Lees dan!: Zilveren Zicht (De Anderen #3)

Vorig jaar was ik erg onder de indruk van de eerste twee delen van de Anderen. Ik gaf deel 1, Rode Letters, maar liefst vijf sterren en deel 2, Zwarte Veren, vier. Daarna was het een poosje wachten tot dit deel in de bibliotheek verkrijgbaar was.

Waar gaat het boek over:

In Zilveren Zicht gaat het verhaal van Meg Corbyn verder. Ze is inmiddels aardig gewend in het Stadspark in Lakeside. Toch wordt het haar op een gegeven moment allemaal teveel.
Dat geldt niet alleen voor Meg, ook de andere Cassandra Sangue, die bevrijd zijn uit de Instellingen, storten één voor één in.
Taak aan Meg om uit te zoeken waar dat door komt, zodat ze de andere meisjes kan helpen overleven in vrijheid.

In mijn recensie van Rode Letters gaf ik aan dat vertrouwen een belangrijke rol speelt bij de Anderen in hun contact met de mensen. In Zilveren Zicht wordt dat vertrouwen flink op de proef gesteld. Onder andere door de organisatie MAE (Mensen Altijd Eerst). Zij proberen de Anderen in een kwaad daglicht te stellen.
Intussen hebben ze geen enkel idee wíe ze eigenlijk op de proef stellen.

"Meg was het vonkje dat een heel ander soort vuur had ontstoken, onder zowel de mensen als de terra indigine - een vuur dat net zo fel gloeide als de vlammenzee die de MAE-beweging telkens weer aanwakkerde.

Hoop of haat? Welk vuur zou er in Thaisia oplaaien?"

Meg heeft regelmatig een voorgevoel als er iemand in gevaar is, alleen wil ze zichzelf niet iedere keer snijden. Het verhaal gaat namelijk dat een Cassandra Sangue slechts duizend sneden kan verdragen voor het verkeerd afloopt. En aangezien Meg wil leven, moet ze leren zichzelf in de hand te houden. Gevaar is daardoor niet altijd te voorzien...

Mijn mening:

Helaas viel dit deel mij een beetje tegen. Het duurde heel lang voor ik in het verhaal zat doordat het lang duurde voor er wat gebeurde. Toen werd het een beetje een thriller-achtig verhaal, maar dat zette niet echt door.

Er zaten wel wat actie-gedeelten in het boek, maar ook die waren het net niet. En dan het romantische aspect; dat was het ook net niet.

Dus, al met al allemaal een beetje nét niet.

Werd Meg in de eerste boeken steeds sterker, in Zilveren Zicht wordt ze juist weer vrij zwak afgeschilderd en kan ze veel minder hebben dan eerst en hangt ze erg veel aan Simon. (Het personage van Simon vind ik overigens wel leuk.)

Het verhaal had op zich wel spannend kunnen zijn, maar het werd zo gedetailleerd uitgewerkt en uitgerekt, dat de spanning een beetje wegviel.

Omdat ik nog wel benieuwd ben naar hoe de band tussen de mensen en de terra indigine zich zal ontwikkelen, wil ik het volgende deel nog wel gaan lezen.

Op Goodreads zie ik dat deel 4, Grijze Ogen, in 2017 zal verschijnen. Ik hoop daarin op een grote rol voor een Cassandra Sangue die nieuw was in Zilveren Zicht.

In 2017 zal in Amerika het vijfde deel, Etched in Bone, verschijnen.