Baron 1898 - Jacques Vriens

In de juli 2015 opende De Efteling een nieuwe achtbaan: Baron 1898. Een paar maanden later verscheen het gelijknamige boek geschreven door Jacques Vriens.

Hoe ik erbij kwam om dat boek te gaan lezen? Mijn zoontje van 7 kwam op YouTube 'Het verhaal achter Baron 1898' van De Efteling tegen. Hij vond het interessant, dus leenden we het boek bij de bibliotheek.

Door de kleuren en tekening op de kaft van het boek, ziet het er vrij ouderwets uit, wat natuurlijk precies de bedoeling is, aangezien het verhaal zich afspeelt aan het eind van de negentiende eeuw.

Waar gaat het boek over:

Het verhaal speelt zich af in Heikant, een klein dorpje aan de Zompige Heide waar op een dag een reiziger bij herberg De Zonnedauw komt binnenvallen. De ontdekkingsreiziger, Gustave, is op weg naar Antwerpen om vanaf daar naar Zuid-Amerika te gaan en daar te trouwen.

Jochem, de zoon van de herbergier wil zelf ook maar wat graag een ontdekkingsreiziger worden, net als Gustave. Het is dan ook een goed begin als hij Gustave over de Zompige Heide mag begeleiden richting Antwerpen. 

Als Jochem en Gustave afscheid hebben genomen, gaat Gustave nog even op onderzoek uit op de Heksenbult. Daar vindt hij goud en wil dat meenemen, ondanks de bedreigingen en waarschuwingen van de Witte Wieven.

Vier jaar later keer Gustave terug naar Heikant. Ditmaal als de rijke en arrogante Baron Hooghmoed. Hooghmoed brengt heel Heikant in rep en roer met zijn plannen om op de Zompige Heide een mijnschacht te gaan bouwen om op zoek te gaan naar meer goud. Hij belooft de inwoners van Heikant letterlijk en figuurlijk gouden bergen. 

Daarnaast speelt het verhaal over de vriendschap tussen Jochem en Doortje.

Mijn mening:

Baron 1898 is een spannend verhaal. De Witte Wieven maken het af en toe echt eng. Tot tweemaal toe is er een extra spannend en donker stuk uit het boek op zwarte bladzijden weergegeven, wat de geheimzinnigheid vergroot.

Er wordt in het verhaal veel informatie gegeven over mijnbouw, met bijbehorende tekeningen. Daarbij komen best veel lastige woorden aan bod die een kind van deze tijd normaal gesproken niet leert, maar waar het aan het eind van het verhaal best wel vertrouwd mee is geraakt. 

Het is een interessant en boeiend verhaal, maar wel duidelijk in opdracht van De Efteling geschreven. De mijnschacht in het boek wordt heel gedetailleerd omschreven, zoals de attractie in het park er ook uit ziet. Waarschijnlijk heel herkenbaar als je er bent geweest.

Het boek nodigt uit om zelf een bezoekje te brengen aan de Baron en is daardoor naast een spannend verhaal ook een stukje reclame voor De Efteling.

Het bouwen van de mijn is één van de belangrijkste gebeurtenissen in het boek. Als het daarbij gebleven was, was het verhaal wellicht te oppervlakkig geweest. Gelukkig zorgen Jochem, Doortje en de rest van de inwoners van Heikant voor meer (figuurlijke) diepgang en wordt de manier van leven van het eind van de negentiende eeuw ook beeldender.

Baron 1898 is als hardcover verkrijgbaar bij o.a. Bol.com. Als je het boek via een link op mijn pagina bestelt, ontvang ik een klein bedrag aan commissie. Jou kost het niets extra.

Je kunt het boek natuurlijk ook, net als ik, lenen bij de bibliotheek.

Titel: Baron 1898
auteur: Jacques Vriens
illustraties: Efteling

uitgeverij: Van Holkema & Warendorf |Efteling
ISBN: 978 90 00 34470 3
aantal pagina's: 175
verschijningsdatum: september 2015

Stranders - Iris Stobbelaar

De kinderboekenweek staat voor de deur. En die is dit jaar Gruwelijk Eng!
Daar horen natuurlijk gruwelijk enge boeken bij. Bijvoorbeeld Stranders van Iris Stobbelaar.
Stranders is dit jaar één van de kerntitels van de Kinderboekenweek.

Iris Stobbelaar vroeg mij of ik rond de Kinderboekenweek aandacht aan haar boek wilde besteden op mijn blog en mee wilde doen aan de blogtour rondom Stranders. Aangezien de omschrijving van het boek mij aansprak, wilde ik dat graag doen.

Waar gaat het boek over:

Job moet van zijn ouders steeds op zijn jongere zusje Kaatje passen, terwijl hij veel liever gaat voetballen. Als hij op een dag een belangrijke wedstrijd heeft en onverwacht wéér op haar moet passen, gaat hij er vandoor. Zijn zusje zoekt het maar uit! Hij wilde dat hij haar nooit meer hoefde te zien!

Als hij na de wedstrijd thuiskomt, is Kaatje nergens te bekennen. Wanneer hij naar haar op zoek gaat, staat een vreemde man op hem te wachten die beweert te weten waar zijn zusje is.
Als Job met de man meegaat, laat hij de wereld zoals hij die kent achter zich, om in een heel andere wereld een gruwelijk eng avontuur te gaan beleven.
De enige manier om weer thuis te komen, is het redden van zijn zusje. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Gelukkig staat hij er niet helemaal voor. Al is het wel erg lastig om erachter te komen wie er te vertrouwen is en wie niet.

Mijn mening:

Volgens mij heb ik nog nooit een boek gelezen waarin zóveel verschillende monsters voorkomen! En dan heb ik het niet over kinderachtige monstertjes. De wereld waaruit Job Kaatje moet gaan halen, is namelijk één grote nachtmerrie.

Voor wie het lastig vind om volgens de gedetailleerde omschrijvingen nog zelf een eng monster voor zich te zien staat er aan het begin van ieder hoofdstuk een duidelijke illustratie, waarop je met regelmaat één van de griezels te zien krijgt .

Verder vind je aan het begin en het eind van het boek een plattegrond van de wereld waar Job doorheen moet zien te komen.

Waarom het boek Stranders heet? Omdat de bewoners van de wereld waar Job en Kaatje terecht zijn gekomen Stranders heten. Zij zijn gestrand, omdat ze degene die ze verwenst hebben, niet hebben weten te redden, of niet gered zijn. 

Je hoeft bij dit boek niet eerst in het verhaal te komen voor het spannend is. Het is vanaf het eerste hoofdstuk al spannend en dat blijft het tot het laatste moment.

Wat mij betreft is dit dé leestip voor kinderen vanaf 10 jaar die willen griezelen. 

Qua zinsbouw en woordkeus is het een vrij pittig verhaal. Dat is het qua griezels ook, dus je moet er wel tegen opgewassen zijn.

Tegelijk is dit boek mede daardoor niet alleen leuk voor groep 7/8, maar zeker ook voor oudere lezers.
Ik vond het in elk geval heerlijk om meegenomen te worden in de fantasiewereld van de Stranders. 

Ik heb Stranders dit keer alleen gelezen, maar ik vind hem zeker ook geschikt om voor te lezen. Waarschijnlijk heb ik nog wel wat vrijwilligers thuis of in de klas om hem aan voor te lezen. 

Ik ben benieuwd hoe kinderen reageren op alle monsters en andere griezels in dit boek.

Stranders is verkrijgbaar als hardcover (klik) en als e-book (klik).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Komende weken zal ik nog meer aandacht aan de kerntitels van de Kinderboekenweek besteden.
Volgende dinsdag komt bijvoorbeeld mijn recensie van het prentenboek Dit is een boek vol monsters van Guido van Genechten online en de week erna Gruwelijk grappige griezelverhalen (De lachende zaag) van Tosca Menten, Jozua Douglas en Manon Sikkel. 

Titel: Stranders
auteur: Iris Stobbelaar
illustraties: Maaike Putman

uitgeverij: Ploegsma
ISBN: 978 90 216 7510 7
aantal pagina's: 448
verschijningsdatum: november 2015

Expeditie Toi Moko | Avontuur in Nieuw-Zeeland - Fedor de Beer

Titel: Expeditie toi moko | Avontuur in Nieuw-Zeeland
auteur: Fedor de Beer

uitgeverij: Van Goor 

aantal pagina's: 192

ISBN:978 90 00 35292 0 
verschijningsdatum: januari 2017







Expeditie Toi Moko is een jeugdboek met een historische inslag. Alhoewel het zich in het heden afspeelt, speelt het verleden een grote rol.
In dit geval over de geschiedenis van de Māori, een bevolkingsgroep van Nieuw-Zeeland (Aotearoa).

