hij de meeste stemmen gekregen had bij de zevende editie van Kiezen is moeilijk. Stiekem hoopte ik dat hij zou winnen. Vooral omdat ik gezien heb dat er binnenkort een nieuw boek van Jojo Moyes uitkomt.
Als ik Voor Jou nou heel goed zou vinden, dan heb ik wellicht nog een mooi boek in het vooruitzicht.
En ja, ik vond Voor Jou erg mooi!
Via twitter kreeg ik de tip om zakdoekjes bij de hand te houden. Die tip geef ik bij deze door aan toekomstige lezers...

Louise Clark is 26 jaar, woont samen met haar zus Katrina (Treen) en diens zoontje Thomas in bij haar ouders en zieke opa.. Omdat ze het niet breed hebben is het van belang dat alle zeilen worden bijgezet. Zeker omdat ook de baan van de vader van Louise op het spel staat. 
Louise is net haar baan kwijtgeraakt en op zoek naar nieuw werk. Alleen liggen de baantjes niet voor het oprapen. Zeker niet als je geen diploma's hebt. Vreemde baantjes voor het minimumloon probeert ze ook, maar dat is 12 ambachten, 13 ongelukken.
Gelukkig heeft ze haar vriend Patrick, die financieel ook nog wel wat bij kan springen. Patrick is een fervent hardloper die druk aan het trainen is voor de Xtreme Viking, een heftige triatlon. Honderd kilometer op de fiets, vijftig kilometer hardlopen en dan nog zwemmen in de ijskoude Scandinavische zee. Patrick is er helemaal vol van en kan bijna nergens anders meer over praten. 

Als er voor Louise behalve paaldansen alleen nog een baan is als verzorgende, waar ze helemaal geen ervaring mee heeft, heeft ze weinig keus. Ze gaat op sollicitatiegesprek bij de welgestelde Camille Traynor, die voor zes maanden een verzorger nodig hebben voor haar zoon Will, die een hoge dwarslaesie heeft.
Louise wordt voor een mooi salaris aangenomen.
Voordat Will in een rolstoel terecht kwam had hij een heel actief leven. Nu speelt zijn leven zich vooral af in zijn kamer. Hij kan er niet mee omgaan dat zijn wereldje zo klein geworden is, en dat terwijl de wereld van Louise niet zo gek veel groter is. Ze zal haar wereldje toch echt wat groter moeten maken als ze Will mee op avontuur en uit zijn depressie wil halen. Dat is voor beiden geen gemakkelijke, zo niet onmogelijke opdracht.

In de proloog kun je een glimp opvangen van het actieve leven van Will van voordat hij in een rolstoel terecht kwam. Dat leven wordt al snel helemaal overhoop gegooid.
Die proloog was voor mij gelijk al een enorme trigger om verder te lezen.
Will gedraagt zich sinds hij in een rolstoel zit vaak als een eikel. Hoe erg Louise ook haar best voor hem doet, het is nooit goed.
Will had wat mij betreft door de proloog al een kleine voorsprong. Ik mocht hem daarna zelfs als hij een klootzak was.
Louise is een beetje een aparte. Ze heeft een geheel eigen kledingstijl en is helemaal vastgeroest in het dorpje bij Stortfold Castle, waar een groot deel van het verhaal zich dan ook afspeelt.
Ze heeft niet echt veel vertrouwen in zichzelf. In de loop van het boek groeit ze hierin en vind ik haar als boekpersonage ook steeds beter worden.
Louise is in het grootste gedeelte van het boek de ik-figuur. In een paar hoofdstukken komt er één van de andere personages naar voren als ik-figuur. Camille, de moeder van Will, Katrina, Louise's zus en Nathan, de verpleegkundige van Will. Dit zijn korte stukjes, waarna het verhaal weer verder gaat met Louise.

