Echo Emerson is door een gebeurtenis waar niemand het fijne van weet veranderd van een populair meisje in een buitenbeentje dat nagestaard wordt.
Lange mouwen moeten haar littekens verbergen. Waar die littekens van komen, dat weet ze zelf niet. Een groot zwart gat in haar geheugen is wat ze heeft van de dag dat het gebeurd is.
Haar moeder zou er iets mee te maken hebben. Haar vader en zijn nieuwe vriendin willen er niets over kwijt. Ook de schoolmaatschappelijk werkster, mevrouw Collins, denkt dat de gebeurtenissen vanzelf wel weer naar boven komen als Echo er klaar voor is.
Het komt er dus op neer dat een aantal mensen weet wat er gebeurd is, maar Echo zelf niet. Dat maakt haar radeloos en onzeker. Ze kan niemand vertrouwen.
"In mijn vorige leven moest ik wel een heleboel koeien hebben gedood om zo'n waardeloos karma te verdienen. Misschien was ik twee jaar geleden wel gestorven, en zat ik nu zonder dat ik het wist in de hel."
Dan loopt ze Noah Hutchins tegen het lijf. Net als Echo heeft hij niemand die hij kan vertrouwen. Zijn ouders zijn omgekomen, zijn broertjes worden bij hem weggehouden. Hij is onbetrouwbaar, agressief, blowt en is een enorme playboy. Verder dan de achterbank van zijn auto komen de 'relaties' niet.
Mevrouw Collins brengt de twee met elkaar in contact en ze komen erachter dat ze elkaar kunnen helpen, tot uiteindelijk blijkt dat hun doelen onverenigbaar zijn.
Hoe Echo in het leven staat is vanaf de eerste alinea duidelijk:
"Mijn vader is een controlfreak, ik haat mijn stiefmoeder, mijn broer is dood en mijn moeder heeft... hoe zeg je dat... problemen. Hoe denkt u zelf dat het met me gaat?"
Dit is ook hoe haar houding een groot deel van het boek is. Maar vanbinnen gaat het er heel anders aan toe. Vanbinnen voelt ze ook woede, maar vooral onzekerheid. Ze heeft het idee dat ze er helemaal alleen voor staat. Dat er niemand is die van haar houdt.
De hoofdstukken gaan zo'n beetje om en om over Echo en over Noah. Als lezer leer je ze dus alletwee redelijk goed kennen. Toch ging het boek voor mij meer over Echo dan over Noah, terwijl zijn verhaal niet minder belangrijk is.
Het boek is vrij dik, maar het leest lekker, dus ik was er zo doorheen. Het boek bespreekt heel serieuze onderwerpen, maar is niet al te zwaar, doordat Echo en Noah met hun bijdehante opmerkingen ook regelmatig grappig uit de hoek komen.
Mooi dat er nog meer delen aan zullen komen. Over de grens is deel 1 van de Pushing the limits serie. In het Engels moet dit jaar deel 5 (!) uitkomen en er zijn ook nog twee tussendelen (1,1 en 1,5). Als ik het goed begrijp staan in de andere boeken niet Echo en Noah centraal, maar hun vrienden.
Op Goodreads hebben de boeken allemaal gemiddeld meer dan 4 sterren, waarbij er alleen bij deel 1 al meer dan 78.000 zijn uitgebracht. Kan niet missen lijkt me. Ook van mij krijgt het boek 4 sterren.
Over de grens is vanaf dinsdag 12 mei verkrijgbaar
Titel: Over de grens (Pushing the Limits #1)
auteur: Katie McGarry
Originele titel: Pushing the limits
vertaling: Angelique Verheijen
uitgeverij: HarperCollins Young Adult
ISBN: 9789034754684
aantal pagina's: 382
verschijningsdatum: mei 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten