"You know they take notes on laptops these days? They don't even know what pens are for. They think they're styluses which are somehow leaking a weird substance."
Een boek van Sophie Kinsella voor young-adults. Ik vind dat Sophie Kinsella het in dit genre beter heeft gedaan dan met de boeken voor volwassenen.
Het is bijvoorbeeld lang geleden dat ik zo om een boek heb kunnen lachen :-).
Het is bijvoorbeeld lang geleden dat ik zo om een boek heb kunnen lachen :-).
Ik heb veel boeken van Sophie Kinsella gelezen en vond ze eigenlijk allemaal wel vermakelijk, maar heb me ook vaak aan haar personages geërgerd.
Dat hoeft niet perse aan het schrijven te liggen natuurlijk. Net als dat mensen in het echt elkaar niet altijd even goed liggen kan je dat gevoel ook heel goed hebben bij een fictief personage.
Boeken van Sophie Kinsella hebben altijd een redelijk gemakkelijk taalgebruik. Eén van de redenen dat ik er al een keer voor gekozen heb om een boek van haar in het Italiaans te lezen. Dit keer heb ik gekozen voor het origineel: Engels.
Ook dit was een makkelijk leesbaar boek. Voor ik het goed en wel besefte had ik hem al weer uit.
Verstand op nul en lezen ;-)
Ook dit was een makkelijk leesbaar boek. Voor ik het goed en wel besefte had ik hem al weer uit.
Verstand op nul en lezen ;-)
Het boek is geschreven vanuit de 14-jarige Audrey. Na een traumatische gebeurtenis komt ze het huis niet meer uit en wil buiten haar familie met niemand contact hebben. Zowel binnen en buiten draagt ze een zonnebril, om maar zo weinig mogelijk contact met andere mensen te hoeven hebben.
Haar psychiater, dr. Sarah, geeft Audrey regelmatig een uitdaging om weer een stapje dichter bij 'normaal' te komen.
De nieuwste uitdaging: Een documentaire maken over haar familie, waarbij Audrey start als 'de vlieg op de muur', uiteindelijk moet ze steeds zichtbaarder worden. Maar is ze daar al wel aan toe? Alles op z'n tijd.
"My own time, I think after she's gone. What's that? What's Audrey time? Right now it feels like a slow-motion pendulum. It's lurching forwards and back, forwards and back, but the clock's not ticking round. I'm not getting anywhere."
Ze beschrijft de wereld om haar heen op een lekker luchtige manier. Ook als ze niet filmt heeft ze in haar hoofd commentaar op iedereen.
Zo bekritiseert ze haar nogal typische moeder die alle artikelen uit de Daily Mail nogal serieus neemt. Vooral haar broer Frank heeft het zwaar te verduren als haar moeder gelezen heeft dat gamen slecht voor de gezondheid zou zijn. Haar vader probeert achter haar moeders regels te staan, maar de regels van moeder zijn voor niemand makkelijk.
Maar met het computerverbod komen ook de vrienden van Frank minder over de vloer, terwijl Linus en Audrey net een beetje contact begonnen te krijgen...
Alhoewel Audrey de ik-figuur in het boek is, speelt haar puberbroer Frank een erg grote rol. Veel gebeurtenissen in het boek draaien om hem of vinden haar oorsprong bij hem.
Dat is één van de redenen waarom ik de Nederlandse titel Niet te filmen veel beter bij het boek vind passen dan Finding Audrey, waarmee ik niet wil zeggen dat die titel níet passend is.
Niet te filmen is sinds juli in het Nederlands verkrijgbaar.
Titel: Finding Audrey
auteur: Sophie Kinsella
uitgeverij: Random House Children Books
ISBN: 978 0 857 53458 3
aantal pagina's: 209
verschijningsdatum: januari 2015
auteur: Sophie Kinsella
uitgeverij: Random House Children Books
ISBN: 978 0 857 53458 3
aantal pagina's: 209
verschijningsdatum: januari 2015
Ik ben erg benieuwd naar dit boek! Volgens mij is hij echt heel anders dan ik in de eerste instantie dacht.
BeantwoordenVerwijderenIk had me voor het lezen ook niet echt in het boek verdiept. Ik dacht gewoon: 'Een nieuwe van Sophie Kinsella, die ga ik lezen." Ik kwam er gelijk op de eerste pagina achter dat het een jongerenboek was. Wel een erg leuke :-)
Verwijderen