Een leuk hoofdstuk vind ik het hoofdstuk waarin Louise haar zevenentwintigste verjaardag viert en Will op verjaardagsvisite komt. Patrick en hij laten daar flink wat haantjesgedrag zien Erg grappig :-).
Verder is het over het algemeen geen grappig boek, al zijn er wel regelmatig lachwekkende situaties.
Het boek heeft mij wel aan het denken gezet. Ik kan me niet voorstellen wat ik zou doen, of wat ik zou voelen als ik of mijn partner of kinderen ineens in een rolstoel zou belanden en volledig afhankelijk zou zijn van anderen.En wat een verschil zou het zijn om in plaats van helemaal verlamd te zijn, bijvoorbeeld nog wel je armen te kunnen gebruiken.
Wat voor waarde heeft je leven voor jezelf als je ineens (bijna) niks meer kunt? Kies je voor jezelf? Of kies je voor de mensen die om je geven?
Al deze vragen komen wel aan bod in dit boek.

Jojo Moyes heeft dit boek geschreven naar aanleiding van een waargebeurde situatie die haar erg aangegrepen heeft. Zonder hier verder al te diep op in te gaan, want dan zou ik een deel van het boek uit de doeken moeten doen, had die situatie te maken met een jonge rugbyspeler die verlamd was geraakt.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Titel: Voor jou
auteur: Jojo Moyes
Originele titel: Me before you
vertaling:Anna Livestro
uitgeverij: De Kern
ISBN:9789032513825 / 9789032514297 (e-book)

aantal pagina's: 416 / 389 (e-book)
verschijningsdatum: juni 2013





Follow on Bloglovin

zondag 14 september 2014

Voglio vivere una volta sola - Francesco Carofiglio

Af en toe vind ik het nodig om een Italiaans boek te lezen. Gewoon, om wat beter te worden in de taal. Ik heb daarvoor een boek gekozen dat ook origineel Italiaans is. Dat doe ik niet altijd. Ik heb ook wel eens een Italiaanse vertaling gelezen van een boek van Sophie Kinsella.
Dit keer ben ik op een Italiaanse boekensite op zoek gegaan naar pas verschenen boeken.
Ik kwam hierbij uit bij Voglio vivere una volta sola van Francesco Carofiglio.

Ideaal om dan een e-book te bestellen. Leuk ook dat ik nu met mijn Kobo reader het boek ook gelijk om mijn telefoon en computer met Kobo account heb en dat hij ook automatisch synchroniseert waar ik gebleven ben.

Francesco Carofiglio is een Italiaanse auteur, illustrator en architect. Geboren in 1964 als kind van een schrijvende moeder. Ook heeft hij een oudere broer die ook schrijver is.
Voglio vivere una volta sola is zijn zevende roman. Voor zover ik kan vinden, zijn zijn boeken (nog) niet vertaald.

Beschrijving:
La vita di Violette è uguale a quella di tante bambine. Due fratelli, Jean e Augustin, una madre premurosa, un padre completamente assorbito dal lavoro. Un cane, Javert, conosciuto per caso e amato all’istante. E tante case: la prima a Roma, poi a Parigi, infine a Plouzané, in Bretagna, a pochi metri dal mare, il posto migliore per curare le ferite dei sogni non realizzati.
Le giornate di Violette corrono leggere, come quelle di tanti bambini, tra passeggiate, chiacchiere, giochi e letture. Le notti sono diverse. Perché Violette non dorme, cammina al buio, i piedi scalzi, l’abito celeste. Riempie le ore contando i libri dei genitori, tremilaottocentosettantotto per l’esattezza, sistema tutti i ricordi nel ricordario, per non perderli più.
E ogni giorno guarda il mondo e lo vede cambiare, le persone vanno a una velocità differente, crescono, invecchiano, spariscono. Invece lei rimane sempre la stessa, le stesse mani, lo stesso viso. Perché Violette è la bambina che non c’è. Non è mai nata, è il desiderio perfetto di tutti loro, mamma, papà, Jean e Augustin. Eppure vive, ride, corre, esiste, almeno fino a quando qualcuno continuerà a pensarla.
Sul confine magico che divide la realtà dal sogno, Violette ci racconta il suo mondo con una leggerezza allegra e malinconica, raccogliendo gli attimi, le emozioni e i gesti che nessuno riuscirebbe mai a immaginare.

