Lees dan!: Dans met mij

Omschrijving (omslag):

In een vergeten hoekje van Londen leert de 14-jarige Sarah op haar geliefde paard Boo te rijden alsof zij samen dansen. Hun leermeester is Sarahs opa Henri, die zelf heeft gestudeerd aan le Cadre Noir, een van de meest prestigieuze rijscholen in Frankrijk. Hij hoopt dat het Sarah een kans in het leven zal geven. Maar als het noodlot toeslaat staat Sarah er weer alleen voor.

Natasha is advocate Jeugdrecht en raakt vaak te nauw betrokken bij haar zaken. Ze leeft gescheiden van haar bijna ex-man Mac, maar nu komt hij tijdelijk weer wonen in het huis dat nog van hen beiden is. Als ze bij toeval Sarah ontmoet en haar een helpende hand biedt, zet dit haar leven pas echt op z'n kop.

Mijn mening:

Na een proloog over Henri, de opa van Sarah, als jongeman bij Le Cadre Noir, beginnen de hoofdstukken die zich in het heden afspelen. In de hoofdstukken wordt afgewisseld tussen de 35-jarige advocate Natasha en de 14-jarige Sarah.

In het begin hebben deze twee nog niets met elkaar te maken, maar langzaamaan raken hun levens tegen wil en dank steeds meer verweven met elkaar.

De stukken over Natasha zijn vaak werkgerelateerd. Natasha is dan ook een echte workaholic. In de loop van het boek gaat haar liefdesleven een grotere rol spelen.
Het leven van Sarah staat in het teken van paarden. En dan met name van een paard: Baucher, afgekort Boo. Boo is een echte Selle Français; een Frans ras van sportpaarden.
Sarah wordt erg strak gehouden door haar opa. Zijn wens voor haar is om bij Le Cadre Noir, de oudste nog bestaande rijschool voor paardensport in Frankrijk, te komen.

Het kostte mij vrij veel moeite om in het verhaal te komen. Het is een ander verhaal dan ik van de vorige boeken van Jojo Moyes gewend was.
De nadruk lag veel op paarden en alles wat daarbij hoort. Aangezien ik niet zoveel met paarden heb, wekte dat niet gelijk mijn interesse.
Uiteindelijk kwam dat helemaal goed en had zelfs Boo mijn hart gestolen.

In het nawoord vertelt Jojo Moyes dat ze zelf al van kinds af aan dol is op paarden en dat dat en het verhaal van de de veertienjarige Mecca Harris er mede voor gezorgd heeft dat ze Dans met mij heeft geschreven.

Ieder hoofdstuk van het boek begint met een quote van Xenophon uit Over de rijkunst (Peri Hippikes):

"De grootsheid van een mens blijkt het meest uit het fatsoen waarmee hij de dieren behandelt."

De meeste van die quotes hebben de maken met het gedrag van het paard en wat voor invloed het gedrag van de mens daarop heeft.

Xenophon was een leerling van de Griekse filosoof Socrates en leefde van 430 tot 354 v. Chr.

Bijzonder dat een oud boek als Over de rijkunst nu nog steeds actueel is.

De cover van Dans met mij is op dezelfde manier vormgegeven als de Voor Jou en Een leven na jou. Als je die boeken hebt gelezen, is dit boek daardoor duidelijk herkenbaar als eentje van Jojo Moyes.

Qua titel was het wat mij betreft duidelijker geweest als hij letterlijker uit het Engels vertaald was, omdat het dan duidelijker is dat het om een boek gaat waarin paarden een belangrijke rol spelen.

Via de links hieronder kun je ook mijn recensies lezen van andere boeken van Jojo Moyes die ik gelezen heb.

Voor jou

Vier plus één

Portret van een vrouw

Een week in Parijs

Een leven na jou

(Het glazen paard op de foto is een glasgeblazen paard uit Murano, Venetië. Daar ben ik afgelopen feestdagen geweest en las ik Dans met mij.)