De kraamhulp
Didi en haar man Oscar hebben net een dochtertje gekregen: Indy.
De zwangerschap en bevalling waren voor Didi erg zwaar. Ze kan de hulp van kraamhulp Hennequin dus goed gebruiken.
Dat Hennequin niet zo'n lieverdje is weet Miriam, hulpofficier van justitie. Alhoewel, ze weet het niet zeker.
Haar broer Bart is korte tijd met Hennequin getrouwd geweest en is overleden na een val van de trap. Miriam vertrouwde Hennequin van het begin af aan al niet en zet vraagtekens bij de dood va Bart.
Haar collega's op het bureau denken dat Miriam spoken ziet en wijten haar verdenkingen aan de rouwverwerking waar ze nog middenin zou zitten.
Omdat Miriam toch meer te weten wil komen moet ze stiekem in haar vrije tijd onderzoek doen naar Hennequin.
Ondertussen is Hennequin flink aan het huishouden bij Oscar en Didi. Ze geeft Didi opzettelijk verkeerde tips opdat Didi zich zo rot en zwak mogelijk voelt. Ook probeert ze een wig te drijven tussen de kersverse ouders.
Miriam komt mede door het speurwerk van een detective steeds meer aan de weet over Hennequin. Het is Miriam duidelijk dat Hennequin niet zonder reden is opgedoken in Rotterdam.
Maar heeft ze hiervoor genoeg bewijzen in handen voor het te laat is?
Ik vond het boek vooral doorlopend spannend omdat ik wilde weten of Miriam het op tijd voor elkaar zou krijgen om Hennequin te pakken te krijgen.
Af en toe kon ik me echt boos maken om de dingen die Hennequin bij Didi flikte.
Pas de laatste paar hoofdstukken vond ik het echt spannend en moest ik dan ook doorlezen tot het einde.
De hoofdstukken in het boek wisselen af tussen de gebeurtenissen rond Miriam, Hennequin en Didi. In de eerste zin van het hoofdstuk is meestal al goed duidelijk over wie er nu verteld wordt. Toch vond ik het soms verwarrend en moest ik even terug kijken om te zien over wie het nou ging.
Verder zijn de kleine hoofdstukjes nog weer onderverdeeld in de dagen dat de kraamhulp bij het gezin verblijft. In totaal 10 grote hoofdstukken, onderverdeeld in kleinere.
De hoofdstukken in het boek wisselen af tussen de gebeurtenissen rond Miriam, Hennequin en Didi. In de eerste zin van het hoofdstuk is meestal al goed duidelijk over wie er nu verteld wordt. Toch vond ik het soms verwarrend en moest ik even terug kijken om te zien over wie het nou ging.
Verder zijn de kleine hoofdstukjes nog weer onderverdeeld in de dagen dat de kraamhulp bij het gezin verblijft. In totaal 10 grote hoofdstukken, onderverdeeld in kleinere.
Eigenlijk is het een in en in triest verhaal. Bij de ontknoping stonden de tranen me in de ogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten