Zwartspreuk (Spellcaster #1) - Claudia Gray

Eerder was ik erg onder de indruk van de Vuurvogel-serie van Claudia Gray. Ik ben dan ook zonder me in te lezen begonnen in dit eerste deel van de pas bij HarperCollins uitgekomen Spellcaster-serie: Zwartspreuk .

Een serie over heksen, magie en veel gevaar.

Omslagtekst:

"Nadia stamt van van heksen. De magische krachten die ze heeft, worden overgebracht van moeder op dochter, maar wanneer haar moeder van de ene op de andere dag vertrekt en haar gezin achterlaat, is Nadia nog maar half ingewijd in de magie. En dat terwijl ze die krachten al snel hard nodig heeft! 

Om een nieuwe start te maken, gaan Nadia en haar vader verhuizen, maar zodra ze hun nieuwe woonplaats in rijden, voelt ze dat er iets mis is. Het is overduidelijk voor haar dat er duistere krachten aan het werk zijn in Captive's Sound, maar hoe kan zij er in haar eentje iets aan doen? Dan krijgt ze gelukkig hulp va een knappe, geheimzinnige jongen, die beweert dat er een vloek op zijn familie rust..."

Mijn mening:

Gelijk in het eerste hoofdstuk is het al raak in Zwartspreuk met de actie en magie. De belangrijkste personages spelen meteen een grote rol. Nadia en haar vader en broertje en de knappe, geheimzinnige jongen.
Door het boek heen komen er meerdere personages bij die van belang zijn voor het verhaal. Zowel vrienden als vijanden.

Het boek zal jongeren makkelijk aanspreken, doordat het zich voor een groot deel op de middelbare school van Captive's Sound afspeelt.

Terwijl je in de Vuurvogel-serie door verschillende dimensies reisde, bevind je je in  Zwartspreuk over het algemeen de hele tijd in Captive's Sound.

Het plaatsje ligt gewoon in de bewoonde wereld, maar is erg afgezonderd van de rest van de wereld.

Zwartspreuk is desondanks een spannend boek. Ik zat snel in het verhaal en bleef dat ook gedurende
het boek.
Uiteraard ben ik benieuwd naar het tweede deel dat Zwartkracht zal gaan heten.

Helaas haalde dit eerste deel van de serie van mij niet het niveau van de Vuurvogel-trilogie. Dat betekent dat Claudia Gray beter is gaan schrijven, want de Spellcaster-trilogie is eerder geschreven (en uitgekomen) dan het eerste deel van de Vuurvogel-trilogie.

Zwartspreuk is o.a. bij Bol.bom verkrijgbaar als e-book en als paperback. Als je het boek via een link op mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra. 

Titel: Zwartspreuk

Oorspronkelijke titel: Spellcaster
auteur: Claudia Gray

vertaling: Marjet Schumacher

uitgeverij: Harper Collins
ISBN: 978 94 027 0053 4
aantal pagina's: 352
verschijningsdatum: september 2017

Blokkenjongen - Keith Stuart

“Geluk is zo breekbaar, en heel makkelijk te missen. Soms komt het voorbij zonder dat je het ziet. Maar soms, als je heel veel geluk en geduld hebt, komt het nog een keer langs.”

In Blokkenjongen lees je hoe het een wanhopige vader lukt om via Minecraft dichter bij zijn autistische zoon te komen.

Alex en Jody zijn vanwege een proefscheiding uit elkaar. Alex logeert tijdelijk bij goede vriend Daniel, terwijl Jody thuis alle zeilen bij moet zetten om voor Sam (8) te zorgen.

Sam is autistisch en kan zich daardoor lastig uiten. Hij is niet gelukkig op school, maar het lukt hem niet te vertellen waarom. Aan Alex en Jody de moeilijke taak om een nieuwe school voor hem te zoeken.

Dat is niet alleen vanwege Sam een zware taak, maar ook door de enorme spanning tussen Alex en Jody.

Volgens Jody moet Alex eerst zijn verleden verwerken voor zij dichter tot elkaar kunnen komen.

Alex heeft zich van Jody afgesloten en ziet al een tijdje alleen maar hoe moeilijk en druk hij het zelf heeft. Voor Jody en Sam heeft hij weinig oog.

“Je gaat slaapwandelend door het leven. Het wordt tijd dat je wakker wordt.”

Als Sam een XBox krijgt, is hij al snel helemaal gek op het spel Minecraft. In dat spel leeft hij in een wereld waarin hij zélf de regie in handen heeft. 

Alex probeert zich ook in het spel te verdiepen. Zo gaan ze samen op avontuur in die geblokte wereld met kruipers, zombies en grotspinnen en leren ze niet alleen elkaar, maar ook zichzelf beter kennen.

“Het leven is een avontuur, geen wandelingetje.”

Mijn interesse voor Blokkenjongen was gelijk gewekt bij de omschrijving ervan. Ook mijn kinderen zijn dol op Minecraft en de termen die bij het spel horen, vliegen me vaak om de oren.

Zoals Alex met Sam in gesprek raakt door het spel, zo vinden ook mijn kinderen het fijn als ik me in hún wereld verdiep, ookal hebben zijn geen autistische stoornis. Het lijkt mij dat het voor iedere ouder en ieder kind fijn is om interesse te tonen in elkaar, zelfs al ligt een onderwerp dat je kind interesseert helemaal buiten je eigen interessegebied. 

Blokkenjongen is mooi geschreven en bezit een gezonde dosis humor en zelfspot.

Aan het eind van het boek schrijft Keith Stuart een stukje over het verhaal achter Blokkenjongen, over zijn eigen zoon met een aandoening in het autistisch spectrum. Zijn zoontje, Zac, bloeide helemaal op door Minecraft en leerde er bovendien veel van. Zo is zijn woordenschat bijvoorbeeld enorm gegroeid door het spel.

Dat is voor mijn kinderen ook herkenbaar. Zij spelen het spel in het Engels en hebben daardoor heel veel Engels geleerd. Doordat mijn oudste zoontje daarnaast ook nog filmpjes op YouTube kijkt van anderen die het spel spelen, heeft hij zichzelf op de basisschoolleeftijd al vrij goed Engels leren spreken. 

Computergames hoeven dus lang niet altijd een negatieve invloed te hebben. Ik denk dat Minecraft zeker een positief voorbeeld is van hoe het ook kan. 

Wil je alvast een stukje uit het boek lezen? Dat kan via deze link.

Blokkenjongen verscheen al in 2016, maar is nu in een nieuw jasje verkrijgbaar.

Het boek is o.a. verkrijgbaar bij Bol.com als e-book en als paperback. 

Als je het boek via mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra. 

Titel: Blokkenjongen

Auteur: Keith Stuart 

Oorspronkelijke titel: 

Vertaling: Angela Knotter

uitgeverij: HarperCollins

ISBN: 9789402700817

aantal pagina's: 416

verschijningsdatum: maart 2018 

Spiegel - Cara Delevingne

"Want ze kon niet zomaar de ene dag nog bestaan en de volgende dag verdwenen zijn. Dat sloeg gewoon nergens op. Niemand gaat in rook op, zonder ook maar een spoor achter te laten."

(blz. 13)

Eind november kreeg ik van HarperCollins een erg leuk pakketje met het schrijfdebuut van Cara Delevingne. Naast schrijfster is Cara model en actrice. Ze speelde bijvoorbeeld Margo in de verfilming van Papertowns.

In Spiegel bewijst Delevingne een goed schrijfster te zijn. Wat heeft zij een spannend en goed samenhangend boek geschreven!

Flaptekst:

Misschien ben ik eigenlijk wel door en door slecht...

Red, Leo, Rose en Naomi horen er niet echt bij op school. Het leven is niet bepaald gemakkelijk voor hen, maar de muziek brengt hen samen, en ze hebben hoge verwachtingen van hun band, Mirror, Mirror. Tenminste, tot Naomi bewusteloos uit de Theems wordt gehaald en in het ziekenhuis terechtkomt.

De politie doet het voorval af als een mislukte zelfmoordpoging, maar is dat wel zo? Terwijl Naomi in coma ligt, probeert Red achter de waarheid te komen. Wat volgt is een zoektocht die Reds hele wereld op zijn kop zet en een aantal duistere geheimen aan het ligt brengt. Hoe goed kennen ze Naomi eigenlijk - en elkaar?

Niets zal ooit meer zijn zoals het was, want een gebroken spiegel kan nooit meer worden gemaakt.

Spiegel is een aangrijpende en sterke coming-of-ageroman over identiteit, seksualiteit, vriendschap en verraad.

Mijn mening:

Anders dan anderen begint Cara Delevingne haar boek met niet alleen een voorwoord, maar ook alvast een dankwoord. 

In haar voorwoord noemt ze een aantal dingen die zij met Spiegel wil bereiken: Een verhaal vertellen dat een realistisch beeld geeft van de tienerjaren en ze wil de graag personages neerzetten waar iedereen zich mee kan identificeren.

Dat heeft ze onder andere weten te bereiken door allevier haar hoofdpersonen (Red, Leo, Rose en Naomi) een andere achtergrond te geven.

Daarbij zijn ze allevier niet echt tevreden over hun leven en lijkt het gras bij de buren altijd groener.

Ze krijgen met elkaar te maken doordat ze samen de band Mirror Mirror starten. Bij elkaar weten ze wat ze waard zijn en voelen ze dat ze zichzelf kunnen zijn. 

Dat maakt het extra vreemd dat Naomi juist nu zou zijn weggelopen en wellicht een zelfmoordpoging heeft gedaan.

"Ik moest toegeven dat het afgelopen jaar alles was veranderd, voor ons allemaal. Voordat we de band hadden, waren we allemaal op onze eigen manier verdwaald en zoekende geweest, tot het lot ons bij elkaar had gebracht. Samen stonden we sterk, waren we cool, keihard en niet normaal gruwelijk."

(blz. 12)

Wat zou mooi is aan een boek, is dat je je als lezer vaak een beeld vormt van een personage puur door wat een personage zegt, doet en denkt. Er is meestal wel een beschrijving van uiterlijk, maar die interpreteer je als lezer helemaal zelf. Wat je van iemand vindt, is uiteindelijk op karakter gebaseerd. Zeker bij een ik-personage zoals in dit geval bij Red. 

Bij Red is de tekst op het spiegeltje dat ik bij het boek kreeg erg van toepassing.

"Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?"