Fedor de Beer was als kind al geïnteresseerd in historische boeken. Als leerkracht kwam hij op ideeën voor eigen verhalen, maar pas nadat hij verder had gestudeerd en lesgegeven aan studenten, is hij begonnen met het opschrijven van zijn verhalen.
Zo verscheen in 2014 Het Kindertransport, een boek dat vanuit het heden terugvoert naar de Tweede Wereldoorlog, naar een trein vol Joodse kinderen, onderweg naar Sobibor.

Als je Expeditie Toi Moko voor het eerst in handen hebt, zal de mooie hardcover al opvallen. Bij het openslaan vind je een aantal afbeeldingen die veel te maken hebben met het verhaal dat in het boek staat. Veel zullen de afbeeldingen je dan misschien nog niet zeggen, maar na het lezen zeker wel.

Het eerste hoofdstuk speelt zich af in het verleden, 1820. Het dorp van Ihaia, de leider van een Māori-stam, wordt aangevallen. Ihaia zweert zich te wreken, maar sterft...

In een jeugdboek is het altijd belangrijk dat de eerste bladzijden pakkend zijn. De meeste kinderen gaan niet eerst veertig pagina's lezen om te beslissen of ze door willen lezen in een boek. Dit boek heeft zo'n pakkend begin.

Na het eerste hoofdstuk, waar je je in het heden bevindt, blijft het spannend.
De vader van Thom, doctor van Haeften, schrijft en maakt artikelen en documentaires over eeuwenoude voorwerpen voor National Geographic. Aan hem worden regelmatig bijzondere voorwerpen toevertrouwd om over te schrijven. Zo ook dit keer.

Als Thoms vader niet thuis is, wordt er een pakketje bezorgd waar zelfs de bezorgers de rillingen van krijgen.

"Thom keek de mannen geïnteresseerd aan. Staateigendom, Repatration to Aotea-nog wat én levensgevaarlijk? Hier moest hij meer van weten!"

Thom en zijn buurmeisje Lin zijn nieuwsgierig en openen de kist. In de kist zit een hoofd!
Niet zomaar een hoofd, maar een toi moko, een eeuwenoud getatoeëerd Māori-hoofd.
Het hoofd moet worden teruggebracht naar waar hij vandaan komt: Nieuw-Zeeland. En Thom en Lin mogen mee!

Een leerzame tocht voor zowel Thom en Lin als de lezer begint. Tijdens het lezen, kun je veel opsteken over Nieuw-Zeeland, de Māori en kun je zelfs aardig wat woordjes Māori leren.
Natuurlijk lees je een boek als dit niet alleen om uit te leren, maar ook om je lekker te ontspannen. Het boek neemt je helemaal mee naar Nieuw-Zeeland en laat je het avontuur beleven.
Al schrijft Fedor de Beer in zijn nawoord wel dat je de reis eigenlijk ook een keer in het echt zou moeten maken. Wie weet, ooit...

Een avontuur is het zeker op hun reis. De Māori-stam en het museum zijn namelijk niet de enigen die de toi moko graag willen hebben. Zo is de reis niet alleen leerzaam, maar ook gevaarlijk.

Aan het eind van het eigenlijke verhaal vind je nog een speciaal dossier over Nieuw-Zeeland. Die moet je zeker niet overslaan. Het zou zelfs heel goed van pas kunnen komen als je een spreekbeurt of werkstuk over Nieuw-Zeeland en/of de Māori wilt maken.

Dit boek gaat na de zomervakantie zeker met mij mee naar school, zodat de kinderen uit mijn klas hem ook kunnen lezen.

Ik hou van dit soort jeugdboeken!

