Boeken algemeen

donderdag 30 juni 2016

Alice in Wonderland | Alice in Spiegelland - Lewis Carroll

Deze mooie uitgave van Alice in Wonderland | Alice in Spiegelland kocht ik laatst op de boekenmarkt in Zwolle. Ik was al een tijdje van plan om hem te kopen en nu heb ik hem eindelijk.

Als kind heb ik wel eens een korte versie van Alice in Wonderland gelezen, ook heb ik meerdere verfilmingen gezien, waarvan die met Johnny Depp in de hoofdrol wel de bekendste is. 
Het complete verhaal had ik echter nog nooit gelezen en van Alice in Spiegelland wist ik helemaal niets af.
Tijd om daar verandering in te brengen.

Alice in Wonderland


Het eerste wat me opviel waren de grote verschillen tussen het boek en de verfilming. In de film zit veel meer logica dan in het boek. Het boek is eigenlijk een grote, onlogische warboel (dat bedoel ik niet negatief).
Het verhaal is als een droom; die zijn ook meestal niet logisch.
En als je in slaap valt terwijl je in Alice in Wonderland aan het lezen bent, ben je helemaal verzekerd van vreemde dromen.

Maargoed, terug naar de logica, of de onlogica... De gedachten en dingen die Alice meemaakt in Wonderland springen van de ene naar de andere plek. Ik moest af en toe zelfs even kijken of ik niet toevallig een stuk over had geslagen.
Buiten dat leest het verhaal wel heel gemakkelijk weg, met dank aan vertaalster Sofia Engelsman. Qua taal- en woordgebruik is dit boek goed geschikt voor kinderen in de bovenbouw van het basisonderwijs. Voorlezen kan al aan veel jongere kinderen.

De tekeningen van Floor Rieder maken het verhaal erg beeldend en zorgden er bij mij voor dat de filmbeelden al snel uit mijn hoofd verdwenen.



Waar gaat het verhaal over:

Ik ga er eigenlijk vanuit dat de meeste mensen wel wat weten van Alice in Wonderland, dus wellicht is dit stukje overbodig.

Alice zit zich suf te vervelen aan de waterkant, wanneer ze ineens een vreemd konijn langs ziet komen. Het konijn heeft kleding aan, heeft een horloge om en spreekt mensentaal. Alice besluit hem te volgen en valt daarbij in een gigantisch konijnenhol.
Vanaf dat moment wordt het verhaal steeds vreemder... 

Alice komt in een gang met allemaal deuren terecht. Alle deuren zitten op slot en er is maar van één deur een sleutel. Alleen is dat een heel klein deurtje waar Alice niet doorheen kan, maar waar ze wel doorheen wíl. 
Na heel veel moeite komt ze uiteindelijk in de tuin achter het deurtje. In die tuin wonen allemaal bijzondere figuren, waaronder de hartenkoningin, die Alice stuk voor stuk meeslepen in hun belevenissen. En Alice, die laat alles over zich heen komen.

Alice in Spiegelland


Aan de achterkant van Alice in Wonderland begint Alice in Spiegelland, het verhaal dat voor mij nog onbekend was, maar waarvan in het voorwoord staat dat het destijds nog succesvoller was dan Alice in Wonderland.

Of ik hem beter vond? Ik weet het niet. Vreemderer in elk geval wel. Nog warriger dan Alice in Wonderland. 
Zo kan ze in de ene zin in een bos staan, en het volgende moment in een trein zitten.

In Alice in Spiegelland komen figuren voor die oorspronkelijk uit oude Engels liedjes komen, maar die door de verhalen van Alice nog beroemder geworden zijn. Ik heb het dan over personages als Humptie Dumptie en Tweedledum en Tweedledee.

Er komen in dit deel niet veel personages uit het eerste deel terug. De Hoedenmaker en de Haas komen wel eventjes voorbij.
Verder kwamen de personages uit Wonderland grotendeels uit een kaartspel en zijn die in Spiegelland schaakstukken.

Waar gaat het verhaal over:

Alice is wederom een beetje slaperig als ze ineens bedenkt dat ze graag wil weten wat er in het spiegelbeeld van haar huis gebeurt, op gedeelten die ze vanaf haar kant niet kan zien. Dus wat doet ze, ze stapt door de spiegel heen. 
Al snel blijkt dat de spiegelwereld bijna helemaal niet lijkt op de gewone wereld.

Het is de bedoeling dat ze in Spiegelland een groot schaakspel speelt. Ze begint als een pion en moet als koningin eindigen. 
Op een normaal spelletje schaak hoef je niet te rekenen met Alice :-)

Ik ben blij dat ik de boeken eindelijk gelezen heb en dat ik deze mooie editie een plekje kan gaan geven in mijn boekenkast. En ik ben erachter gekomen dat de films van Alice gebaséérd zijn op de boeken, maar dat ze zeker niet hetzelfde zijn.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

                                         titel: Alice in Wonderland | Alice in Spiegelland
Alice in Wonderlandauteur: Lewis Carroll
originele titel: Alice's Adventures in Wonderland (1865)
                      Through the Looking Glass (1871)
vertaling: Sofia Engelsman
illustraties: Floor Rieder
uitgeverij: Gottmer
ISBN: 
978 90 257 5917 9
aantal pagina's: 380
verschijningsdatum: november 2014



Follow on Bloglovin

zondag 26 juni 2016

Vechten tegen de golven - Ineke Kraijo

bron: ikvindlezenleuk.nl
De kinderen van mijn groep 6 zijn dit jaar  #leeshelden van de website ikvindezenleuk.nl. van Mathilde.
Op ikvindlezenleuk.nl zijn heel veel recensies van kinderboeken te vinden. Zelf laat ik er ook regelmatig een recensie achter.

Voor de leeshelden hebben we dit jaar al drie een pakketje met leuke boeken ontvangen. Zo zat er afgelopen keer Vechten tegen de golven van Ineke Kraijo tussen, een boek dat ik zelf erg graag wilde lezen.
Vreemd genoeg bleef het in de klas op de plank staan, en dat terwijl het onderwerp goed past bij ons geschiedenisthema van dit moment. 
Voor mij een uitgelezen kans om het boek zelf een weekendje mee naar huis te nemen en te lezen, zodat ik na het weekend aan mijn leerlingen kan vertellen waarom het een leuk boek is.
Zeker weten dat ze hem dan wel willen lezen.

Waar gaat het boek over:

Het boek gaat over de 11-jarige Dirk Taanman. Dirk woont met zijn vader, moeder, broertjes Jan en Muus en zusje Jet op het eiland Marken in de Zuiderzee.
Zijn vader is visser op hun eigen boot, de MK 18. De boot is al heel lang in de familie. De opa van Dirk was visser en de opa van zijn opa ook. 
De bedoeling is dat Dirk ook visser wordt. Zodra hij 12 jaar is, gaat hij van school af en met vader mee het water op.
Dirk vindt dat vreselijk! Hij wil op school blijven en verder leren. Het liefst wil hij schoolmeester of dokter worden, maar daar wil zijn vader niets van weten.

Zijn schoolmeester, meester van Boven, wil ook graag dat Dirk op school blijft. Hij denkt dat Dirk goed genoeg kan leren om dokter te worden. Daarom leent hij regelmatig boeken aan Dirk uit. Bijvoorbeeld Het Oranje Kruis boekje, waarin precies staat hoe je eerst hulp bij ongelukken moet verlenen.

Helaas voor Dirk komt zijn laatste schooldag al gauw en zit hij met zijn vader op de boot. De Zuiderzee is niet zonder gevaar. Niet voor de vissers, maar ook niet voor de eilandbewoners.
Dat blijkt wel als het op de nacht van 13 op 14 januari 1916 hard gaat stormen en het eiland overstroomt.
En of je nu wel of niet kunt zwemmen, tegen de kracht van het zeewater in een storm, kan niemand op.