Vertaling

Het leven van Violette is net als dat van veel kinderen. Ze heeft twee broers, Jean en Augustin, een liefhebbende moeder en een vader die compleet opgaat in zijn werk. Een hond, Javert, die ze toevallig tegenkwamen, maar waar ze gelijk van hielden. En veel huizen. De eerste in Rome, dan in Parijs en uiteindelijk in Plouzané, in Bretagne, vlakbij de zee; De beste plaats om te herstellen van de wonden van onvervulde dromen.
De dagen van Violette vliegen voorbij, net als die van veel kinderen, met reisjes, praatjes, spelen en lezen. De nachten zijn anders, omdat Violette niet slaapt. Ze loopt op blote voeten, in haar blauwe jurk door het donker. Ze vult haar uren met het tellen van de boeken van haar ouders. 3878 om precies te zijn. Ze sorteert al haar gedachten in haar sorteerkastje, om ze niet te verliezen.
Iedere dag ziet ze de wereld veranderen. De mensen groeien, worden ouder en verdwijnen. Alleen zij blijft altijd hetzelfde. Dezelfde handen, hetzelfde gezicht. 
Want Violette is het kind dat er niet is. Ze is nooit geboren en de perfecte wens van allemaal; mama, papa, Jean en Augustin. En toch leeft ze, lacht ze, rent ze. Ze bestaat. In ieder geval zolang iemand aan haar blijft denken. 
Op de magische grens die de werkelijkheid scheidt van dromen, vertelt Violette op een luchtige, vrolijke, maar ook melancholische toon over haar wereld, terwijl ze de momenten, emoties en gebaren verzamelt die niemand zich ooit voor zal kunnen stellen.

Zoals ook in de beschrijving van het boek staat, ziet Violette iedereen om zich heen groeien, maar doet ze dat zelf niet. Haar broers worden volwassen en hebben hun eigen leven, waar Violette uiteindelijk geen plaats meer in heeft.

Violette groeit op in een liefdevol gezin, maar ziet daar uiteindelijk ook de barsten in komen. Waren die er altijd al? Of zag ze ze niet eerder?
Het perfecte gezinnetje is minder perfect dan het altijd leek. Stuk voor stuk vallen de gezinsleden van hun voetstuk.


".. Allora penso a cos'era, la felicità. E cosa è stata in tutti questi anni. Se siamo stati davvero felici o ce la siamo immaginata. E più la ripeto, questa parola, e più non riesco a capirne il senso."


Alleen haar moeder blijft in haar geloven, blijft haar zien.

Toch staat Violette altijd aan de zijlijn en maakt ze niet echt deel uit van het leven. Wat eigenlijk heel zielig is. Uiteindelijk moet natuurlijk het moment komen dat er niemand meer aan Violette denkt.

Ik kwam makkelijk door het boek heen. Het is dan ook geen dik boek. Qua taal was het voor mij meestal goed te begrijpen. Af en toe waren er stukjes die over losstaande gedachten of emoties gingen waar ik wat meer moeite mee had.

Ik was tijdens het lezen erg benieuwd naar hoe het kwam dat Violette bestond. Gelukkig werd dat aan het eind van het boek duidelijk.
Ik denk wel dat dit een boek is dat bij Nederlands publiek in de smaak zou vallen als het vertaald zou zijn.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes



Titel: Voglio vivere una volta sola
auteur: Francesco Carofiglio
taal: Italiaans
uitgeverij: Piemme
ISBN: 9788856638189

aantal pagina's: 182
verschijningsdatum: augustus 2014





Follow on Bloglovin

zaterdag 13 september 2014

Kaddisj voor een kut - Dimitri Verhulst

Het gebeurt niet vaak dat ik literatuur lees, maar als ik dit lees denk ik: Dat moet ik vaker doen.
Heerlijk, dat taalgebruik.
Al vind ik het niet gemakkelijk om een review of recensie over dit boek te schrijven.
Ik heb het boek met veel interesse gelezen. Het is geen léuk boek. Het verhaal is niet leuk en hoort dat ook niet te zijn. 