Voor échte vrienden is het uiteindelijk helemaal niet belangrijk wie je in de spiegel ziet. Veel belangrijker is, of je jezelf in de ogen kunt kijken in die spiegel.

Met flash-backs, chats, songteksten en Instagramberichten tussen de normale tekst door, is er flink wat afwisseling in het verhaal.

Ik begon op een dinsdagmiddag met lezen in Spiegel, op dezelfde dag sloeg ik 's avonds de laatste bladzijde om. Uit. 351 pagina's in één dag. Dat gebeurt me niet vaak. Goed boek!

"Iedereen denkt dat ze zelfverzekerd is, vol van zichzelf, een aansteller die altijd in het middelpunt van de belangstelling wil staan, altijd wil dat andere mensen haar zien en horen. 

Maar in werkelijkheid wil Rose in de spotlights staan omdat ze bang is voor het donker."

(blz. 150)

Spiegel is als paperback en als e-book o.a. verkrijgbaar bij Bol.com. Als je via een link op mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra. 

Titel: Spiegel

Auteur: Cara Delevingne

Oorspronkelijke titel: Mirror Mirror

Vertaling: Erica Disco

uitgeverij: HarperCollins

ISBN: 978 94 027 0029 9

aantal pagina's: 352

verschijningsdatum: november 2017 

Verraden (Venice Beach #3) - M.G. Reyes

Verraden, het derde en laatste deel van de Venice Beach-trilogie.

De eerste twee delen (Losgelaten en Aangeschoten), die ik ook heb besproken op mijn blog, waren erg spannend. Ook het derde deel is één en al spanning en actie.

De hoofdpersonen maken in korte tijd genoeg mee voor een heel mensenleven, of eigenlijk wel voor zés mensenlevens...

Omslagtekst:

Zes jongeren. Eén huis op Venice Beach. 

En een heleboel geheimen.

Sinds ze met zijn allen zonder enig ouderlijk toezicht in een strandhuis aan Venice Beach wonen, hebben de zes huisgenoten al een aantal kapitale blunders begaan - waarvan de confrontatie met een moordenaar wel het allerstomste was!

Omdat duidelijk is dat ze inmiddels veel meer weten dan goed voor hen is, houden ze zich gedeisd en proberen ze een oplossing te vinden voor alle problemen die ze hebben veroorzaakt.

Wanneer hun geheimen uiteindelijk stuk voor stuk aan het licht komen, zijn de gevolgen niet te overzien, maar weten ze één ding zeker: hun vriendschap blijft recht overeind en is belangrijker dan ooit!

Mijn mening:

Ik was erg benieuwd naar het vervolg van Aangeschoten. Nadat ik dat boek vorig jaar las, bleef het verhaal een beetje hangen. Zelfs na een jaar stond het me nog goed voor de geest. Een pluspunt voor een boek: Dat het een blijvende indruk achterlaat.

Wat er allemaal gebeurt in het boek, is niet heel logisch of realistisch. Er is wel érg veel aan de hand. Maar voor een young-adultserie is het niet erg dat het een beetje 'over the top' is. De verhaallijn houdt je aan het lezen. 

De opbouw van Verraden is hetzelfde als van de vorige twee boeken. Alle zes de hoofdpersonen (Maya, Grace, Lucy, Paolo, John-Michael & Candace)  hebben hun eigen hoofdstuk waar zij in een personaal perspectief centraal staan. Ook de datum en plaats waar het hoofdstuk zich afspeelt staan aangegeven. Dat zorgt ervoor dat het verhaal overzichtelijk blijft. Soms wordt een moment vanaf verschillende plaatsen en uit verschillende oogpunten beschreven om een compleet beeld te krijgen.

Aangeschoten, het tweede deel, eindigde op zaterdag 4 juli met een hoofdstuk van Grace. Verraden begint op dezelfde dag bij Grace.

Het derde boek speelt zich af tussen zaterdag 4 juli en donderdag 9 juli,

De hele serie gaat over een looptijd van iets meer dan een half jaar.

Op de website van HarperCollins kun je alvast een voorproefje van het boek lezen.

Verder lezen?

Verraden is als paperback voor €15,- verkrijgbaar bij o.a. Bol.com. Het e-book kost €9,99.

Als je het boek via één van de links op mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra.

Titel: Verraden

auteur: M.G.Reyes

Oorspronkelijke titel: Vindicated

vertaling: Angelique Verheijen

uitgeverij: HarperCollins

ISBN: 978 94 027 2490 5

aantal pagina's: 352

verschijningsdatum: september 2017 

Voor ik je loslaat - Marieke Nijkamp

"'Er hoeft niet altijd een happy end te zijn. Eén keer gelukkig is ook goed. Of soms gelukkig. Hoop. Hoop geeft onze pijn betekenis.'"

(blz. 106)

Omslagtekst:

Corey en Kyra groeien samen op in het afgelegen plaatsje Lost Creek in Alaska en zijn hun hele jeugd onafscheidelijk. Tot Corey verhuist. Het afscheid is moeilijk, maar Corey belooft terug te komen om haar vriendin op te zoeken.

Een paar dagen voor het zover is, krijgt Corey het schokkende bericht dat Kyra dood is aangetroffen - drijvend onder het ijs. Ze is er kapot van en kan niet geloven dat Kyra zelfmoord heeft gepleegd, zoals wordt gesuggereerd. Ze voelt gewoon dat er iets niet klopt.