Mijn mening:

Ik had verwacht dat het boek vooral over de overstroming van 1916 zou gaan, maar dat was eigenlijk niet zo'n heel groot onderdeel van het verhaal.
Het verhaal draaide vooral om Dirk en zijn wensen voor de toekomst. De overstroming speelt wel een heel grote rol in zijn toekomst.

Eigenlijk hoort de titel Vechten tegen de golven niet alleen bij de overstroming, maar ook bij de strijd die Dirk moet leveren tegen de golven waarin hij dag in dag uit zal moeten doorbrengen als hij visser wordt. 

Omdat Dirk en wat hij meemaakt centraal staat in het boek en er geen gedetailleerde omschrijvingen in staan van de toch wel erge dingen die tijdens de overstroming gebeurd zijn, is het boek goed geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 10. 

Ik denk dat Ineke Kraijo met dit boek een duidelijk plaatje heeft neergezet van het leven aan het begin van de 20e eeuw. 
Niet alleen de overstroming komt er als historisch feit in naar voren, maar ook de Eerste Wereldoorlog, waarin Nederland neutraal was, maar waar de schoolmeester wel regelmatig over vertelde. 

In het boek vertelt Dirk op een gegeven moment het verhaal van de drie mannen op een ijsschots aan zijn broertje, wat me eraan herinnerde dat ik vroeger op school ooit begonnen ben in het boek Veertien dagen op een ijsschots van Simon Abramszoon. Om een of andere reden heb ik dat boek nooit uitgelezen. Dat wil ik eigenlijk alsnog wel doen. 

Er komen regelmatig wat ouderwetse woorden voor in het boek. Die woorden staan schuingedrukt in de tekst. Van die woorden wordt de betekenis achterin het boek uitgelegd.
Zelf houdt ik niet zo van dat heen en weer bladeren. Ik had liever gezien dat de woorden onderaan de pagina waar het woord staat, uitgelegd werd.

Al met al kan ik zeggen dat ik blij ben dat ik dit boek op school in de boekenkast mag hebben.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Vechten tegen de golvenTitel: Vechten tegen de golven
auteur: Ineke Kraijo
uitgeverij: Columbus | Royal Jongbloed
ISBN: 978 90 8543 299 9
aantal pagina's: 120
verschijningsjaar: 2016





Follow on Bloglovin

zaterdag 25 juni 2016

Verborgen - Karin Slaughter

Na Veroordeeld (2014) en Mooie meisjes (2015) eindelijk weer een boek van Karin Slaughter waarin Will Trent en Sara Linton de hoofdrol spelen.
Ik wilde dit boek zo graag lezen, dat ik in de weken ervoor eigenlijk helemaal geen zin had om iets anders te lezen. Toen ik eenmaal in Verborgen begonnen was, had ik veel te weinig tijd om lekker door te lezen.
Voordeel daarbij is wel dat ik een week van het boek heb kunnen genieten.



Waar gaat het boek over:

In een verlaten pakhuis wordt het lijk van een oud-politieagent aangetroffen. Dale Harding was geen fijne agent en heeft flink wat op zijn kerfstok. Maar waar hij nu bij betrokken is geraakt, is wel heel complex. 
Will Trent, Faith Mitchell en Amanda Wagner van het GBI breken hun hoofd over de zaak.
Na onderzoek blijken ze namelijk niet alleen met een dode Dale Harding te zitten, maar ook met een vrouwelijk slachtoffer, die vooralsnog onvindbaar is.
Wel wijst alles in de richting van een oude bekende van Will.

Mijn mening:

Spannend en zo goed geschreven en omschreven dat het soms net leek of ik zelf bij stond. (Wat bij de gruwelijke taferelen die Slaughter schetst, niet altijd even fris is...)

Een gedeelte van het boek speelt zich af in het heden en een gedeelte in het verleden. 
Het boek begint op maandag, de nacht van de moord op Dale Harding. Er wordt een onderzoek gestart en net op een heel spannend moment... springt het verhaal over naar het verleden.
Dat was even omschakelen. Gelukkig kostte dat niet veel tijd.

Wat wel veel tijd kostte, was het op zijn plaats krijgen van alle puzzelstukjes. 

Naast het moordonderzoek loopt de relatie tussen Will en Sara als een rode draad door het boek.
Ik ben op Facebook wat uitspraken tegengekomen van mensen die vonden dat het personage van Will en het bijbehorende verleden wat te veel worden uitgemolken, maar daar ben ik het absoluut niet mee eens. Er wordt slechts weer een tipje van de donkere sluier opgelicht. Het personage van Will wordt daar wat mij betreft alleen maar beter van.

Behalve spanning en romantiek zitten er ook een paar mooie actie-stukken in het boek en wist Karin Slaughter met haar cynisme regelmatig een glimlach op mijn gezicht te krijgen.
Alles bij elkaar een mooi compleet plaatje.

Ik hoop dat Karin Slaughter alweer verder aan het schrijven is aan een nieuwe Will Trent / Sara Linton-thriller. 

Verborgen is het eerste boek van Karin Slaughter dat bij HarperCollins Holland, aan wie ik mijn recensie-exemplaar te danken heb, is uitgegeven.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

titel: Verborgen
auteur: Karin Slaughter
originele titel: The kept woman
vertaling: Ineke Lenting
uitgeverij: HarperCollings
ISBN:
978 94 027 1380 0
aantal pagina's: 479
verschijningsdatum: juni 2016


Follow on Bloglovin

zondag 19 juni 2016

De jongen achter het masker - Greet Beukenkamp

"De hemel boven de stad is bloedrood, een kleur die zich weerspiegelt in het water van de Nijl. Het is het bloed van Apophis, weet Maïa, de god van de duisternis, die niet wil dat de zonnegod de onderwereld binnengaat. Regelmatig draait het daarom uit op een vechtpartij tussen de twee goden en wordt de hemel rood gekleurd met hun bloed. Het is een slecht voorteken. Ruzie tussen de goden voorspelt bijna altijd narigheid in de mensenwereld."




De jongen is Toetankhamon, zijn masker is wereldwijd bekend. Het masker dat in 1922 werd opgediept uit het graf van de jonge Egyptische farao.
Maar wie was Toetankhamon nou eigenlijk? Hoe zag zijn leven eruit?

Greet Beukenkamp heeft in De jongen achter het masker feiten aangevuld met haar eigen verhaal, want van iemand die in het jaar 1333 tot 1323 v.Chr. (In dezelfde periode was hier in Nederland de Midden-Bronstijd.) regeerde en slechts 19 jaar oud geworden is, is het onmogelijk om een compleet beeld te hebben.

Erg boeiend om een boek te lezen over een onderwerp dat me al sinds ik er de eerste keer les over kreeg op de middelbare school intrigeerde.

Waar gaat het boek over:

Het boek begint met een feitelijk voorwoord over farao Toetankhamon en zijn familie, waarna het verhaal vanuit Maïa, de voedster van Toetankhamon, begint.

Maïa heeft nog maar pas geleden gehoord dat Toetankhamon overleden is en is erg verdrietig. Hij was als een zoon voor haar. 
In gedachten praat ze tegen haar zoon, over zijn leven en alles wat hij heeft meegemaakt. Zo is hij voor haar gevoel toch nog dichtbij.

Al snel is duidelijk dat Toet geen gemakkelijk leven gehad heeft. Eigenlijk is hij vanaf zijn geboorte in gevaar geweest en werden er aanslagen op zijn leven beraamd én gepleegd. En dat terwijl het helemaal niet vanaf het begin de bedoeling was dat Toetankhamon de troonopvolger zou zijn. 

Tegenover het verhaal uit het leven van Toet staan de gebeurtenissen ná zijn dood. Er moet snel een opvolger voor hem komen. Het land kan niet zonder farao. Er zijn meerdere mannen die aanspraak willen maken op de titel van farao. Daarvoor moeten ze wel met de koningin, de weduwe van Toetankhamon trouwen: Ankhesenamon (In het verhaal meestal Ankh genoemd). 
Maar dan moet zij daar natuurlijk wel achter staan.

Of... de troonopvolgers zorgen wel kwaadschiks dat ze hun zin krijgen...

