Boeken algemeen

zondag 30 augustus 2015

De Hongerspelen - Suzanne Collins

De Hongerspelen heeft het voor elkaar gekregen: het wist me voor de tweede keer van begin tot eind te boeien, ookal wist ik nog precies hoe het af zou lopen.

Wat dit keer anders was dan de eerste keer dat ik het boek las: De eerste keer was het puur mijn eigen verbeelding die de personages vormgaf, nu waren het de filmbeelden die steeds in mijn hoofd opdoken. Op zich wel jammer, alhoewel ik de verfilming niet slecht vind.
Als de film wordt uitgezonden blijf ik meestal wel even hangen.

Afbeeldingsresultaat voor hotel sabbia d'oro gaeta
In dit hotel heb ik flink wat uurtjes lezend doorgebracht in 2011.
Ik weet nog precies waar en wanneer ik de Hongerspelen-trilogie voor het eerst las. Op mijn eerste e-reader. Een Bebook one. Zomer 2011, in Italië in een hotel vlakbij het strand. Hele nachten las ik door tot ik de hele serie uit had. Het zullen in totaal 3 nachten geweest zijn ;-).

Het is dat ik nog wat bibliotheekboeken heb liggen die ik wil lezen, maar anders zou ik gelijk doorgaan in Vlammen, het tweede deel van de Hongerspelen-serie.

Ik heb geen idee of er nog mensen zijn die niet weten waar het in de Hongerspelen om draait, maar ik zal nog even een korte review geven. Bij deze editie van het boek gaan ze er in ieder geval wel vanuit dat je weet wat je in handen hebt. Er is geen beschrijving van het boek te vinden.
De tekst op de achterkant zegt alleen heel samenvattend: "Let the games begin"



Review

De Hongerspelen, dat is waar het om draait in dit boek. Het boek speelt zich af in Panem. Panem is opgedeeld in 12 districten. Ooit waren het er 13, maar na een oorlog zou dat district volledig weggevaagd zijn. De hoofdstad van Panem is Het Capitool. 

"Op school leren ze ons dat het Capitool gebouwd is op een plek die vroeger de Rocky Mountains heette. District 12 lag in een streek die de Appalachen werd genoemd."


Katniss Everdeen groeit op in District 12, het steenkooldistrict. Haar vader is een aantal jaren geleden omgekomen in de mijnen. Daarom leeft ze nu samen met haar moeder en haar kleine zusje Prim. 
Om te overleven jaagt Katniss illegaal in het bos buiten het hek van haar district.

Eén keer per jaar wordt de boete gehouden. Een evenement om de inwoners van Panem te laten herinneren aan de Donkere Dagen, de opstand van de districten tegen het Capitool.

"Twaalf werden er verslagen, het dertiende werd met de grond gelijkgemaakt. Het Verdrag van Verraad leverde ons nieuwe wetten op die de vrede zouden garanderen en, om ons er één keer per jaar aan te herinneren dat de Donkere Dagen zich  nooit mogen herhalen, de Hongerspelen."


Tijdens de boete worden er uit ieder district twee deelnemers tussen de 12 en 18 jaar gekozen, een jongen en een meisje, die deel moeten nemen aan de Hongerspelen.
Een 'spel' dat maar één winnaar kent. De winnaar is degene die als laatste overblijft. Voor de  meeste districten is het ieder jaar weer een groot verlies, voor het Capitool is het een tijd van vermaak.
Hoe bloederiger en gewelddadiger het er in de arena aantoe gaat, hoe beter.

Katniss moet haar familie in de steek laten om deel te nemen aan de Hongerspelen. Ze belooft haar zusje dat ze in ieder geval haar best zal doen om te winnen. Maar een winnaar uit District 12, dat is zeer zeldzaam...

Katniss is de ik-figuur in het verhaal. Je weet als lezer alleen hoe zij ervoor staat, niet hoe het met de rest van de personages gaat.
Je maakt van dichtbij haar avonturen en gedachten mee. De dingen die ze op dat moment meemaakt, maar ze neemt je ook regelmatig mee naar het verleden. Hierdoor worden de gebeurtenissen uit het boek goed duidelijk. 

Weet je wat: Die boeken van de bibliotheek verleng ik wel een keer, ik ga gewoon door in deel 2!

