Lees dan!: De Fluisteraar (Konrad Sejer #13)

"Ik probeerde de controle te houden. Het is net als 's nachts buiten lopen, je hoort dat iemand je volgt, je hoort de voetstappen. En je weet dat als je eenmaal gaat rennen, je angst alleen maar zal toenemen. Als je de rust kunt bewaren, kun je er ook van overtuigd blijven dat het gewoon een wandelaar is, net als jij."

Vorig jaar las ik voor het eerst een boek van Karin Fossum. Het vorige deel van de Konrad Sejer-serie. Toen mij vorige week gevraagd werd om het nieuwe deel, De Fluisteraar, alvast vooruit te lezen en binnen een week mijn recensie online te zetten, kon ik slechts volmondig 'Ja!' zeggen, aangezien ik Veenbrand vorig jaar vier sterren gaf.
Ik moest wel flink doorlezen om hem om tijd uit te krijgen. Gelukt!

Omslagtekst:

Ragna Riegel werkt bij een goedkoop warenhuis en woont alleen in haar ouderlijk huis. Haar ouders zijn dood en haar zoon is verhuisd naar Berlijn. Los van de verplichte kerst- en verjaardagskaart hebben ze geen contact. Ragna leeft een teruggetrokken bestaan, dat gekenmerkt wordt door eentonigheid, eenzaamheid en angst. Ze houdt van routine en er is orde in haar leven. Totdat Ragna op een dag in haar brievenbus een anonieme dreigbrief aantreft. Ze raakt in de greep van een wurgende angst, die steeds groter wordt en haar nog dieper in een isolement drijft.
In de verhoorkamer op het politiebureau ondervraagt inspecteur Konrad Sejer een verdachte van een gruwelijke misdaad. Die verdachte is Ragna Riegel. Waarom heeft deze vrouw van middelbare leeftijd, die overkomt als een grijze muis, gedaan wat ze heeft gedaan?

Mijn mening:

Het boek beschrijft het verhoor van Ragna Riegel door Konrad Sejer. Waarom zij opgepakt is, is niet duidelijk. Je weet alleen dat ze iets afschuwelijks gedaan heeft.

Het verhaal van Ragna aan Konrad en haar gedachten daarbij vormen het boek

Vanuit de verhoorkamer neemt Ragna je mee terug in de tijd, naar haar huis, haar werk, haar leven en de mensen die daarin een rol spelen.

De grote vragen voor de lezer zijn wat Ragna gedaan heeft en wie haar de dreigbrieven gestuurd heeft. Verdachten genoeg!

"Nog nooit had ze zoiets onbeduidends gezien wat tegelijkertijd zo dreigend was."

Al lezende bouw je een band op met de verdachte, een verdachte die slechts kan fluisteren.

Ragna, die zichzelf nogal waardeloos vindt, laat een diepe indruk achter.

"Was vergeving iets wat het slachtoffer of diens naasten uit pure goedheid uitdeelden, een edelmoedigheid van bijna goddelijke aard, of was het in wezen een egoïstische daad?"

De Fluisteraar wordt aangemerkt als een literaire thriller, maar zou evengoed het label psychologische thriller kunnen dragen.

De cover past mooi bij de covers van de eerdere delen uit de serie.