Eenmaal terug in haar geboorteplaats groeit haar wantrouwen en raakt ze er steeds meer van overtuigd dat Lost Creek geheimen heeft, geheimen die ze niet begrijpt, maar die haar de koude rillingen bezorgen. In de donkere winter van Alaska gaat ze op zoek naar antwoorden terwijl de sfeer in het dorp steeds grimmiger wordt...."

Mijn mening:

Was je vorig jaar onder de indruk van 54 minuten? Ik wel. Maar dat ben ik nu nog veel meer van Voor ik je loslaat. De verhalen zijn niet met elkaar te vergelijken, behalve dat ze alletwee goed geschreven zijn. 

In Voor ik je loslaat worden veel verschillende thema's behandeld. Een belangrijk onderdeel van het verhaal is de bipolaire stoornis van Kyra, het meisje dat zelfmoord gepleegd zou hebben. Haar manische en depressieve episodes zijn van grote invloed op haar leven en dat van de mensen om haar heen, waaronder Corey.

Corey is op zoek naar de waarheid, waarbij ze regelmatig een sprong terug maakt naar vroeger, naar hoe Kyra was, en of dat misschien een sleutel is naar wat er nú gebeurd is. 

"'Je weet niet wat er is gebeurd toen jij weg was.' 

'Ik heb vier dagen om dat uit te vinden.' 

'Wat zou je kunnen ontdekken?' 

'Haar kant van het verhaal. Verhalen waren zo belangrijk voor haar. 

Ik moet het hare onthullen en in ere houden.'"

(blz. 72)

Een hele opgave als ze door het hele dorp wordt tegengehouden. Bijna niemand wil haar vertellen wat er is gebeurd.Volgens hen was Kyra gelukkig, maar was het niet te voorkomen dat het zo afliep. Want: "Geen enkele ster kan eeuwig branden."

Sterren, ook een belangrijk onderwerp. Sterren horen bij de verhalen waar Kyra zo van hield. Sterren horen bij de wetenschap waar Corey zo van houdt. 

Dichterlijke vrijheid versus wetenschap.

"De sterren die we kunnen waarnemen zijn zo ver weg dat het jaren duurt voordat we zien dat ze dood zijn. En ik vraag me af of Kyra misschien allang voordat ik wegging was opgebrand - en dat wij dat gewoon niet hebben gezien."

(blz. 239)

Samen stonden ze sterk. Kyra en Corey. Samen vochten ze tegen hun angsten.

"'Angst,' (...) 'We gaan vechten tegen angst.' (...) 'Door onze angst toe te laten. We moeten onze angst niet ontkennen. We mogen niet vergeten dat we bang zijn. en we moeten ondanks onze angst doorgaan.'"

(blz. 307)

Nu staat Corey er alleen voor. Ze is een buitenstaander. Ookal blijft Kyra altijd een deel van haar.

"En elke keer dat ik een hoek om ga, blijf ik denken dat ik haar zal zien. Met elk sterrenbeeld dat ik bestudeer, zal ik verhalen verweven met wetenschap."

(blz. 313)

Voor ik je loslaat is opgedeeld in dagen. Die dagen zijn weer opgedeeld in hoofdstukken waar duidelijk bij aangegeven staat wanneer er iets uit het verleden verteld wordt. 

In het boek komen telefoongesprekken en brieven voor, die naast het kopje erboven, te herkennen zijn aan het afwijkende lettertype.

In het e-book zijn die verschillen iets minder duidelijk. Alleen de brieven zijn daar cursief gedrukt. Uiteraard staan de titels boven de hoofdstukken er in de digitale versie ook bij.

De cover van het boek is erg sprekend. Een wak met een verdwaalde handschoen erbij. De cover roept een koud gevoel op. Dat doet het boek zelf ook. Niet alleen door de Alaskaanse kou, maar ook door het verhaal zelf. 

Over de hele cover heen zijn glimmende sneeuwvlokjes gedrukt. 

Als je het boek met dit weer leest (11/12 december, code oranje/rood, sneeuw, lekker binnen bij de verwarming...) zal je je des te beter kunnen inleven.

Een boek vol mooie en pakkende quotes. Een boek waarop ik niets dan positiefs te melden heb. Ik zeg: Lees dan! ;-)

✯✯✯✯✯

Voor ik je loslaat is o.a. verkrijgbaar bij Bol.com als paperback (€17,99) en als e-book (€9,99). Als je het boek via een link op mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra. 

titel: Voor ik je loslaat
auteur: Marieke Nijkamp
oorspronkelijke titel: Before I let go
vertaling: Ineke van Bronswijk
uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 978 94 027 0056 5
aantal pagina's: 320
verschijningsdatum: december 2017

Levensbloed (Everlife #2) - Gena Showalter

Titel: Levensbloed

auteur: Gena Showalter

Oorspronkelijke titel: Lifeblood

vertaling: Irene Paridaans

uitgeverij: HaperCollins
ISBN: 978 94 027 2470 7

aantal pagina's: 384
verschijningsdatum: augustus 2017

Nadat ik in april van dit jaar Eerste Leven van Gena Showalter las, was ik benieuwd naar het vervolg in Levensbloed.
Eerste Leven vond ik niet continu even spannend en boeiend, er zat veel herhaling in, maar het verhaal op zich vond ik wel interessant. En omdat ik de White rabbit chronicles (ook van Gena Showalter) t/m boek 3 erg leuk vond, hoopte ik dat ik Levensbloed iets beter zou vinden.