Begin januari nam ik me voor om een aantal young-adult series te gaan herlezen. Tot nu toe is daar niet veel van gekomen. Ik heb nu alleen het eerste deel van Fallen van Lauren Kate gelezen en nu dit eerste deel van de Hongerspelen. Er zijn ook iedere keer zoveel nieuwe boeken die ik graag wil lezen!

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

24160102Titel: De Hongerspelen
auteur: Suzanne Collins
Originele titel: The Hunger Games
vertaling: Maria Postema
uitgeverij: Van Goor
ISBN: 978 90 003 4497 0
aantal pagina's: 340
verschijningsdatum: Verscheen voor het eerst in 2008




Follow on Bloglovin

donderdag 27 augustus 2015

Boek (256 blz.) - Robert van Eijden

"Boek (256 blz.) is een genadeloos grappige roman over het schemergebied tussen normaal en gek, het bijzondere van het gewone en het gewone van het bijzondere. Zelden werd de onwil om te leven zo nauwgezet en ontroerend verwoord."









Toen ik bovenstaande tekst achterop het boek las dacht ik: 'Dit wil ik lezen!' En heb hem vervolgens bij de bibliotheek gereserveerd. Ik had echt zin om erin te gaan beginnen, maar eenmaal begonnen wist het boek mij in de eerste instantie niet zo te boeien.

Robert van Eijden is de hoofdpersoon in zijn eigen boek. Hij houdt van erg veel structuur in zijn leven en kan slecht tegen veranderingen. Dat blijkt wel als het appartement waarin hij woont verbouwt moet worden.
Zijn hele leven ligt in duigen. Hij heeft geen idee waar hij het zoeken moet. En aangezien hij vanuit huis werkt kan hij niet echt een kant op.
In het boek probeert Robert dan ook te werken met oordopjes in, een koptelefoon er overheen en een gordijn over zijn hoofd, om de buitenwereld maar zoveel mogelijk buiten te sluiten. En toch lukt het dan nog steeds niet.
Alhoewel Robert zijn leven zelf niet echt grappig vindt, maakt hij wel vaak rake grappen.

Ja, de dingen die Robert van Eijden meemaakt in deze roman zijn vaak grappig verwoord en ja, ik wilde heus wel weten hoe het af zou lopen met de verbouwing enzo, maar ik heb me echt door het boek heen moeten worstelen. Ik heb zelfs op het punt gestaan om hem maar gewoon terug naar de bibliotheek te brengen. Ik bedoel, niet ieder boek hoeft perse uitgelezen te worden. Soms past een boek gewoon niet bij je.
Toch wilde ik doorzetten, maar om de moed er een beetje in te houden ben ik daarnaast nog een ander boek gaan lezen. 
Dat bleek een goede keus te zijn, want ineens had ik toch weer zin om verder te lezen.
Ik kwam veel humoristische uitspraken tegen, en het einde: Geweldig! Totaal onverwacht. Door dat einde zou ik zo een hele ster extra aan het boek geven. Het was helemaal af :-).

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

Boek (256 blz.)Titel: Boek (256 blz.)
auteur: Robert van Eijden
uitgeverij: Nijgh & Van Ditmar
ISBN: 
9789038899855
aantal pagina's: 256
verschijningsdatum: april 2015






Follow on Bloglovin

donderdag 20 augustus 2015

Finding Audrey (Niet te filmen) - Sophie Kinsella

"You know they take notes on laptops these days? They don't even know what pens are for. They think they're styluses which are somehow leaking a weird substance."




Een boek van Sophie Kinsella voor young-adults. Ik vind dat Sophie Kinsella het in dit genre beter heeft gedaan dan met de boeken voor volwassenen.
Het is bijvoorbeeld lang geleden dat ik zo om een boek heb kunnen lachen :-).

Ik heb veel boeken van Sophie Kinsella gelezen en vond ze eigenlijk allemaal wel vermakelijk, maar heb me ook vaak aan haar personages geërgerd. 
Dat hoeft niet perse aan het schrijven te liggen natuurlijk. Net als dat mensen in het echt elkaar niet altijd even goed liggen kan je dat gevoel ook heel goed hebben bij een fictief personage.

Boeken van Sophie Kinsella hebben altijd een redelijk gemakkelijk taalgebruik. Eén van de redenen dat ik er al een keer voor gekozen heb om een boek van haar in het Italiaans te lezen. Dit keer heb ik gekozen voor het origineel: Engels.
Ook dit was een makkelijk leesbaar boek. Voor ik het goed en wel besefte had ik hem al weer uit.
Verstand op nul en lezen ;-)

Het boek is geschreven vanuit de 14-jarige Audrey. Na een traumatische gebeurtenis komt ze het huis niet meer uit en wil buiten haar familie met niemand contact hebben. Zowel binnen en buiten draagt ze een zonnebril, om maar zo weinig mogelijk contact met andere mensen te hoeven hebben. 
Haar psychiater, dr. Sarah, geeft Audrey regelmatig een uitdaging om weer een stapje dichter bij 'normaal' te komen.
De nieuwste uitdaging: Een documentaire maken over haar familie, waarbij Audrey start als 'de vlieg op de muur', uiteindelijk moet ze steeds zichtbaarder worden. Maar is ze daar al wel aan toe? Alles op z'n tijd.

"My own time, I think after she's gone. What's that? What's Audrey time? Right now it feels like a slow-motion pendulum. It's lurching forwards and back, forwards and back, but the clock's not ticking round. I'm not getting anywhere."



Ze beschrijft de wereld om haar heen op een lekker luchtige manier. Ook als ze niet filmt heeft ze in haar hoofd commentaar op iedereen.
Zo bekritiseert ze haar nogal typische moeder die alle artikelen uit de Daily Mail nogal serieus neemt. Vooral haar broer Frank heeft het zwaar te verduren als haar moeder gelezen heeft dat gamen slecht voor de gezondheid zou zijn. Haar vader probeert achter haar moeders regels te staan, maar de regels van moeder zijn voor niemand makkelijk.
Maar met het computerverbod komen ook de vrienden van Frank minder over de vloer, terwijl Linus en Audrey net een beetje contact begonnen te krijgen...

Alhoewel Audrey de ik-figuur in het boek is, speelt haar puberbroer Frank een erg grote rol. Veel gebeurtenissen in het boek draaien om hem of vinden haar oorsprong bij hem. 
Dat is één van de redenen waarom ik de Nederlandse titel Niet te filmen veel beter bij het boek vind passen dan Finding Audrey, waarmee ik niet wil zeggen dat die titel níet passend is. 

Niet te filmen is sinds juli in het Nederlands verkrijgbaar.

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

23305614Titel: Finding Audrey
auteur: Sophie Kinsella
uitgeverij: Random House Children Books
ISBN: 978 0 857 53458 3
aantal pagina's: 209
verschijningsdatum: januari 2015







Follow on Bloglovin

zondag 16 augustus 2015

Ik ben de nacht - Ethan Cross

Ik wist niet dat ik zo beïnvloedbaar was door de mening van anderen als het om boeken gaat. 
In een facebookgroep had ik gezegd dat ik in Ik ben de nacht begonnen was. De reacties daarop waren niet heel positief. Daardoor was mijn motivatie om verder te lezen best wel weggezakt en heb ik een week over dit boek gedaan. (Voor mij is dat lang, zeker in een semi-vakantieweek.)
Maar, ik ben blij dat ik heb doorgezet. De tweede helft van het boek heb ik er in een dag doorheen gejaagd en ik heb met een tevreden gevoel de laatste bladzijden omgeslagen.



Never judge a book by it's cover.. normaal gesproken doe ik dat niet echt, al speelt een mooie cover bij mij zeker wel mee bij de keuze van een boek. 
Bij dit boek was het in de eerste instantie de cover die me triggerde het boek op de pakken. Toen de tekst op de achterkant van het boek me ook beviel was de gang naar de kassa snel gemaakt.
(Alleen heeft het uiteindelijk nog wel bijna een half jaar geduurd voor ik het boek ook daadwerkelijk ging lezen. Tja, eenmaal gekochte boeken lopen niet weg...)

"Wil je met me spelen? 

Wie wint blijft leven... 


Mijn naam is Francis Ackerman jr. Ik ben wat men wel een seriemoordenaar noemt. Al mijn slachtoffers krijgen een eerlijke kans, ik moord heus niet zomaar. Want ik speel een spel met ze. Wie wint, blijft leven. Ik heb nog nooit verloren. De meeste mensen zullen van mij gruwen. Sommigen zullen mij aanbidden. Zij zijn net als ik. Maar iedereen zal zich mij herinneren. 

Mijn naam is Francis Ackerman jr. Ik ben de nacht, en ik wil een spel met je spelen."

(tekst op boekomslag)

Ik vond Ackerman een erg goed personage. Goed neergezet. Ik gruwde zeker niet van hem. Dat betekent niet dat ik net zo ben als hij, maar dat betekent dat ik weet dat dit verhaal fictie is en dat het dan geen kwaad kan om een moordenaar leuk te vinden ;-). Ik vond dat hij wel vaak humoristische uitspraken deed. Hij had zelf ook duidelijk plezier in zijn spel. Meedogenloos.

"Waarom?' zei Ackerman. 'Dat is toch altijd de vraag? Al vanaf het begin van het menselijk bestaan zoeken we verwoed naar het antwoord op één vraag: waarom? Nou, ik vrees dat ik niet echt een antwoord voor je heb, behalve dan dat ik nu eenmaal zo ben. Sommige mensen maken prachtige schilderijen. Anderen zijn dokter, advocaat, slager, bakker of kaarsenmaker. Ik ben een roofdier, een moordenaar. Het leven is een spel en ik hou van spelletjes."


Het verhaal begint gelijk heftig. Veel personages. Veel slachtoffers.
Doordat de slachtoffers van Frances Ackerman allemaal met gevoelens en gedachten omschreven worden voel je als lezer iedere keer weer de hoop dat het slachtoffer overleeft. Van een seriemoordenaar is natuurlijk te verwachten dat die hoop vaak de grond in geboord wordt.

Als Ackerman eenmaal iemand in handen heeft is "de kans op een goede afloop ongeveer even groot zijn als de loterij winnen zonder een lot te kopen."


Ik moest wel even in het verhaal komen, doordat de band tussen de personages me niet gelijk helemaal duidelijk was. Uiteindelijk kwam dat helemaal goed en bleken alle lijntjes op de goede manier verbonden te zijn. 

Er waren heel onverwachte ontwikkelingen in het verhaal die mij wel goed bevielen. Wanneer er een vervolg komt op dit boek zal ik het zeker gaan lezen.
Ik hoop dan wel dat het boek net zo'n mooie cover en dezelfde maat heeft.
Het boek is vrij klein en dat vond ik erg lekker lezen. Ik hoef niet perse bladzijden van een halve meter.

Tot slot nog één quote van Ackermann:

"Ik moet toegeven dat ik enorm gefascineerd ben door elk apparaat dat de tijd meet. (...) 

Ik vind het ook schitterend dat tijd, wat de persoonlijke beleving betreft, volkomen relatief is. Terwijl jij daar bijvoorbeeld zit met een mes door je hand, voelt de tijd alsof hij bijna stilstaat. Maar terwijl ik hier zit te genieten van het moment, voelt het alsof de tijd met grote snelheid voorbij gaat. Het is allemaal relatief, maar dat is nou juist zo interessant aan dit apparaatje."


Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

25034280Titel: Ik ben de nacht
auteur: Ethan Cross
Originele titel: The Shepherd
vertaling: Herman van der Ploeg
uitgeverij: Boekerij
ISBN: 978 90 225 7369 3
aantal pagina's: 438
verschijningsdatum: februari 2015




Follow on Bloglovin

vrijdag 14 augustus 2015

Ravkaanse volksvertellingen - Leigh Bardugo

Ik had even geen zin om verder te gaan in het boek waarin ik bezig was, dus ging ik een beetje rondkijken op Bliyoo. Daarin zag ik tot mijn plezier ineens de Ravkaanse volksvertellingen van Leigh Bardugo staan :-). 
Leigh Bardugo is de schrijfster van De Grisha-trilogie. Een trilogie die ik eerder dit jaar las en 5 sterren heb gegeven.

 23123246 

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes


De Ravkaanse volksvertellingen zijn geen onderdeel van de serie, maar los te lezen sprookjes die zich afspelen in en om Ravka, de plaats waar de trilogie zich ook afspeelt.
Er komen in de volksvertellingen geen personages uit de andere boeken voor. Wel wordt er in de trilogie een aantal keer verwezen naar de volksvertellingen.

