Titel: Zwarte SecondenAuteur: Karin Fossum
Originele titel: Svarte Sekunder
Vertaling: Annemarie Smit
Vertaling: Annemarie Smit
Uitgeverij: Uitgeverij Marmer BV
ISBN: 978 94 6068 365 7
aantal pagina's:
verschijningsdatum: maart 2017
ISBN: 978 94 6068 365 7
aantal pagina's:
verschijningsdatum: maart 2017
Na Veenbrand en De Fluisteraar mocht ik ook Zwarte Seconden van Karin Fossum recenseren voor uitgeverij Marmer. Erg leuk, want de serie rondom Konrad Sejer bevalt me goed.
Zwarte seconden is geen nieuw deel in de serie, maar een uit 2002 die afgelopen maand opnieuw is uitgebracht in een nieuw jasje. De nieuwe cover sluit nu mooi aan bij de andere delen.
Gelukkig maakt het qua leeservaring niet uit dat dit boek zich een stuk verder terug in de tijd afspeelt dan de andere delen die ik gelezen heb. De tijd wordt namelijk niet eens genoemd en terugblikken naar vorige verhalen komen in de boeken niet opvallend voor.
Waar gaat het boek over:
Vlak voor haar tiende verjaardag gaat de bijna 10-jarige Ida Joner alleen op haar gele fiets naar de kiosk even verderop om een tijdschrift en kauwgom te halen.
Ida kent de weg goed, maar komt niet weer thuis. Er moet iets gebeurd zijn. Inspecteur Konrad Sejer wordt op de zaak gezet, maar zolang het meisje of haar lichaam niet wordt gevonden, heeft hij niks om een zaak mee te beginnen.
De hoop op een goede afloop wordt met de dag kleiner.
Ida kent de weg goed, maar komt niet weer thuis. Er moet iets gebeurd zijn. Inspecteur Konrad Sejer wordt op de zaak gezet, maar zolang het meisje of haar lichaam niet wordt gevonden, heeft hij niks om een zaak mee te beginnen.
De hoop op een goede afloop wordt met de dag kleiner.
Mijn mening:
Waaraan ik kon merken dat dit deel eerder geschreven is dan de eerdere boeken die ik van Karin Fossum las, is de manier waarop het boek geschreven is. Ik zie groei in de schrijfstijl en opbouw van de verhalen.
Zowel in Veenbrand als in De Fluisteraar is redelijk vanaf het begin duidelijk wie de dader is en wordt er naar het waarom toegewerkt.
In Zwarte seconden gaat Sejer op zoek naar de dader.
Bij dat soort thrillers kan ik vaak al voorspellen hoe het zal verlopen. Zo ook bij dit boek.
De weg naar de oplossing was boeiend om te lezen, maar ik was wel een beetje teleurgesteld dat ik het al die tijd letterlijk bij het rechte eind bleek te hebben.
Ik moet zeggen dat Sejer wel erg inventief is geweest bij het naar boven halen van het onderste kiezeltje. Leuk!
Ik ben zeker nog niet uitgekeken op inspecteur Konrad Sejer.
Zeer spannend boek. Het is het eerste boek dat ik had gelezen van deze schrijfster maar ben meteen helemaal weg van haar manier van schrijven. Het enige mindere is dat het duidelijk werd wat er gebeurd was naarmate het einde vorderde.
BeantwoordenVerwijderen