Mijn mening:

Ik had erg veel zin om in dit boek te beginnen, maar toen ik er eenmaal in begonnen was kon ik me niet voorstellen dat ik ooit uit al die moeilijke namen wijs zou worden.

Het voorwoord was best wel droge kost, volgens mij had dat stuk beter als nawoord gebruikt kunnen worden. Ik kan me tenminste voorstellen dat er mensen afknappen op het voorwoord (of het gewoon overslaan), terwijl ze na het lezen van het hele verhaal van Toetankhamon nieuwsgierig zouden zijn naar de feiten.
Ik in elk geval wel. Ik heb na het lezen het voorwoord opnieuw gelezen en de vermoedelijke stamboom opnieuw bekeken. En die namen, die zitten er nu wel ingebakken.

Het verhaal zelf vond ik erg mooi en boeiend. In het begin vond ik vooral de terugblikken op het leven van Toet interessant, maar in de loop van het verhaal werd het verhaal van Maïa ook steeds spannender. Haar gesprekken met Toet kwamen toen ook minder frequent.

Ik verbaasde me over alle huwelijken binnen de familie de farao. Een vader trouwde met zijn dochter, broers en zussen met elkaar. Daardoor kwamen er veel mismaakte kinderen, misgeboorten en miskramen voor. Een geboren (gezonde) troonopvolger krijgen was nog niet zo gemakkelijk in die tijd.

Ook Toetankhamon was in het echt meer misvormd dan in het boek. In het boek had hij 'iets' aan zijn voet en miste hij een teen, in het echt was dat 'iets' aan zijn voet een klompvoet, ze ene been was langer dan het andere, had hij een hazenlip en een groeistoornis. (bron: Wikipedia)

Ik vind het erg knap hoe Greet Beukenkamp een verhaal rond de vele feiten en vermoedens gemaakt heeft rondom Toetankhamon. Niet alleen feiten over Toetankhamon, maar ook over de tijd waarin hij leefde.
Wat mij betreft is ze daar goed in geslaagd met een spannend verhaal dat ook leuk is om te lezen als je niet van tevoren al geïnteresseerd bent in het oude Egypte.

Een leestip voor jongeren die op de middelbare school over die tijd moeten leren. (Historische romans kunnen een verademing zijn op lesboeken!)

"'Je bent als een zoon voor me geweest, mijn jongen, en ik zal altijd van je blijven houden en je in liefde gedenken zolang als ik leef. Ik zal ook elke dag een paar maal je naam noemen en niet alleen ik zal dat doen. Ik zal het kind dat ik in mij draag alles over farao Toetankhamon vertellen en hem op het hart drukken dat hij je naam elke dag zal noemen en dat zal ik ook vragen aan mijn kleinkinderen. Ik hoop dat ze dat door zullen geven aan de volgende generaties tot in de lengte van dagen, zodat je voor eeuwig zult leven.'"


Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

De jongen achter het maskerTitel: De jongen achter het masker
auteur: Greet Beukenkamp
uitgeverij: Clavis
ISBN: 978 90 448 2716 3 
aantal pagina's: 440
verschijningsdatum: maart 2016





Follow on Bloglovin

zondag 12 juni 2016

De Walnotenkraker - Victor Kammeijer

Beschrijving:

Als er een wereldkampioenschap 'uit het raam staren' zou bestaan, dan zou Bruno vast en zeker winnen. Althans, dat denkt hij zelf. 
Maar Bruno heeft wel meer gekke gedachten.

In het park woont een vreemde man. Hij praat eigenaardig, met een raar accent. Bruno en hij worden vrienden, en vanaf dat moment praten ze over van alles en nog wat - over walnoten, over moord, over taal en over zichzelf.

Samen gaan ze op avontuur door de stad waar de mensen een beetje anders zijn. Langs kale mannen in leren jacks en vrolijke vrouwen in glitterrokjes. En met Japanse oesters en bubbeltjesplastic proberen ze óók nog iemand uit de gevangenis te laten ontsnappen....

Een grappig en filosofisch boek, vol geroosterde pekingeend, bittere walnoten en misselijkmakende maden. Voor denkers en doeners vanaf 10 jaar.