22879785Het eerste boekje dat ik las was De Heks van Duva. 
Hierin kun je het verhaal lezen van Nadya. Nadya woont bij de bossen van Duva. In die bossen verdwijnen regelmatig zomaar jonge meisjes waar niets van terug wordt gevonden. Het lijkt wel hekserij, of khitki, kwaadaardige bosgeesten... 
Nadya woont daar samen met haar vader en haar broer. Haar moeder is onlangs overleden en haar vader haalt een nieuwe vrouw in huis.
Deze vrouw, Karina, wil Nadya zo snel mogelijk de deur uit hebben. Waarom? Zodat ze met heksenpraktijken aan de gang kan gaan?

Best een griezelig sprookje, een beetje Blauwbaard-achtig. Het liep heel anders af dan ik verwacht had, altijd goed!

23892439Toen ik De Heks van Duva uit had, had ik de smaak te pakken en ben ik gelijk doorgegaan in De te slimme vos. Eigenlijk geen sprookje, maar een fabel: Sprekende dieren en een wijze les.
Je kan er meerdere dingen uithalen: Hoogmoed komt voor de val misschien?

De te slimme vos gaat over Koja, een lelijk vosje dat al vanaf zijn geboorte iedereen te slim af is.
Als er in het bos geruisloos allerlei dieren verdwijnen gaat Koja op onderzoek uit. Hij komt erachter dat de meest gevreesde jager die er is in hun bos is neergestreken. Lev Jurek.
Koja gaat op zoek naar een manier om ook hem te slim af te zijn. 

Dit sprookje was niet griezelig. Iets voorspelbaarder dan De Heks van Duva, maar ook erg leuk om te lezen. 

23892751De volgende ochtend heb ik de derde volksvertelling op mijn telefoon gedownload: Kleine Dolk.
Hierin speelt een indrukwekkend mooi meisje een grote rol. Yeva. Ze is zo mooi dat alle mannen willen met haar trouwen. Haar vader, de molenaar, laat dat niet zomaar gebeuren. De mannen moeten eerst een aantal taken met succes volbrengen.
Veel mannen proberen een kansje te wagen. Zo ook Semyon de Haveloze, een Getijdekeerder. Met behulp van het water probeert hij de strijd om Yeva te winnen.

Ook in uit dit verhaal kun je een wijze les halen.

Ik vind het erg leuk dat Leigh Bardugo gewoon geheel nieuwe sprookjes bedacht heeft. Als ze er nog meer maakt kan ze er straks een heel sprookjesboek mee vullen die qua niveau niet onderdoen aan Grimm en Andersen. Want waarom zouden we alleen op de oude sprookjes blijven bouwen?
Ik wil wel een sprookjesboek van Leigh Bardugo in de kast hebben in elk geval!

De sprookjes zijn te lezen met een Bliyoo-abonnement, maar ook als e-book te koop. Op de website van Hebban zie ik dat ze al vanaf €1,57 verkrijgbaar zijn.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------     auteur: Leigh Bardugo
vertaling: Merel Leene
uitgeverij: Blossom Books

Titel: De Heks van Duva (DeGrisha #0.5)        De te slimme vos (DeGrisha #2.5)
Originele titel: The Witch of Duva                 The too-clever fox           
ISBN: 9789020632514                                    
9789020632521
aantal pagina's: 23                                        17
verschijningsdatum: augustus 2014                 november 2014

Titel: Kleine Dolk (DeGrisha 2.6)
Originele titel: Little Knive
ISBN: 9789020632859
aantal pagina's: 17
verschijningsdatum: december 2014

Follow on Bloglovin

woensdag 12 augustus 2015

Hoera, ik ga naar groep 3 - Marianne Busser en Ron Schröder

Vorig jaar kwam ik dit boekje tegen op de rommelmarkt. En omdat mijn zoontje na de zomervakantie naar groep 3 zou gaan en dan allemaal best spannend vond heb ik hem gekocht.
Alessio was er erg blij mee. Natuurlijk moest het boekje nog dezelfde avond hélemaal voorgelezen worden.
Het bleef niet bij de ene keer. Ik denk dat het boekje afgelopen jaar wel 50 keer voorgelezen is.
Op een gegeven moment was hij natuurlijk zo ver dat hij het boekje zélf kon lezen en las hij mij voor. (Of kende hij hem inmiddels uit zijn hoofd?) Hoe dan ook: Super leuk!



Dit boekje was en is een groot succes. Hij wordt er nog regelmatig bij gepakt. Ook ik zal hem zeker weer pakken als de jongste over een paar jaar naar groep 3 gaat.
Het kan natuurlijk ook zijn dat er dan een keer een nieuw exemplaar van aangeschaft moet worden, omdat deze er dan misschien niet zo heel mooi meer uitziet.