Anna's grote reis - Inez van Loon

Titel: Anna's grote reis

auteur: Inez van Loon

uitgeverij: Clavis

ISBN: 978 90 448 2917 4 

aantal pagina's: 222

verschijningsdatum: september 2016

Waar gaat het boek over:

In Anna's grote reis gaat de 12-jarige Anna Abrahamsz samen met haar moeder en zusjes met haar vader, die kapitein is, mee op reis naar Oost-Indië (Indonesië) op zijn schip De Urania.

Dat een kapitein zijn gezin meeneemt op reis is heel bijzonder in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. (1847-1848)

Tijdens de vorige reis van vader is Anna's broertje Cornelis overleden en het gezin is nog in diepe rouw. Vader wil zijn gezin daarom niet zo lang alleen laten. Ze hebben elkaar nodig. 

De reis zal vier maanden duren. Vier maanden op zee, zonder school. De meisjes krijgen aan boord les van hun moeder.

Van haar schoolmeester in Amsterdam heeft Anna een mooi schrift gekregen om een scheepsjournaal (dagboek) in bij te houden.

Op dat echt bestaande scheepsjournaal van Anna (die dus ook echt heeft bestaan) is Anna's reis gebaseerd. 

Op de website van Inez van Loon is achtergrondinformatie over Anna Abrahamsz en haar scheepsjournaal te lezen. 

Mijn mening:

Het verhaal van Anna is mooi opgeschreven en geeft denk ik een goede indruk van hoe het leven er rond die tijd uitzag in Amsterdam en op de plantages in Oost-Indië.

Van tevoren verwachtte ik een boek te lezen dat zich grotendeels aan boord af zou spelen, maar de aanloop naar het verhaal neemt, net als het verblijf in Oost-Indië, ook een groot deel van het boek in beslag.

Voorin het boek is een kaart te zien met daarop de route die de Urania heeft afgelegd van Amsterdam naar Batavia. Achterin staat een kaart van de Amsterdamse Jordaan, met daarop de plaatsten aangeven waar Anna veel kwam. 

Doordat het boek is gebaseerd op het scheepsjournaal van Anna en het verhaal dus op waarheid gebaseerd is, kan het niet continu spannend zijn. Er zijn ook regelmatig gewone dagen die beschreven worden.

Toch is Inez van Loon goed gelukt om het verhaal de hele tijd boeiend te houden en een spannende draai aan het verhaal te geven. Vooral de avonturen die de zusjes in Indië beleven zijn leuk om te lezen. 

Het boek pas erg goed in mijn groep 8, aangezien de periode waarin het verhaal zich afspeelt uitgebreid wordt besproken in onze geschiedenismethode.

Een verhaal leest heel anders dan een geschiedenisboek en is veel gemakkelijker om je in in te leven in die tijd. 

Anna's grote reis is leuk én leerzaam.

Als ik aankomend schooljaar weer lesgeef aan groep 8, dan ga ik dit boek gelijk aan het begin van het schooljaar voorlezen, want dan komen de reizen op de schepen naar Nederlands-Indië aan bod. Hopelijk lukt het mede daarmee om de leerlingen onder te dompelen in de gebeurtenissen van de negentiende eeuw.

In de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren is meer te lezen over het verder leven van Anna. 

Godverdomse dagen op een godverdomse bol - Dimitri Verhulst

Titel: Godverdomse dagen op een godverdomse bol

auteur: Dimitri Verhulst
uitgeverij: Uitgeverij Contact
ISBN: 978 90 254 2953 9
aantal pagina's: 186
verschijningsdatum: september 2008

"De tijd is rijp en hij zal snel weer rotten."

Dat de spellingscontrole aangeeft dat ik fouten in de titel heb staan, zegt wel wat over de titel. Geen woorden die ik vaak gebruik en die me in principe tegenstaan. Ook over de cover ben ik niet erg enthousiast. Toch was ik benieuwd naar de inhoud van dit boek. Over het algemeen kan ik de boeken van Dimitri Verhulst wel waarderen.

Waar gaat het boek over:

In Godverdomsde dagen op een godverdomse bol beschrijft Dimitri Verhulst de evolutie van de mensheid. Vanaf het moment dat de mens nog vrij weerloos uit het water kwam is hij zich steeds verder gaan ontwikkelen. 

Of dat altijd goede ontwikkelingen zijn geweest, is maar de vraag. 

Wat gemaakt is, wat ontstaan is in tientallen miljoenen jaren, kan in een tel vernietigd worden, maar ook zelf creëren is de mens niet vreemd.

"Bomen komen elkaar niet tegen en leven doorgaans langer."

Feit is dat de mens is blijven leren, steeds meer over de wereld leert en hoe deze in elkaar zit, waardoor hij langzamerhand de macht van welke godheid dan ook overneemt.

Mijn mening:

Godverdomsde dagen op een godverdomse is het oudste boek van Dimitri Verhulst dat ik tot nu toe gelezen heb en zijn negende geschreven boek.
Zijn schrijfstijl is in de loop van de jaren niet echt veranderd. Als ik in dit boek was gaan lezen, zonder dat ik wist wie het geschreven had, dan was ik daar op de eerste pagina al achter gekomen. 

Dimitri Verhulst zegt waar het op staat en neemt daarbij geen blad voor de mond. Het sarcasme druipt er vanaf. En sarcasme, daar houd ik wel van.

Als vrouwelijke lezer moet je je wel regelmatig pantseren tegen vrouwonvriendelijke uitspraken.

Alhoewel dit boek een boek is over de evolutie van de mens, een soort van geschiedenisboek, wordt er geen enkel jaartal of naam in genoemd. Noch van mensen, noch van plaatsen. Je moet als lezer zelf dus maar uit zien te zoeken waar en wanneer je je op de tijdlijn bevindt.

In de meeste gevallen sprak het wel voor zich. 

"De wereld wordt opgesplitst in superieuren en niemendallen, waarbij de bedenker van het classificatiesysteem uiteraard zelf deel uitmaakt van de superieuren, dat is nogal wiedes. Een niemendal is niet in staat tot het samenstellen van een classificatiesysteem, die kent het woord 'classificatiesysteem' niet eens en zou dat woord, als het werd gedicteerd, schrijven met 21 fouten erin."

(blz. 173)

Ook hoofdstukken missen in dit boek. Wel zijn er een paar vaste uitspraken in het boek die een mijlpaal aangeven. Er wordt regelmatig aangegeven hoeveel mensen er op dat moment in het verhaal op de aardbol rondlopen, of, iets negatiever, welk dier er inmiddels is uitgestorven, maar ook welke beroepen er op dat moment 'in' zijn.

Een van de positieve ontwikkelingen is de ontwikkeling van de taal, daarop wordt regelmatig teruggekomen. 

"De taak die 't ooit vrijwillig op een dag met veel plezier heeft aangevat, het benoemen van de dingen, is nog altijd onvoltooid. En 't hoopt dit zo te houden. Want eens de stromen met woorden zullen zijn opgedroogd, zal 't zijn eigen einde ruiken. Het einde van de woorden, dat is de dood."

(blz. 148)

Zoals in de quote hierboven te zien is, wordt de mens aangeduid met 't. 

Dus; geen hoofdstukken, geen namen, geen jaartallen, tóch een duidelijk boek.

"Hoe laat zou het zijn?"

In 2009 won Verhulst met dit boek de Libris Literatuurprijs

Lees door op onderstaande titels te klikken meer over de boeken van Dimitri Verhulst die ik besproken heb op mijn blog.

Bloedboek
De zomer hou je ook niet tegen
De laatkomer
Kaddisj voor een kut

Joseph | De zwarte Mozart - Jan Jacobs Mulder

Een van de redenen dat ik de omslagtekst hier heb overgenomen in plaats van dat ik zelf een review geschreven heb is dat de omslagtekst doorslaggevend was voor mij om het boek te gaan lezen. (Bedankt dat ik het boek voor jullie mocht lezen, Xander Uitgevers.)
De andere reden is dat het verhaal van Joseph zoveel omvattend is, dat mijn review veel te lang zou worden.
Joseph gaat vanaf zijn sterfbed zijn hele leven en wie daar in meespeelde bij langs: Joseph als kind op de Caraïben, Joseph de schermer, de ruiter, de componist, de violist, maar ook Joseph de soldaat en strijder.

Het verhaal van Joseph is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Met de nadruk op gebaseerd, want over Joseph was niet veel bekend. Zo'n 80% van de persoon Joseph is door Mulder bedacht. Door zijn eigen verleden, kon hij zich emotioneel goed inleven in Joseph, in het ongewenst zijn.

Omschrijving

Parijs, 1799. In de turbulente tijd van de Franse Revolutie is Joseph Boulogne ernstig gewond teruggekeerd uit Saint Domingue, waar hij vocht tegen de kolonisten voor de afschaffing van de slavernij. Al stervende kijkt hij terug en vraagt zich af: heb ik genoeg gedaan?

Joseph, zoon van een blanke plantage-eigenaar en een vrijgekochte slavin, groeide op in Parijs en ontwikkelde zich tot een uitstekend violist, geroemd componist, gevierd schermer en hij was bovendien geliefd bij de vrouwen. Ondanks zijn succes hield hij het gevoel nooit echt bij de blanke elite te hebben gehoord. Met tweehonderdvijftig vrijwilligers besluit hij naar Saint Domingue te trekken om op te komen voor de rechten van de slaven. Het zal een strijd voor zijn eigen leven worden.

Mijn mening:

Dit boek heeft me een heel andere kijk gegeven op de Franse Revolutie. De Franse Revolutie was voor mij vooral een naam met een jaartal, maar hoe het er in die tijd aan toe ging wist ik niet. 

Je kan het net zo goed een burgeroorlog noemen.

Van klassieke muziek weet ik weinig. Van Joseph de Boulogne (Chevalier de Saint-Georges) had ik nog nooit gehoord. (Van Mozart wel...) Inmiddels heb ik via de Spotify afspeellijst van Xander Uitgevers wat van zijn muziek beluisterd.
Overigens wist Jan Jacobs Mulder zelf eerst ook niet wie Joseph was.

Al met al geeft dit boek een uitgebreide kijk op het leven van Joseph en de wereld om hem heen in die tijd. 

Joseph had het niet gemakkelijk als een van de weinige zwarten in Frankrijk. Hij werd vaak uitgescholden en gekleineerd, maar stond stevig in zijn schoenen en gaf de bevooroordeelde mensen vaak op een voor de lezer humoristische manier lik op stuk.

Eigenlijk heeft het boek twee heel verschillende schrijfstijlen. Van de Joseph op zijn sterfbed zijn de gedachten op een mooie, poëtische manier omschreven. Een manier die uitnodigt tot voordragen, terwijl de verhalen uit zijn herinneringen op een veel toegankelijker manier zijn geschreven.

Die afwisseling is erg mooi. 

Vanaf het begin van het boek is duidelijk dat Joseph zal overlijden aan een beenwond. Waar hij die heeft opgelopen wordt ook al verteld, als komt het hele verhaal daar omheen pas aan het eind van het boek aan bod. 

"Mijn verleden is allesomvattend, vertelt wie ik ben geweest en wat ik heb gedaan. Ik heb geen toekomst meer, alles is verleden tijd."

De jonge Joseph komt vrij egoïstisch en arrogant over. Een echte womanizer. Hij doet er alles voor om in het middelpunt van de belangstelling te staan, maar uiteindelijk blijkt hij juist alles voor anderen over te hebben. Voor zijn moeder, voor de afschaffing van de slavernij, voor Frankrijk.
Schuld en boete spelen een grote rol.

"Roemloos ben ik ten onder gegaan in de Revolutie. (...) Afgesneden van mijn publiek zal ik uiteindelijk in een stinkend gat worden gesmeten."

Op de website van Xander Uitgevers zijn enkele interviews met Jan Jacobs Mulder terug te luisteren, die naast goed een verhaal opschrijven, ook leuk kan vertellen.

Titel: Joseph | De zwarte Mozart

auteur: Jan Jacobs Mulder

uitgeverij: Xander Uitgevers
ISBN: 978 94 0160 573 1

aantal pagina's: 373
verschijningsdatum: september 2016

Bloedbanden (De Kronieken van Goud & Bloed #1) - H.P. Janssens

Een week lang heb ik in het zestiende eeuwse Zuid-Europa gebivakkeerd. De tijd van geloofsoorlogen, inquisitie en slavenhandel.

Bloedbanden is het eerste deel van de historische young-adult-trilogie De Kronieken van Goud & Bloed. 