Op de achterkant van het boek staat dat het vanaf 10 jaar is, maar voorlezen kon volgens mij wel vanaf 9 jaar, dus heb ik hem voorgelezen aan mijn zoontje van 9.

Van tevoren was ik bang dat hij het misschien een beetje te ingewikkeld zou vinden en daarom niet leuk, maar hij vond het boek vanaf het eerste hoofdstuk leuk. Het eerste hoofdstuk is ten opzichte van de rest van het boek ook nog vrij luchtig.
Het eerste hoofdstuk is namelijk vooral een kennismaking met Bruno en tussen Bruna en 'de vreemde man uit het park'.

Bruno heeft veel gesprekken met de man, alhoewel Bruno eerst wel even wil weten of de man wel te vertrouwen is. Als de man laat merken dat hij te vertrouwen is, vindt Bruno het al snel goed.
(Ik, als moeder, zou niet zo snel overtuigd zijn.)
Bruno is erg bijdehand tegen de man.

"'Maar, eh, u bent toch geen kinderlokker of een pedo of zoiets?''Een pedo?' roept Morten met een verschrikte blik. 

'Zie ik er dan zo uit?' 

'Eh, weet ik veel? Hoe ziet een pedo er eigenlijk uit?' 

'Tja, niet alle vreemde mannen die kinderen iets lekkers aanbieden, zijn pedo's. En je kunt pedo's ook niet aan iets herkennen of zo. Ze zien er niet allemaal hetzelfde uit,' zegt Morten aarzelend. 

'Waarom vraagt u dan of u eruitziet als een pedo, dan klopt dan toch niet?' zegt Bruno. 

'Eh, nej...' 

'Dus ik kan niet zien of u wel of niet een pedo bent?' 

'Nej. Het is aan jou of je me vertrouwt of niet.' 


Tijdens het voorlezen kwam ik best een aantal dubbelzinnigheden en moeilijke woorden tegen, waarbij mijn zoontje (gelukkig) niet om uitleg vroeg.

Ik vond de illustraties in het boek mooi, al hadden ze van mij ook wel een halve pagina in mogen nemen in plaats van een hele en dan wat meer kleinere illustraties verdeeld over het boek.

De cover zei me voor het lezen van het boek niet zoveel, maar toen ik er na het lezen nog even goed naar keek, ontdekte ik er een heel stuk van het verhaal in.

Al met al vond ik het een erg leuk boek om voor te lezen. Achteraf misschien niet helemaal geschikt om voor te lezen aan een kind van 9, alhoewel mijn zoontje het daar zelf niet mee eens is. Hij vond het een erg leuk en spannend boek.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Titel: De Walnotenkraker
auteur: Victor Kammeijer
illustraties: Helen van Vliet
uitgeverij: Clavis
ISBN: 978 90 448 2531 2 
aantal pagina's: 80
verschijningsdatum: augustus 2015




Follow on Bloglovin

zaterdag 11 juni 2016

Alles wat je lief is - Nicola Yoon




Toen ik dit boek in handen kreeg, wist ik: dit boek ga ik goed vinden. "Een aanrader voor liefhebbers van John Green en Rainbow Rowell - iedereeen dus.", staat er op de voorkant. Uiteraard is dat een mening, maar bij zo'n uitspraak weet je wel dat het een boek uit datzelfde genre is.
Of íedereen dat leuk vindt, dat lijkt me niet, maar ik wel.

Nicola Yoon (@NicolaYoon) | Twitter
Alles wat je lief is is het debuut van de Jamaicaanse, nu in Los Angeles wonende Nicola Yoon.

In november zal haar tweede boek, The sun is also a star, uitkomen.

Waar gaat het boek over:

Alles wat je lief is gaat over de 17-jarige Madeline Whittier. Madeline is aan huis gebonden door haar ziekte SCID. SCID houdt in dat ze overal allergisch voor is. 
Als je bij haar op bezoek wilt, krijg je eerst een desinfecterende luchtdouche van een uur en moet je door een luchtsluis het huis in. Verder mag Madeline niet aangeraakt worden door buitenstaanders. (Op haar moeder en verpleegster Carla na, is dat dus door niemand.) Ook moet je eenmaal in huis, zoveel mogelijk afstand bewaren.
Er komt dus eigenlijk nooit iemand op bezoek bij Madeline. 

"Behalve mijn moeder, Carla en mijn studiebegeleiders weet de wereld amper dat ik besta. Oké, online besta ik. Ik heb onlinevrienden en mijn boekbesprekingen op Tumblr, maar dat is niet hetzelfde als een echt iemand zijn, een persoon die bezoek krijgt (...)."


Madeline weet niet beter, haar hele leven is al zo. Ze is er tevreden mee. Haar boeken zijn haar wereld. Totdat...

... ze nieuwe buren krijgt. 

Omdat ze de buitenwereld alleen door haar raam kan zien, kan ze ook haar nieuwe buren slechts observeren. 
Ze raakt geobsedeerd door de nieuwe buurjongen, Oliver. Al snel is alleen kijken niet meer genoeg en voelt haar leven niet meer compleet.

"Eén ding weet ik zeker: iets willen leidt tot steeds meer willen. Aan verlangen komt nooit een eind."


Mijn mening:

Het boek leest erg lekker. De hoofdstukken zijn nogal divers: Meestal gewoon tekst, maar ook tekeningen, schema's, afdrukken van e-mails en tekstberichten. Mede daardoor vloog ik door het boek heen. (in een paar uurtjes).
In alle hoofdstukken is Madeline de ik-figuur.

Ik vond het een geweldig boek. Tijdens het lezen zocht ik oplossingen voor Madeline om toch meer met de buitenwereld te maken te kunnen krijgen, maar Madeline is daar zelf véél beter in.

Vanaf de zijkant van het boek is te zien dat er een zwarte bladzijde in het boek zit. Dat was een bladzijde waar ik erg nieuwsgierig naar was. Meestal is een zwarte bladzijde in een boek letterlijk en figuurlijk een zwarte bladzijde.
Dit bladzijde was ook een van de redenen dat ik het boek in een ruk heb uitgelezen.

Al met al vond ik het een erg boeiend boek met interessante personages en erg verrassende wendingen.

"Liefde is iets verschrikkelijks en als je het kwijtraakt is het nog veel erger. Liefde is iets verschrikkelijks en ik wil er niets mee te maken hebben."

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Alles wat je lief is: Alles wat je lief is
auteur: Nicola Yoon
Originele titel: Everything, everything
vertaling: Esther Ottens
uitgeverij: Querido's Kinderboeken Uitgeverij
ISBN: 978904511090
aantal pagina's: 320
verschijningsdatum: april 2016


Bestel de paperback hier via Bol.com
Bestel het e-book hier via Bol.com

Follow on Bloglovin

woensdag 8 juni 2016

Pogingen iets van het leven te maken - Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83¼ jaar

"Zolang er plannen zijn is er leven."




Het geheime dagboek van Hendrik Groen is zo'n boek waar ik zo veel van hoorde, dat ik hem toch eens zelf wilde lezen.

Ten eerste vroeg ik me af of dit boek echt door een bejaarde meneer geschreven was. Ik ben niet de enige die zich dat afvraagt. Zo las ik daar bijvoorbeeld artikelen over in zowel Het Parool als het NRC toen ik ernaar op zoek was. Antwoord op mijn vraag heb ik nog steeds niet.
Het zou wel super stoer zijn als hij echt bestaat! En, eerlijk is eerlijk, ik zou het een domper vinden als er een ghostwriter achter zou zitten.

Update: Na een reactie van een lezer van mijn blog (Bedankt Andrea) heb ik tóch de ware identiteit van Hendrik Groen gevonden. Zie hier het artikel in de Volkskrant.

Het gaat om de 61-jarige Peter de Smet uit Amsterdam-Noord.

Waar gaat het boek over:

Het boek gaat, zoals de titel al zegt, over de 83¼ jaar oude Hendrikus Gerardus Groen. Vanuit een bejaardenhuis in Amterdam-Noord houdt hij een jaar lang een dagboek bij, waarin hij vertelt over zijn leven aldaar:
Zijn medebewoners, gedachten, kwaaltjes en pijntjes die bij het ouder worden horen. Het eindigende leven...
De gedachten van Hendrik Groen zijn vaak wat pittiger dan zijn woorden.

"Voor het diner nog op theevisite geweest bij mevrouw Visser. Haar geleuter is nog slapper dan haar thee. Gezegd dat ik van de dokter geen cake mocht. Waarom dan niet? Ik zei dat het voor mijn bloedspiegel was. Die is met 20 tot 25 aan de hoge kant. Ik had die onzin eruit geflapt voor ik er erg in had maar zij vond het zeer verstandige taal. Ik heb wel drie plakken cake mee moeten nemen, voor als de spiegel weer gezakt was. Die liggen nu in het aquarium op de derde verdieping."



Maar, zolang er leven is, moet het geleefd worden. En daarvoor vindt Hendrik een aantal medestanders. Met een select groepje medebewoners en een aanleunvriend wordt de oud-maar-niet-dood (omanido)-club opgericht.
Ze gaan met het groepje zo vaak mogelijk uitjes organiseren. En dan niet die standaard uitjes die het tehuis regelt.
Het levert een hoop grappige situaties op, maar ook jaloezie van medebewoners die niet bij de club horen.
Binnen de groep ontstaan hechte vriendschappen.

Mijn mening:

Vanaf de flaptekst had het boek mij in z'n greep, al is het niet zo dat het hele boek zo grappig is als die dagboektekst van 28 januari, waarin Hendrik op het idee komt van een scootmobielclub die de naam 'de Antilopen' zou moeten gaan dragen.

Behalve humoristische stukjes, staan er ook veel confronterende stukken in en wordt de gang van zaken in het bejaardenhuis flink bekritiseerd.

"Bij het woord bejaardenhuis begon met zich allengs ongemakkelijk te voelen. 'Bejaarden' werden 'ouderen'. Het bejaardenhuis werd een verzorgingshuis. Het verzorgingshuis werd een zorgcentrum. En sinds kort ben ik aangesloten bij een marktgerichte serviceorganisatie voor belevingsgerichte zorg op maat. Ik snap nu wel waarom de zorgkosten de pan uit rijzen."


Ik vind het geweldig hoe Hendrik in het leven staat. Ik zou er voor later een voorbeeld aan willen nemen. Gewoon lol blijven maken en lekker mezelf blijven en dingen blijven doen die ik leuk vind, zolang het kan.
Alleen vind ik lol om dierenleed, ookal is het maar een dode vis, niet zo leuk.

Goed dat de gang van zaken in de zorg (zowel in zorginstellingen zelf als politiek gezien) onder de loep genomen worden.

"In Tibet heeft de negenennegentigste Tibetaan zichzelf bij wijze van protest in brand gestoken. (...) Ook in de Arabische wereld is het een tijdje in de mode geweest om zo je ongenoegen te uiten. Het moet gezegd: je trekt er wel de aandacht mee, al is het maar voor even.

Ik heb zelf ook flinke kritiek op de gang van zaken hier, maar om mezelf daarvoor in de hens te zetten gaat me toch te ver. Ik ken wel een paar anderen die ik best in brand zou willen steken om aandacht te vragen."


De toon tegenover buitenlanders is niet altijd even correct. Is dat misschien een realistisch beeld van wat conservatievere ouderen? Ik weet het niet.

"Het is een opmerkelijke karavaan die tegenwoordig naar de top van de Mount Everest trekt. Ik wacht tot de eerste incontinente gesluierde moslima zonder hoofd de vlag van Polynesië heeft geplant en dan ga ik ook."


Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Pogingen iets van het leven te makenTitel: Pogingen iets van het leven te maken 
auteur: Hendrik Groen
uitgeverij: Meulenhoff
ISBN: 978 90 290 8997 5
aantal pagina's: 328
verschijningsjaar: juli 2015




Follow on Bloglovin