In Hoera, ik ga naar groep 3 gaat Daan voor het eerst naar groep 3. Hij vindt het best spannend! De juf wijst hem bij binnenkomst zijn plekje aan en legt vervolgens aan de hele klas uit wat ze dit schooljaar allemaal te wachten staat. Ze zullen leren lezen, schrijven en rekenen.
Alle kinderen krijgen een schrift en een potlood om mee te gaan werken.
Er wordt natuurlijk niet alleen maar hard gewerkt in groep 3. Er is ook nog tijd om lekker te tekenen en te spelen. Binnen of op het plein.

Het boekje is geheel op rijm geschreven en sluit lekker qua taalgebruik goed aan op niveau en belevingswereld van het kind. Een goede voorbereiding op groep 3!

Op iedere pagina staan vrolijke illustraties van Marijke Duffhauss.

Marianne Busser en Ron Schröder zijn al 30 jaar bij elkaar en werken ook al heel lang samen. In 1990 verscheen hun eerste boek. In 1996 hebben ze beiden de baan die ze destijds hadden opgezegd om zich alleen nog maar met schrijven bezig te houden. Inmiddels hebben ze al 350 boeken geschreven, waarvan er ruim 4.5 miljoen (!!!) zijn verkocht.
(bron: website Marianne Busser en Ron Schröder)

Alessio wil nog graag een boekje over groep 4, die zag ik nog niet in het arsenaal staan. Misschien een tip? :-).

Titel: Hoera, ik ga naar groep 3!
auteur: Marianne Busser & Ron Schröder
uitgeverij: The House of Books
ISBN: 
978 90 473 1247 8
aantal pagina's: 40
verschijningsdatum: mei 2013




Follow on Bloglovin

De Voltooiing (Vega Jane #1) - David Baldacci

"Ik hield van de nacht, want in het donker kon ik doen alsof ik niet meer in Bitterbos was. Ik weet niet waar ik anders zou moeten zijn, maar soms was het inspirerend om me voor te stellen dat ik zomaar op een andere plek was."



Mijn eerste kennismaking met David Baldacci en wat voor één!
Ik weet dat David Baldacci vooral boeken voor volwassenen geschreven heeft, vergelijken kan ik ze niet. Binnenkort vast wel.

Vorige maand mocht ik twee exemplaren van dit boek weggeven. Er waren veel mensen die het graag wilden winnen. Dat én de beschrijving van het boek maakten dat ik hem zelf ook graag wilde lezen.

Via de uitgeverij kreeg ik te horen dat het verhaal een beetje in de trant van de Hongerspelen zou zijn. Het riep bij mij wel soortgelijke gevoelens op, maar de setting en de gebeurtenissen zijn zo anders dat het zeker geen soortgelijk verhaal is. Wel aan te raden voor liefhebbers van de Hongerspelen en net als de Hongerspelen ook zeker geschikt voor verfilming.

In de eerste instantie begint het verhaal vrij normaal. Maar in de loop van het verhaal komen er toch aardig wat magische dingen aan de orde. Eerst leken ze wat mij betreft niet in het verhaal te passen. Het verhaal kwam in het begin namelijk absoluut niet naar voren als een fantasieverhaal. 
In welke tijd het zich afspeelt is niet duidelijk. Heel tijdloos dus eigenlijk.

Review

Vega Jane woont in het Bitterbos. Om het Bitterbos heen ligt een ondoordringbaar moeras. Daarbuiten is niks. Bitterlingen die per ongeluk in het moeras terechtkomen, komen er niet weer heelhuids uit tevoorschijn.
Toch ziet Vega Jane haar collega en leraar van de fabriek schijnbaar uit vrije wil het moeras ingaan.
Voor Vega Jane laat hij enkele aanwijzingen achter. Manieren om tóch te overleven in het moeras en er doorheen te komen. Maar waarom zou ze weg willen uit het Bitterbos? Ze heeft het er toch goed? Ze heeft haar baan als voltooiier in de fabriek, ouders, die weliswaar ziek zijn én ze heeft haar broertje om voor te zorgen.
Maar uiteindelijk komen er toch steeds meer redenen om weg te gaan. Zeker als veel Bitterlingen zich tegen haar lijken te keren. Maar weggaan gaat niet zonder slag of stoot.

Ik vind dit boek niet een typisch young-adult boek. En daarmee bedoel ik dat het niet alleen die doelgroep aan zal spreken. Qua taal en verhaal vind ik hem ook goed geschikt voor volwassenen.
Ik lees het vervolg liever vandaag dan morgen!

Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

25350914Titel: De Voltooiing
auteur: David Baldacci
Originele titel: The Finisher
vertaling: Fanneke Cnossen
uitgeverij: A.W. Bruna
ISBN: 978 94 005 0517 9
aantal pagina's: 407
verschijningsdatum: juni 2015




Follow on Bloglovin

zondag 9 augustus 2015

De IJzerproef (Magisterium #1) - Holly Black & Cassandra Clare

"Je zult aarde, lucht, water en vuur vormen en laten buigen voor je wil. Je zult ons verleden bestuderen terwijl  je onze toekomst wordt. Je zult zaken ontdekken die je normale zelf nooit zou hebben mogen zien. Je zult grootse dingen leren en nog grootsere dingen doen. Welkom op het Magisterium."




Het voordeel van niet teveel boeken meenemen op vakantie is dat ik eindelijk eens aan een paar boeken toekwam die al een tijdje op mijn e-reader stonden te wachten. Zo ook deze.
Als ik thuis was geweest had ik vast weer een ander boek voorrang gegeven.

Een tijdje geleden las ik een paar recensies van De IJzerproef en heb hem toen op mijn leeslijstje gezet. Van Holly Black had ik nog niet eerder wat gelezen. Van Cassandra Clare las ik The Mortal Instruments-serie en de eerste twee delen van The Infernal devices. Die boeken vond ik erg goed!
(Mijn recensie van City of Heavenly Fire kun je hier lezen.)

Waar The Mortal Instruments en The Infernal Devices echte young-adult boeken zijn, is De IJzerproef meer een jeugdboek, met de 12-jarige Callum Hunt als hoofdpersoon.
Het is voor het eerst dat een serie me een beetje aan de Harry Potter-reeks doet denken. Daarvan is deel 1 ook een jeugdboek, maar in ieder deel wordt Harry een jaar ouder en gaan de boeken ook meer richting young-adult. Van Magisterium komen ook nog meer delen, ik verwacht daar hetzelfde in te zien.


Review

Callum Hunt (Call) woont samen met zijn vader. Zijn moeder is toen hij nog een baby was omgekomen tijdens een magische oorlog. Sindsdien heeft zijn vader, Alastair, magie afgezworen. 
Als Callum voor zijn toelatingsexamen op de magische school, het Magisterium, moet komen, raadt zijn vader hem dan ook aan om er alles aan te doen om niet te worden aangenomen. 
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan en uiteraard wordt Call tóch toegelaten.
Met veel tegenzin begint Call aan zijn eerste jaar op het Magisterium, het IJzerjaar. Echter, hoe langer hij er is, hoe beter hij zich op zijn plaats voelt, hoe meer hij denkt te ontdekken wie hij is. Hij maakt vrienden en ontdekt een heel nieuwe wereld. Een wereld van magie en magische wezens.
Alleen zijn vader blijft geheimzinnig doen. Waarom dat is, dat wil Call graag uit zien te vinden. 

Voor zover ik zie zitten er nog 4 delen in de serie aan te komen. De titels zijn al bekend op Goodreads. Deel 2, The Copper Gauntlet, zal volgende maand in het Engels moeten verschijnen.
Ik vond het een goed boek, toch heb ik 'maar' 3 sterren gegeven. Ik wil nog even de kat uit de boom kijken en zien of Call inderdaad zal uitgroeien tot een nog sterker personage en of de schrijfstijl met zijn leeftijd mee zal gaan. 

De cover krijgt van mij trouwens gelijk al 5 sterren. Erg mooi!


Sterren plaatjesSterren plaatjesSterren plaatjes

23430511Titel: De IJzerproef
auteur: Holly Black & Cassandra Clare
Originele titel: Magisterium - The Iron Trial
vertaling: Merel Leene en Moon, Amsterdam
uitgeverij: Full Moon
ISBN: 978 90 488 2168 6 (e-book)
aantal pagina's: 245
verschijningsdatum: oktober 2014




Follow on Bloglovin