(De White Rabbit Chronicles bestaan uit vier delen en een novelle. Helaas zijn deel 4 en de novelle niet vertaald.)

Omslagtekst:

Je Eerste leven is nog maar het begin...

Na je dood kies je voor Myriad of Troika,

twee rijken die in eeuwige strijd

met elkaar verwikkeld zijn.

Myriad en Troika hebben om Tenley gevochten vanwege de bijzondere kracht die ze bezit .Beide rijken zijn ervan overtuigd dat degene die haar ziel wint meer macht zal krijgen. Met haar laatste adem heeft Tenley uiteindelijk gekozen voor Troika, het rijk van licht en liefde. Dat heeft echter grote consequenties. Niet alleen verkeert ze nog steeds in gevaar, maar ook staat ze nu lijnrecht tegenover Killian, de jongen die bij Myriad hoort en die ze maar niet kan vergeten. Ondertussen dreigt Killian zijn eeuwige leven te verliezen. Hij heeft nog maar één kans op redding: Tenley verslaan in een spel dat zij nog nooit gespeeld heeft...

Mijn mening:

Het tweede boek binnen een maand waar ik moeilijk doorheen kwam. Zit ik toch nog een beetje in een leesdip, of moet ik een tijdje fantasy-pauze nemen?

Het kan alletwee zijn, want zo slecht is Levensbloed echt niet. Mijn ergernis om teveel herhaling was hier niet aan de orde, er gebeurde vrij veel en het was best spannend.

Toch sleepte het verhaal een beetje.

In dit deel gaat Ten in Troika wonen. Ze moet opgeleid worden tot Schakel, de hoogste rang van Generaal in Troika. (Aan het begin van het boek staat een Verklaring  van Termen uit het Boek van de Wetten.)

Ze woont met de andere leerlingen in een kathedraal. Omdat zij Schakel moet worden, zouden de leerlingen respect voor haar moeten hebben, maar omdat het haar schuld is dat Archer zijn 'tweede dood' in is gegaan, kijken ze haar met de nek aan. Daardoor ontstaat er ook vanaf Teley's kant nogal wat wantrouwen. 

Ten blijf ook in Troika haar eigenwijze zelf en gaat haar eigen gang, ookal is dat soms (regelmatig) tegen de regels. Soms pakt dat goed uit, soms helemaal niet.

Killian en Tenley blijven contact houden. Uit de verschillende mailwisselingen tussen Killian en leiders van Myriad zou opgemaakt kunnen worden dat Killian een dubbele agenda heeft. Daardoor is er niet alleen bij Tenley wantrouwen tegen haar medestudenten, maar bouw je ook als lezer flink wat wantrouwen op.

Op de mailwisseling na is Tenley de ik-persoon in het boek. 

"Killians woorden klinken nog na in mijn hoofd. Als ik voor jou vecht, dan zal mijn koninkrijk de strijd verliezen Als ik tegen je vecht, verlies ik jou. Geen middenweg."

(blz. 33)

Net als in het eerste boek blijft Ten bezig met cijfertjes en wordt er volgens haar niets aan het toeval overgelaten. Soms is haar redenering wel interessant, maar af en toe werd ik ook wel een beetje zat van al dat tellen.

"Mijn heden is de optelsom van beslissingen die in in mijn verleden heb gemaakt - mijn beslissingen, maar ook wel beslissingen die mensen om mij heen hebben gemaakt. Die tellen allemaal... tellen... acht, negen Tien!"

(blz. 24)

Net als Eerste Leven is Levensbloed een goed verhaal. Wellicht een beetje te breed uitgemeten. Ondanks dat ben ik benieuwd naar het derde deel dat in 2018 uit zal komen.

De covers zijn erg mooi en sluiten goed op elkaar aan. Het is het soort cover waar je een poosje naar moet blijven kijken, ook na het lezen nog even, om zoveel mogelijk te ontdekken en de volledige betekenis ervan te zien.

Levensbloed is als paperback en als e-book o.a. verkrijgbaar bij Bol.com . Als je het boek (of een andere) via een link op mijn blog bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost dat niets extra.

@HarperCollins: Bedankt dat ik het boek voor jullie mocht lezen.

Bevroren nacht (Snow like Ashes #3) - Sara Raasch

Titel: Bevroren nacht

auteur: Sara Raasch

oorspronkelijke titel: Frost like night

vertaler: Louise Willenborg

uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 978 90 027 2850 7

aantal pagina's: 416
verschijningsdatum: september 2017

Afgelopen zomer las ik IJs als Vuur, het tweede deel van de Snow like Ashes-trilogie.
In dat deel kwam ik onderstaande quote tegen:

"Ik zal zorgen dat hier een eind aan komt. Nee, wij zullen dat samen doen, want ik ben niet meer alleen. 

Dat ben ik nooit geweest."

(uit: IJs als Vuur)

Dat is wat centraal staat in Bevroren nacht: Samenwerking. 

Door samen te werken kan het Bederf dat over Primoria heerst bestreden worden. Maar alleen Meira weet dat er een nog veel groter offer gebracht moet worden.

"Ik zal deze oorlog tegemoet treden. We zullen met z'n allen deze oorlog ingaan met de enige wapens die er werkelijk toe doen: wijzelf, met al onze krachten en zwakheden. Goed of slecht, vreselijk of wonderbaarlijk. Deze dingen hebben me gevormd, en ik zal ze gebruiken om de persoon te zijn die de wereld nodig heeft. (...) 

Ik zal Meira zijn."

(blz. 284)

Omslagtekst:

"Het lot van de wereld ligt in handen van een meisje met sneeuwwitte haren...

Meira staat voor enorme uitdagingen nu de kwaadaardige koning Angra niet dood blijkt te zijn maar springlevend en machtiger dan ooit. Terwijl hij de wereld bedreigt met zijn zwarte magie, probeert Meira wanhopig haar eigen magie onder controle te krijgen en erachter te komen hoe ze haar krachten kan inzetten om Angra tegen te houden. Ze vermoedt dat de oplossing in het geheimzinnige, diep onder de grond verborgen labyrint ligt. Maar langzamerhand dringt het tot haar door dat ze Winter en de mensen van wie ze houdt niet zal kunnen redden zonder het ultieme offer te brengen...

In het spannende slot van de serie neemt Sara Raasch de lezer nog één keer mee naar de adembenemende wereld van Primoria. Een met recht 'episch' genoemde serie."

Mijn mening:

Ik heb voor mijn doen lang gedaan over het lezen van Bevroren nacht. Maar liefst 3 weken. Ik kon niet echt in het verhaal komen, dus pakte ik tussendoor regelmatig een ander boek dat ik dat eerst uitlas.

Pas over de helft van het boek kreeg het verhaal me goed te pakken en bleef ik lezen.

In boeken als dit houd ik erg van de actie. Die actie is er die tweede helft volop als Meira met haar verworven leger ten strijde trekt tegen Angra. 

Net als in de eerdere twee delen is het boek opgedeeld in hoofdstukken die de naam hebben van de personages die centraal staan. In dit geval Meira, Mather en Ceridwen. Dit zorgt voor een mooi compleet overzicht van de gebeurtenissen van de mensen die aan de kant van Meira staan.

Wat er aan de andere kant gebeurt. Bij Angra, blijft letterlijk en figuurlijk een hele tijd in duisternis gehuld.

"Dat is wat Angra tot stand brengt. Een wereld van oneindige kracht, waarin iedereen is bezeten door een magie die hen volgzaam maakt. Ze raken verdoofd door hun diepste, duistere emoties."

(blz. 11)

De Snow like Ashes-trilogie is een echt gevecht tussen goed en kwaad, waarbij je telkens hoopt dat het goede zal overwinnen. Het liefst zonder al teveel offers. 

Rares van Paisly leert Meira wijze lessen:

"Voelen dat je goed genoeg bent heeft niets te maken met werkelijk goed genoeg zijn. Je kiest er zelf voor of je dat wel of niet bent."

(blz. 95)

"Als je alleen iets met de dingen doet als je ze voelt, dan ben je net als de meeste mensen die eeuwig wachten op een gevoel dat misschien wel of niet komt. Maar als je er elke dag voor kiest om van jezelf te houden, wat er ook gebeurt, dan kan niets je tegenhouden."

(blz. 135)

Als je het hele boek gelezen hebt, sla dan ook het dankwoord niet over. Want daar doet Sara Raasch nogmaals een mooie uitspraak als dank naar haar lezers.

"Jullie zijn stuk voor stuk beter dan welke geleider dan ook. Jullie zijn beter dan de krachtigste magie die ik zou kunnen bedenken. Een van de belangrijkste thema's van deze trilogie is voor mij het idee dat je volwaardig genoeg bent - en dat je geen invloeden van buitenaf nodig hebt om een 'beter' of 'deugdzamer' mens te worden."

Een mooie afsluiting van een mooie serie. 

Bevroren nacht is o.a. verkrijgbaar bij Bol.com als paperback en e-book. Als je het boek via een van de links op mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra. 

Monster (Gone #7) - Michael Grant

Afbeelding: HarperCollinsYA

Eindelijk, eindelijk, eindelijk, een vervolg op de Gone-serie!
Monster is de eerste van maar liefst drie nieuwe delen.
Ik mocht afgelopen maand een digitaal vooruit-exemplaar lezen, maar vanaf nu is Monster dan ook echt verkrijgbaar.

Vierenhalf jaar geleden las ik Light, deel 6 van de serie die veel indruk op mij heeft gemaakt. Zoveel, dat ik ná het lezen van de digitale versies de papieren nog heb aangeschaft. Ik ben fan.

Mijn Goodreads-activity bij Light.

Afgelopen jaren heb ik, omdat ik Gone zo goed vond, bijna alle andere boeken van Michael Grant gelezen, op zoek naar een boek dat Gone misschien wel kon evenaren. Dat was wat mij betreft niet helemaal het geval, helaas.

Zou Monster wel een waardige opvolger zijn?

Heb je de serie niet gelezen, lees deze recensie dan níet verder, maar begin in deel 1: Verlaten (klik)

Waar gaat het boek over:

Vier jaar na het instorten van de koepel van de FAKZ is de nachtmerrie nog niet voorbij. Nieuwe, gelijksoortige asteroïden dreigen in te slaan op de aarde. 

