Lees dan!: Aïn, De dood van de halfling (De kronieken van Ulriach de Waanzinnige #1)

Een collega van mij dacht dat ik De kronieken van Ulriach de Waanzinnige wel leuk zou vinden om te lezen, dus leende ze mij haar gesigneerde exemplaar.

Toen ik de cover zag, wist ik al dat het een boek was dat ik inderdaad zelf ook wel zou oppakken in de bibliotheek of boekwinkel.

Zonder de omslagtekst te lezen, ben ik afgelopen kerstvakantie in het boek begonnen.

Omslagtekst:

Op een zonnige nazomerdag eindigt Arktrans vredige leven als kroonprins van Silkon abrupt wanneer zijn vader door de zwarte magiër Nemroth en diens invasieleger wordt gedood. Aktran vlucht. Zijn enige hoop is zijn moeder die hen jaren eerder onder mysterieuze omstandigheden verliet. Om haar te vinden begint de jonge prins aan een gevaarlijke reis naar de geheimzinnige tovenaar Elassar.

Een ontmoeting met twee wraaklustige elfen, vlak voor zijn einddoel, wordt hem bijna fataal. Als de elfen ontdekken dat Arktran niemand minder is dan hun neef, de halfling Aïn, stellen ze alles in het werk om zijn leven te redden. Elassar raadpleegt ten einde raad het geheimzinnige boek van Ulriach de Waanzinnige. Tenslotte zijn er geen elfengenezers aan deze zijde van de Nevelbergen en zonder magie ziet het er hopeloos uit.

Het antwoord van Ulriach roept nog meer vragen op. Is Aïn de halfling uit het gedicht van de Zeven? En wat als hij sterft? Moet Elassar zijn belofte breken en daarmee het risico lopen dat de zwarte magiër hem vindt? Al snel blijkt dat alle betrokkenen geen keus hebben en dat hun lotsbestemming al eeuwen geleden op raadselachtige wijze in de kronieken van Ulriach is beschreven.

Mijn mening:

Voorin het boek staat een kaart van het gebied waar het verhaal zich afspeelt. Als je die bekijkt voordat je gaat lezen, zegt het je nog niks, maar het is wel leuk om, als je wat verder in het boek bent, de kaart er nog eens bij te pakken.

Het boek telt enorm veel personages met vaak best lastige namen. Daar komt bij dat sommige personages meerdere namen hebben.

Zo begint het boek met Arktran, de hoofdpersoon van het verhaal, die later Aïn genoemd wordt.

Gelukkig vind je achterin het boek een namenlijst waarin je alles op je gemak kunt terugzoeken.

Meestal groeit een personage gedurende het verhaal, maar Arktran (17) liet een iets andere groei zien. Aan het begin van het verhaal komt hij vrij volwassen over, terwijl hij later de ruimte vindt om nog een beetje een kind te zijn en kattenkwaad uit te halen met leeftijdgenoten. Tot het weer tijd wordt om een man te zijn.

Het verhaal is erg boeiend om te lezen. Al moest ik wel eerst even in het verhaal komen. Rond bladzijde 80 kwam het moment waarop ik het boek liever niet meer weg wilde leggen.

Ik ben ook zeker benieuwd naar het tweede deel van deze serie van vijf: Drakenruiter.

De betekenis van de afbeelding en de titel van het boek worden pas laat in het boek bekend.

De schrijfster:

Atalanta Nèhmoura (1 maart 1964) is de auteursnaam van Ciska Buisman. Zij komt oorspronkelijk uit Steenwijk. (Wie weet zijn we elkaar wel eens tegengekomen. Ik kom daar mijn hele leven al regelmatig.)

Ze schreef voor De kronieken van Ulriach de Waanzinnige korte verhalen voor Pure Fantasy.

Meer informatie over Atalanta en de boeken is de vinden op de website van de uitgeverij.