Waar gaat het boek over:

De 19-jarige Vasco Montalbán ziet zijn familie in vlammen opgaan. De familie Montalbán; veroordeeld tot de brandstapel wegens ketterij. Ook Vasco en zijn nichtje Adriènne hadden erbij moeten staan, maar zijn ontkomen.

De kille bisschop Sforza was degene die ze veroordeelde en is niet van plan om Vasco en Adriènne te laten ontkomen. Hij zet alles op alles om ze te pakken te krijgen.

"'IK WIL - NEE, IK EIS DAT JE HEM ARRESTEERT! Het kan me niet schelen wat het kost of hoeveel bloed er moet vloeien, je krijgt carte blanche ...MAAR ARRESTEER DIE KETTER! En ik wil dat hij lééft wanneer je hem voor me sleept! Ik wil hem boven de vlammen uit horen krijsen, nog harder dan die vervloekte familie van hem!'"

Een leven op de vlucht begint voor Vasco en zijn 2-jarige nichtje. Een tijd lang zijn ze veilig in het klooster van Beauregard, tot ook daar de grond hen te heet onder voeten wordt.

Waarom is Sforza er zo op gebrand om Vasco te pakken te krijgen? Waarom heeft hij überhaupt zo zijn best gedaan om de familie veroordeeld te krijgen?

Wie ís Sforza? 

Dat willen vader en zoon Orisini, prinsen van Rome ook graag weten. In opdracht van de paus gaan zij op onderzoek uit in Avignon. Onwetend dat ze daarmee hun eigen leven op het spel zetten.

"Wat ging er om in de verwrongen geest van die man? Wat voelde hij, nu hij drie mensen de verschrikkelijkste dood van allemaal in gejaagd had? Was hij trots op wat hij had gepresteerd? Voelde hij voldoening, een ziekelijk gevoel van gerechtigheid misschien? En waarom eigenlijk? Waarom?  Ooit zou hij de smeerlap hierover rekenschap vragen. Ooit zou hij hem de rekening presenteren, al zou het hem zijn laatste ademtocht en zijn laatste druppel bloed kosten!"

Mijn mening:

Voor een boek uit het young-adult-genre vond ik hem, zeker in het begin, vrij pittig! Het is geen boek dat je even voor tussendoor pakt.

Ondanks dat het af en toe best pittig was, was het wel een boek om helemaal in op te gaan. Het verhaal brengt je helemaal in de sfeer van de zestiende eeuw.

Er wordt een vrij compleet beeld van die tijd geschetst. Niet alleen Avignon, Spanje en Italië worden genoemd, maar ook wat er op hetzelfde moment meer in het noorden en de rest van de wereld gebeurt: De opkomst van het protestantisme, de overzeese handel en kolonisatie, de slavernij. Maar ook de omschrijving van hoe die wereld eruit zag. 

De jaartallen vliegen je af en toe om de oren.

Feit wordt vermengd met fictie, maar dan wel levensechte fictie.. Het verhaal van Vasco zou zomaar echt gebeurd kunnen zijn.
Zijn verhaal is erg triest, maar ook heel boeiend.

Doordat er hoofdstukken over Vasco gaan (personaal perspectief) en andere over bisschop Sforza, is er een vrij compleet overzicht van wat er gebeurt.

Daardoor weet je als lezer dingen die Vasco niet weet en wordt het vaak extra spannend, omdat je al weet dat het gevaarlijk gaat worden. 

Ik ben erg benieuwd naar hoe deze trilogie zich verder zal gaan ontwikkelen!

In het nawoord wordt duidelijk gemaakt welke delen uit het verhaal feit, en welke fictie zijn,

ook staat er nog een verklarende woordenlijst. Een compleet plaatje.

Ik heb nog wel een puntje van kritiek op de cover van het boek. Het is een mooie hardcover met goudkleurige letters, alleen die letters slijten nogal snel af. Ik zit nu met een boek met een half vervaagde titel op de rug. Jammer.
Het aantal sterren is niet gebaseerd op de cover, maar puur op het verhaal zelf. 

Titel: Bloedbanden

auteur: H.P. Janssens

uitgeverij: Clavis
ISBN: 978 90 448 2753 8

aantal pagina's: 560
verschijningsdatum: augustus 2016