Shade Darby, die van buitenaf heeft gezien hoe het er in de FAKZ aan toe ging, wil niet opnieuw hulpeloos toekijken als het misgaat.

Ze weet een brokstuk van de asteroïde te bemachtigen, neemt er wat van in en merkt al snel dat ze begint te veranderen.

En niet alleen zij: over de hele wereld vallen brokstukken neer en krijgen mensen met mutaties te maken. Zo ook Dekka Talent die een jaar heeft vastgezeten in de FAKZ. 

De één heeft er betere bedoelingen met de brokstukken dan de ander. 

Zo wordt het een soort helden tegen slechteriken oorlog. De Derde Wereldoorlog.

Mijn mening:

Wat mij betreft is Michael Grant helemaal terug met Monster. 

Het boek gaf mij al snel weer het gevoel van de dystopische wereld van de FAKZ. Alleen blijft het onheil nu niet beperkt tot een koepel, maar spreidt het zich uit over de hele wereld. Er is geen ontkomen aan. 

Naast een paar oude bekenden komen er veel nieuwe personages naar voren. In de FAKZ was niemand ouder dan zestien. Dat kan nu wel. Zo is Dekka inmiddels 19.

Ik kan niet wachten om de volgende delen te gaan lezen.
Dit is nou het soort boeken dat mij leesverslaafd maakt.

Monster is als prachtige hardcover o.a. verkrijgbaar bij Bol.com.
Als je het boek via één van de links op mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra. 

Titel: Monster

auteur: Michael Grant

Originele titel:

vertaling: 

uitgeverij: HarperCollins YA

ISBN: 978 94 027 0055 8

aantal pagina's: 384

verschijningsdatum: november 2017

Strijder (Talon #4) - Julie Kagawa

Voor ik op vakantie ging, begon ik in Strijder, het vierde deel van de Talon-serie. Op vakantie las ik hem uit. Omdat ik vakantie had, heb ik niet gelijk een recensie online gezet. Maar hier is hij dan alsnog: Mijn recensie van Strijder.

Als je het boek in handen neemt, valt gelijk de mooie cover op: Een groene drakenhuid met reliëf. Deze cover past mooi in het rijtje van de eerdere boeken.
Op de rug van het boek staat het logo van de Talon-saga in viervoud. Zo is vanuit je boekenkast (of in de boekwinkel of bibliotheek) gemakkelijk te herkennen welk deel je in handen hebt.

In mijn recensie-exemplaar vond ik ook nog eens een mooie boekenlegger in de stijl van het boek met op de achterzijde alle boeken van Julie Kagawa (klik voor mijn recensies). Boeken die ik afgelopen jaar allemaal met veel plezier gelezen heb.

Omslagtekst

Draken zouden geen emoties kennen, heeft Ember altijd geleerd. Hoe kan ze dan zo diep bedroefd zijn nadat Garrett zijn leven heeft gegeven om een verschrikkelijk verraad te ontmaskeren? Niets van wat ze ooit geloofde is waar, en ze zweert dat ze samen met rebel Riley in opstand zal komen tegen Talon, de drakendoders van St. Joris en... Dante, haar eigen tweelingbroer - die op het punt staat de grootste verschrikking aller tijden op hen af te sturen. 

Met de gruwelijke wezens die ze hebben gecreëerd, staan de machthebbers van Talon klaar om de heerschappij over de wereld op de eisen. De duisternis komt steeds dichterbij. Zullen Ember en haar vrienden nog iets kunnen doen om Talon tegen te houden?

Mijn mening:

Na Jager kon ik niet wachten tot ik Strijder kon lezen. Helaas zakt een verhaal na een jaar wel een beetje weg. Door het boek weer even door te bladeren en het laatste hoofdstuk van deel 3 opnieuw te lezen, kwam het gevoel gelukkig wel weer een beetje terug en werd ik genoeg gemotiveerd om weer verder te lezen in het nieuwe deel. 

Toch krijg ik steeds meer begrip voor mensen die wachten met het lezen van een serie tot hij compleet is. Dan kun je in één ruk doorlezen.

Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om een boek te herlezen voor je verdergaat in een volgend deel van een serie. Maar ja, so many books, so little time, dus daar had ik geen tijd voor.

In Strijder kom je gelijk terecht in de scène waar Jager stopte. En wel op een slagveld. Daardoor kom je met een dreun weer terug in wat er aan de hand was: Garrett...

Vanaf daar gaat het van kwaad tot erger. Wat een zieke 'spelletjes' heeft Julie Kagawa bedacht voor Talon! Ik voel mijn hart nog weer in mijn keel kloppen als ik eraan terugdenk.

Erg spannend en de actie is nooit ver weg.

In Strijder is het geen strijd meer tussen een paar personen of twee teams, het is oorlog.

Net als de andere delen hebben de hoofdstukken van Strijder de namen van de personages die in dat stuk centraal staan als ik-persoon. 

Als ik zelf in een leesrush zit, vergeet ik nog wel eens om de titel van een hoofdstuk goed tot me door te laten dringen. Af en toe zorgde dat voor verwarring en wist ik niet meer wie er nou aan het woord was. Even terugbladeren of bovenaan de pagina kijken, loste dat probleem gemakkelijk op. Bij de les blijven dus.

