Vier seizoenen - Lena De Coninck

"Onze tekening was de herfst. 

De herfst was vanaf dat moment mijn nieuwe begin van alles. 

De herfst was kleur en creativiteit. 

Winter zal koud en hard zijn, maar lente is zon. 

Zomer is passioneel vuur. 

Al die seizoenen lachten me toe, de toekomst zwaaide open en vanbinnen spreidde ik mijn armen voor wat nog komen zou."

(blz. 67)

Titel: Vier Seizoenen

auteur: Lena De Coninck

uitgeverij: Clavis | Young Adult

ISBN: 978 90 448 2799 6

aantal pagina's: 272

verschijningsdatum: juli 2016

Omslagtekst:

Antwerpen, 1942

Anna Zimmerman leidt een doodgewoon leventje: ze haat wiskunde, droomt van liefde en fantaseert over haar toekomst. Maar wanneer het de Joden in Antwerpen te heet onder de voeten wordt, moet ze onderduiken in de kelder van haar beste vriendin Dahlia.

Terwijl de Duitsers haar geliefde Antwerpen met de grond gelijkmaken, wordt Anna langzaam een vrouw. Ze wordt verliefd, volwassen en zelfstandig. 

Toch lijkt haar lot onvermijdelijk: de grote vraag is niet of deze oorlog haar klein zal krijgen, maar wanneer...

Een gevoelig en realistisch debuut over oorlog, liefde, vriendschap en vertrouwen. Voor young adults.

Vier Seizoenen speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Een onderwerp dat ik altijd interessant vind om over te lezen. Het boek speelt zich af in Antwerpen, waar de fictieve Anna Zimmerman woont. Zij houdt een dagboek bij. Een beetje het idee van Anne Frank dus, alhoewel Anna niet eenzelfde soort meisje is als Anne Frank. 

Anna is voor haar zestien jaar erg kinderlijk en naïef. In de loop van haar dagboek wordt dat wel minder. 

Anna wordt volwassen onder de grond, waar ze ondergedoken zit in een kelder. 

Haar familie is niet de enige die daar zit. De familie Zimmerman is daar met de bejaarde meneer en mevrouw Liefooghe en de familie Ahava. 

Ik vond het een boeiend verhaal om te lezen. De woorden en zinnen die Lena de Coninck aan Anna gegeven heeft voor haar dagboek zijn regelmatig erg mooi en diepgaand. 

Zeker wanneer ze zich wat volwassener gaat gedragen. 

"Ik voelde zoveel en tegelijk niets. Ik voelde me verraden. Verraden door mezelf, want je geloof, dat ben je zelf. Je God wordt slechts door jou in leven gehouden. Ik haatte mezelf, ik haatte de wereld, en tegelijk hield ik van alles en iedereen. Ik wilde huilen van verdriet, zingen van geluk, spugen van afschuw."

(blz. 58)

Als je aan het lezen bent, heb je niet het idee dat het om een fictief verhaal gaat. Anna zou zomaar echt hebben kunnen bestaan. Dat komt mede doordat de achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt erg realistisch is. 

"Hoe ik het ook schrijf, met welke woorden ook, het is niet genoeg. Zelfs als ik het bloed dat die decembernacht heeft gevloeid als inkt zou gebruiken, zou dat niet volstaan."

(blz. 124)

Wat is jammer vind, is dat een dagboek geen gesloten einde heeft, ook deze niet. Hoe het verhaal verder gaat nadat het dagboek stopt, weet je daardoor niet.

Wat mij betreft had er nog wel een epiloog achteraan gemogen.
Je kunt natuurlijk ook je eigen fantasie gebruiken en het zo mooi (of juist niet) maken als je zelf wilt. 

"Ik huil, huil, huil. O, als een mens toch eens in zijn eigen tranen kon verdrinken, of er op z'n minst in kon verdwalen. Misschien zou ik mezelf daar terugvinden. Als ik maar diep genoeg duik."

(blz. 218)

Vier seizoenen is het tweede boek van Lena de Coninck. Haar eerste boek, In de tekening, gaf ze uit in eigen beheer. 

Lena is nog maar 19 jaar. Wetende dat zo'n jong iemand dit boek geschreven heeft, maakt het wel extra bijzonder. Ze heeft zich erg goed ingeleefd in het personage van Anna.