Je komt laat aan op een begrafenis. De begrafenis van Gianna, die op een gruwelijke manier aan het eind is gekomen. Dus ga je achteraan zitten en luistert wat er over Gianna gezegd wordt.
Gianna was, net als jij, een kind uit een zorginstelling. Die kinderen hebben meestal geen bijzonder goed toekomstperspectief. Toch breng jij het er best goed vanaf. Je bent niet afhankelijk van een uitkering en hebt een dak boven je hoofd.
Door allerlei flashbacks komt de lezer erachter hoe jouw jeugd en die van Gianna eruit gezien hebben.

De mensen bij de uitvaartdienst van Gianna zijn stuk voor stuk mensen die niet echt om haar gegeven hebben. Jij bent misschien wel de enige die echt bevriend met haar geweest is. En ook jij zit je tijd daar in de kerk uit te zitten. De dingen die over Gianna gezegd worden lijken helemaal niet over haar te gaan. In de woorden klinkt door dat Gianna verschil heeft gemaakt in de wereld, terwijl dat in exen helemaal niet zo was. Wie zal haar missen, wie zal er om haar huilen? Er waren niet eens familieleden aanwezig. Triest.

Jaren na de begrafenis van Gianna zie je een vrouw zichzelf te pletter springen van een brug. Ook een instellingskind. Dat verbaast je niks.

Hierna begint het tweede deel van het boek: De aankomst in de bleke morgen.
Het verhaal van Sarah en Stefaan. Ex-instellingskinderen. Als lezer volg je een gesprek tussen deze twee en kom je erachter waarom zij op het absurde idee kwamen om hun twee eigen kinderen te vermoorden. Hoe kun je vader en moeder zijn, als je zelf nooit een vader en moeder gehad hebt die je geleerd hebben hoe een gezin hoort te zijn?


"Only the good die young. Daaronder haar naam, geboortedatum,sterfdatum. Droge, administratieve feiten. Haar leven: het kleine streepje tussen een geboorte- en sterfdatum.
Only the good die young. Een schitterend grafschrift voor jezelf, in het geval je negentig wordt."

Het eerste gedeelte van het boek is autobiografisch. Op de omslagtekst van het boek wordt de weg naar dit boek toe omschreven:
'Je hebt lang gewacht om het relaas van jouw jaren in een instelling voor verwaarloosde jongeren neer te pennen. Je hebt het uitgesteld, beseffende, lichtjes gehoopt zelfs, dat zulks vaak tot afstel leidt. Je wou niet de zieltogende schrijver van het trieste-jeugd-gebrompot zijn. Voor zover je dat nog niet was. Maar toen je een jonge vrouw, een ex-instellingskind, zich voor jouw ogen van het leven zag beroven, en toen twee van je oude soortgenoten de kranten haalden nadat ze hun eigen kinderen vermoordden omdat ze zich geen raad wisten met het familieleven dat hun nooit was aangeleerd, heeft het blad papier zich vanzelf naar je toegeschoven. De eerste persoon enkelvoud kon worden afgeschaft, en het voelde veilig, eindelijk te verdwijnen in de ellende van een ander.'

De hoofdpersoon is opgegroeid in Home Zonnekind, samen met andere 'wegwerpkinderen' hielden ze er daar een geheel eigen leefwijze op na.
In het echt heette de instelling geen Home Zonnekind.
Zelf zegt Dimitri Verhulst over dit boek dat de instelling in het boek voor zo'n 95% overeenkomt met de werkelijke instelling waar hij zelf heeft gezeten.

Ik vond het verhaal vreemd. Vreemd, omdat het in de jij-vorm geschreven is. Vreemd ook, door de titel. Die op mij een beetje provocerend overkwam, terwijl ik het boek helemaal niet zo ervaren heb. Vreemd ook, omdat het voor mij (gelukkig) onbekend terrein is.

In DWDD van 17 april jl. was Dimitri Verhulst te gast omdat hij het boekenweekgeschenk van dit jaar schrijft. Ook dit boek kwam toen ter sprake. Het schijnt dat er Nederlandse boekhandels zijn die dit boek, door de titel, niet in hun winkel wilden hebben. Zonder dat ze er zelfs maar een letter van gelezen hadden. Dimitri zelf vond dit nogal hypocriet van het zo vrije Nederland.

