IJs als Vuur (Snow like Ashes #2) - Sara Raasch

Titel: IJs als Vuur

auteur: Sara Raasch

oorspronkelijke titel: Ice like Fire

vertaler: Louise Willenborg

uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 978 90 027 2500 1

aantal pagina's: 414
verschijningsdatum: juni 2017

"Ik ben niet meer alleen maar mezelf. Ik ben een heel koninkrijk, en ik mag geen fouten maken."

(Meira)

Aan het einde van dit verhaal had ik een boek vol plakkertjes, wat betekent dat ik veel mooie zinnen tegen ben gekomen. In de loop van komend stuk zul je een aantal quotes tegenkomen.

IJs als vuur is het vervolg op Sneeuw als As van de Amerikaanse Sara Raasch.
Het verhaal speelt zich af in het fictieve Primoria, dat is onderverdeeld in acht koninkrijken. Vier ervan hebben de namen en kenmerken van seizoenen, de andere vier zijn ritmekoninkrijken. Alle acht hebben ze een eigen koning of koningin die de beschikking heeft over een magische geleider waar ze krachten aan kunnen ontlenen.

In IJs als Vuur is hoofdpersoon Meira erachter gekomen dat zij geen geleider nodig heeft om magische kracht te gebruiken. De Winteriaan Meira ís de geleider van haar volk. Een volk dat jarenlang verbannen en onderdrukt is geweest.

"Mijn borst is zo koud. Mijn hart voelt als ijs en mijn ledematen als sneeuw. Elke uitademing zou in een condenswolkje moeten veranderen. Voorheen voelde de magie alsof hij werd opgewekt, maar nu voelt hij aan als... ontketend."

Nu zij en haar pas bevrijde volk weer terug zijn in Winter is het zaak om weer een sterk land te worden. Ware het niet dat koning Noam van Cordell eerst nog wat schulden te innen heeft bij Winter.

Het schijnt dat in de mijnen van Winter een poort naar magie verborgen zit. Noam wil deze poort koste wat kost vinden en de magie misbruiken om meer macht te krijgen.
Meira denkt juist dat Primoria beter af is zonder wat voor magie dan ook, aangezien er altijd mensen zijn bij wie de macht naar het hoofd stijgt. Daar ligt ook gelijk het Bederf op de loer: de kwade kracht van magie, die zonder geleider te gebruiken is.

Meira mist haar oude ik; het verweesde soldatenmeisje. Het meisje dat zonder een heel volk in de problemen te brengen haar mening kon geven en die kon vechten tegen wie haar niet aanstond. Nu loopt ze onbewapend rond, afhankelijk van haar beveiligers. In haar hoofd blijft ze echter zichzelf en moet ze vaak moeite doen om zich in te houden.

"Ik speel het spelletje wel mee, arrogant varken. Ik zal me als een volgzame kleine koningin voordoen tot ik je kan verpletteren."

Doordat Meira de rol van koningin op zich heeft genomen, is er in de eerste instantie een stuk minder actie in dit boek dan in het vorige.
Alhoewel Mather wel probeert jongens te trainen voor een leger en daar af en toe een oefengevechtje uit voortkomt.

Meira en Theron, de kroonprins van Cordell, gaan op reis naar de andere koninkrijken van Primoria.
Ze hebben dezelfde bestemming, maar hun doelen blijken al snel mijlenver uit elkaar te liggen.
Waar eerst leek of er iets moois tussen de twee op kon bloeien, is nu vooral wantrouwen.
Behalve wantrouwen en vijandschap is er gelukkig ook plek ingeruimd om nieuwe banden op te bouwen die misschien wel kunnen uitmonden in vriendschap.

"Ik heb een volstrekt ander doel voor ogen - dat magie zo weinig mogelijk gebruikt wordt. Dan bestaat er geen risico dat het Bederf kan ontstaan; dan is er geen angst dat onstabiele leiders de controle over hun magie verliezen en onschuldige mensen beschadigen; dan is er geen angst dat kwaadaardige heersers met onmenselijke krachten hele koninkrijken tot slaaf maken."

Het negatieve effect van magie is overal voelbaar aanwezig. Dat zorgt voor continue spanning.

De verschillende koninkrijken worden allemaal uitgebreid en goed beschreven. Van de hitte in Zomer tot de schoonheid in Ventralli. Je hoeft niet buiten in de zon te zitten om tijdens het lezen die Zomerse hitte te voelen.
Op de mooie cover van het boek kun je een glimp opvangen van verschillen tussen de koninkrijken. De cover sluit perfect aan bij die van Sneeuw als As.

"Ik zal zorgen dat hier een eind aan komt. Nee, wij zullen dat samen doen, want ik ben niet meer alleen. 

Dat ben ik nooit geweest."