Lees dan!: Meester Mark draait door - Ten onder in het onderwijs

Wat kun je doen als je geen voldoening meer haalt uit je huidige beroep? Je kunt net als Mark van der Werf je droom achterna gaan en je om laten scholen tot... Leerkracht.

Via een mooi traject voor hij-instromers kon hij gelijk betaald voor de klas staan en naar de Pabo gaan.

Zo begint hij aan het begin van het nieuwe schooljaar als meester van groep 3 op de Augustinusschool in Rotterdam. Hij mag de kunst eerst afkijken bij, juf in hart en nieren, Karin. Bij haar lijkt alles vanzelf te gaan, maar als Mark zelf voor de groep mag staan blijkt het allemaal toch wat minder makkelijk te zijn. Toch heeft hij veel plezier in het werk.

Op de Pabo
zijn de opdrachten die hij moet doen niet allemaal even nuttig. In plaats van een vis te kleien en daarop reflecteren, om vervolgens te reflecteren op de reflectie, zou hij liever leren hoe je goed orde moet houden, maar dat komt volgens een docent later wel een keer aan de orde.
Het eerste schooljaar komt hij onder de vleugels van juf Karin redelijk goed door, maar het volgende schooljaar mag Mark zelfstandig les gaan geven aan groep 7. Pas dan komt hij echt achter dat meester zijn veel meer is dan lesgeven alleen. Naast alle papierwerk blijft er vaak maar weinig tijd over voor de kinderen. En dan is er nog zijn coach, juf Fleur. Zij heeft nooit eerder iemand gecoacht, maar weet wel precies wat er in groep 7 allemaal moet gebeuren. Eigenlijk komt het erop neer dat het allemaal moet gaan zoals zij wil en dat alles wat Mark doet steevast de grond in wordt geboord. Daar gaat Marks' vertrouwen niet door vooruit. En zijn plezier in het lesgeven verdwijnt ook steeds meer naar de achtergrond.

Mark had de switch naar het onderwijs gemaakt om het lesgeven, maar na twee jaar proberen weet hij: Lesgeven is slechts een van de vele taken van een leerkracht. Je bent ook politieagent die losgeslagen leerlingen in de hand probeert te houden, een ambtenaar die metershoge dossiers moet produceren, een schoonmaker en een klusjesman. En al die extra taken, die hoorden niet bij zijn droom.

En als je droom toch je droom niet blijkt te zijn, dan is er eigenlijk maar een mogelijkheid. Stoppen, en (weer) iets gaan doen waar je goed in bent en waar je niet continu op je tenen hoeft te lopen en commentaar krijgt.

Gelukkig kijkt niet iedereen in het onderwijs er net zo tegenaan als Mark. Mark heeft in ieder geval uitgeprobeerd of het bij hem paste om meester te zijn. Dat vond hij uiteindelijk niet. Ik moet wel zeggen dat het hem ook niet meezat. De school die hij beschrijft lijkt me niet de makkelijkste school om je werk te doen. Zeker niet voor een startende leerkracht. En dan met zo'n coach...
Toch komen er in het boek veel herkenbare situaties voorbij. Niet allemaal even leuke situaties, maar wel op een erg vermakelijke manier omschreven.

Alhoewel ik zelf ook niet van al het papierwerk op school hou (digitaal papierwerk welteverstaan) ben ik in de tijd dat ik voor de klas sta (7 jaar nu) nog geen dag met tegenzin naar school gegaan.

Uiteraard zijn er op iedere school, in iedere klas kinderen die speciale zorg en aandacht nodig hebben. Logisch, zo zit de hele wereld toch in elkaar? Of het nou om volwassenen gaat of om kinderen. Iedereen is anders, heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing (niet meegeleverd) en verdient ondanks dat dezelfde kansen. Om dat allemaal in goede banen te leiden is veel geduld, aanpassingsvermogen en creativiteit nodig. En als het even niet lukt, zijn er gelukkig altijd collega's die je om raad kunt vragen. Een groep leerkrachten op een school heet niet voor niets een team.
En op de school waar ik werk heeft het hele team de kans om dit boek te lezen, hij ligt in de personeelskamer alweer te wachten op een volgende lezer. Al hoor ik wel dat veel collega's er de komende tijd niet aan toe komen vanwege drukte op het werk... ;-).

Wat Kinderen voor Kinderen betreft: Bij mij in groep 5 zijn de kinderen nog wel te porren voor de oude liedjes. Ook de liedjes die door Mark gezongen zijn zingen ze mee.

We hebben zelfs een variant voor als de tafels opgeruimd moeten worden: Ruim je tafel op, ruim je tafel op. Zie je zelf niet wat een troep...

Ook al zijn de beats misschien niet zo modern, de teksten blijven leuk en zijn vaak nog actueel.

Sterren plaatjes