En wederom wordt het wachten op het volgende deel. Inferno verschijnt in het voorjaar van 2018 in het Engels en zal in de zomer van 2018 vertaald zijn in het Nederlands. 

Strijder is verkrijgbaar als paperback en als e-book.

Titel: Strijder

auteur: Julie Kagawa

Originele titel: Legion

vertaling: Karin de Haas

uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 978 94 027 2480 6

aantal pagina's: 384

verschijningsdatum: juni 2017

IJs als Vuur (Snow like Ashes #2) - Sara Raasch

Titel: IJs als Vuur

auteur: Sara Raasch

oorspronkelijke titel: Ice like Fire

vertaler: Louise Willenborg

uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 978 90 027 2500 1

aantal pagina's: 414
verschijningsdatum: juni 2017

"Ik ben niet meer alleen maar mezelf. Ik ben een heel koninkrijk, en ik mag geen fouten maken."

(Meira)

Aan het einde van dit verhaal had ik een boek vol plakkertjes, wat betekent dat ik veel mooie zinnen tegen ben gekomen. In de loop van komend stuk zul je een aantal quotes tegenkomen.

IJs als vuur is het vervolg op Sneeuw als As van de Amerikaanse Sara Raasch.
Het verhaal speelt zich af in het fictieve Primoria, dat is onderverdeeld in acht koninkrijken. Vier ervan hebben de namen en kenmerken van seizoenen, de andere vier zijn ritmekoninkrijken. Alle acht hebben ze een eigen koning of koningin die de beschikking heeft over een magische geleider waar ze krachten aan kunnen ontlenen.

In IJs als Vuur is hoofdpersoon Meira erachter gekomen dat zij geen geleider nodig heeft om magische kracht te gebruiken. De Winteriaan Meira ís de geleider van haar volk. Een volk dat jarenlang verbannen en onderdrukt is geweest.

"Mijn borst is zo koud. Mijn hart voelt als ijs en mijn ledematen als sneeuw. Elke uitademing zou in een condenswolkje moeten veranderen. Voorheen voelde de magie alsof hij werd opgewekt, maar nu voelt hij aan als... ontketend."

Nu zij en haar pas bevrijde volk weer terug zijn in Winter is het zaak om weer een sterk land te worden. Ware het niet dat koning Noam van Cordell eerst nog wat schulden te innen heeft bij Winter.

Het schijnt dat in de mijnen van Winter een poort naar magie verborgen zit. Noam wil deze poort koste wat kost vinden en de magie misbruiken om meer macht te krijgen.
Meira denkt juist dat Primoria beter af is zonder wat voor magie dan ook, aangezien er altijd mensen zijn bij wie de macht naar het hoofd stijgt. Daar ligt ook gelijk het Bederf op de loer: de kwade kracht van magie, die zonder geleider te gebruiken is.

Meira mist haar oude ik; het verweesde soldatenmeisje. Het meisje dat zonder een heel volk in de problemen te brengen haar mening kon geven en die kon vechten tegen wie haar niet aanstond. Nu loopt ze onbewapend rond, afhankelijk van haar beveiligers. In haar hoofd blijft ze echter zichzelf en moet ze vaak moeite doen om zich in te houden.

"Ik speel het spelletje wel mee, arrogant varken. Ik zal me als een volgzame kleine koningin voordoen tot ik je kan verpletteren."

Doordat Meira de rol van koningin op zich heeft genomen, is er in de eerste instantie een stuk minder actie in dit boek dan in het vorige.
Alhoewel Mather wel probeert jongens te trainen voor een leger en daar af en toe een oefengevechtje uit voortkomt.

Meira en Theron, de kroonprins van Cordell, gaan op reis naar de andere koninkrijken van Primoria.
Ze hebben dezelfde bestemming, maar hun doelen blijken al snel mijlenver uit elkaar te liggen.
Waar eerst leek of er iets moois tussen de twee op kon bloeien, is nu vooral wantrouwen.
Behalve wantrouwen en vijandschap is er gelukkig ook plek ingeruimd om nieuwe banden op te bouwen die misschien wel kunnen uitmonden in vriendschap.

"Ik heb een volstrekt ander doel voor ogen - dat magie zo weinig mogelijk gebruikt wordt. Dan bestaat er geen risico dat het Bederf kan ontstaan; dan is er geen angst dat onstabiele leiders de controle over hun magie verliezen en onschuldige mensen beschadigen; dan is er geen angst dat kwaadaardige heersers met onmenselijke krachten hele koninkrijken tot slaaf maken."

Het negatieve effect van magie is overal voelbaar aanwezig. Dat zorgt voor continue spanning.

De verschillende koninkrijken worden allemaal uitgebreid en goed beschreven. Van de hitte in Zomer tot de schoonheid in Ventralli. Je hoeft niet buiten in de zon te zitten om tijdens het lezen die Zomerse hitte te voelen.
Op de mooie cover van het boek kun je een glimp opvangen van verschillen tussen de koninkrijken. De cover sluit perfect aan bij die van Sneeuw als As.

"Ik zal zorgen dat hier een eind aan komt. Nee, wij zullen dat samen doen, want ik ben niet meer alleen. 

Dat ben ik nooit geweest."