Zelf heb ik dit boek gewonnen op Manuscripta. Het is nu nog geen week later en ik heb het boek uit. Het is het eerste boek dat ik ben gaan lezen van mijn op Manuscripta gescoorde boeken. Waarom ik dit boek als eerste ben gaan lezen? Door de titel. Ik was erg benieuwd wat er achter school. Dat weet ik nu. Volgens mij komt het woord kut niet of nauwelijks voor in het boek. Ik ga het nu niet nog een keer helemaal scannen op het woord kut, wie weet kom je het toch een keertje tegen, pin me er dus niet op vast.

In Pauw van 2 september is Dimitri Verhulst te gast en vertelt en leest daar voor uit Kaddisj voor een kut.

(De Kaddisj is de naam van een Arameens gebed dat vooral gebruikt wordt ter herdenking van een dode bij het Jodendom.)

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Titel: Kaddisj voor een kut
auteur: Dimitri Verhulst
uitgeverij: Atlas Contact
ISBN: 9789025443788
aantal pagina's: 160
verschijningsdatum: augustus 2014

Follow on Bloglovin

dinsdag 9 september 2014

De verloren prins (The Iron Fey - Call of the Forgotten #1) - Julie Kagawa

Na de delen waarin Meghan Chase en Ash de hoofdrol spelen, is het in De Verloren Prins tijd voor Ethan Chase. Het jongere halfbroertje van Meghan.

Het verhaal speelt zich 13 jaar na het eerste deel van de serie af. Toen Meghan voor het eerst in Nimmernimmer terecht kwam, was dat om haar ontvoerde broertje Ethan te redden. Ethan is inmiddels 17 jaar en probeert de wereld van de fae zoveel mogelijk te negeren.
Maar omdat hij 'het zicht' heeft laten ze hem niet zomaar met rust.
De fae en halffae halen allerlei flauwe en gemene grappen uit bij Ethan in de buurt. En omdat andere mensen de fae niet kunnen zien lijkt het net of Ethan al die ongein uithaalt.
Het is dan ook niet zo vreemd dat Ethan al meerdere keren van school gestuurd is.

Aan het begin van dit verhaal begint hij net op zijn nieuwe school. En hoe erg hij ook zijn best doet om de fae te vermijden, ze lijken hem juist op te zoeken.
Gelijk op de eerste schooldag raakt Ethan verwikkeld in een gevecht om Todd te helpen. Een halffae die hem niet eens erg dankbaar is, maar die later wel zijn hulp inroept.
Todd heeft gemerkt dat er steeds weer halffae en bannelingen op mysterieuze wijze verdwijnen. Todd wil dat Ethan dit aan zijn zus, koningin van het IJzerrijk laat weten. Hier wil Ethan niks van weten. Zijn zus heeft hem jaren geleden in de steek gelaten en hij zal zeker niet degene zijn die háár opzoekt.

Op school kijkt iedereen Ethan met de nek aan, behalve Kenzie. De journaliste van de school. Ze blijft volhouden dat ze hem wil interviewen, maar Ethan wil niemand bij hem in de buurt hebben. Eigenlijk heeft hij alleen goed contact met zijn Kali leraar Gudo.
Toch is Kenzie in zijn buurt als hij wordt ingesloten door een soort spookfae en hij geen andere mogelijkheid ziet dan te ontsnappen naar Nimmernimmer.
Noodgedwongen moet Ethan dan toch met de fae samenwerken.

Voordat ik het boek kreeg, had ik het in de winkel al een paar keer in handen gehad. Het boek heeft een opvallend mooie kaft. En niet perse om de foto die erop staat, maar om de details. Alle letters en versiersels zijn met glitter bewerkt.
Het boek is op dezelfde, vlotte manier geschreven als de vorige delen.
Bij de vorige delen met Meghan en Ash in de hoofdrol heeft het een paar delen geduurd voor ik echt in het verhaal zat. Ook bij dit boek had ik even tijd nodig om aan de personages te wennen, gelukkig kwamen er behalve veel nieuwe personages ook veel oude bekenden langs.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Titel: De verloren prins 
auteur: Julie Kagawa

vertaling: Angelique Verheijen
uitgeverij: Harlequin Young Adult
ISBN: 9789034754134
aantal pagina's: 416
verschijningsdatum: mei 2014





Follow on Bloglovin