Waar gaat het boek over:
Bram heeft het altijd druk. Te druk zelfs om met zijn vriendin Iris af te spreken. Daar is Iris niet zo blij mee. Het komt dan ook goed uit als de tweelingbroer van Bram, Tim, wel even zijn stand-in wil zijn en Iris mee uit neemt.
De jongens staan samen voor de spiegel om te kijken of ze wel genoeg op elkaar lijken. Niet wetende dat dit de laatste keer is dat ze elkaar zien.
Niets zal ooit weer hetzelfde zijn.
"Tim trok zich nooit iets van mij aan, hij deed gewoon wat hij wilde. En toch bleven we één, of op z'n minst twee van bijna dezelfde."
(blz. 59)
Mijn mening:
Rauw is een erg heftig en emotioneel verhaal. Ik heb het met een brok in mijn keel gelezen.
Gelijk vanaf de proloog wordt je het verhaal in gelanceerd
Yvonne Deinert is er goed in geslaagd om zich in te leven in de belevingswereld van een 19-jarige jongen. Zowel van afstand (personaal vertelperspectief) als in de ik-vorm van Bram.
Het rouwproces waar Bram doorheen gaat, zijn gemis en dat van zijn ouders, is bijna tastbaar.
Ik kan me zo voorstellen dat dit boek voor iemand die met een dergelijk verlies als dat van Bram te maken gehad heeft, te heftig kan zijn.
De titel past perfect bij het verhaal. Het verhaal is rauw en laat een rauw gevoel achter.
"Shit, Tim, ik mis je zo fokking vaak. Waarom? Waarom? Waarom kan niemand me vertellen waarom?"
(blz. 106)
Titel: Rauw
auteur: Yvonne Deinert
uitgeverij: LetterRijn
ISBN: 978 94 918752 9 8
aantal pagina's: 140
verschijningsdatum: november 2016
uitgeverij: LetterRijn
ISBN: 978 94 918752 9 8
aantal pagina's: 140
verschijningsdatum: november 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten