Bijna bracht ik dit boek voor de tweede keer ongelezen terug naar de bibliotheek. Ik had hem ook tot twee keer toe gereserveerd, maar kwam er tot dusver niet aan toe. Gisteren, een week voordat het boek terug moest begon ik er toch maar in.
Het is geen dik boek, dus ik dacht dat ik hem wel in dag uit kon hebben. Daar heb ik me in ieder geval aan gehouden, hij was net voor middernacht uit.
Het verhaal gaat over de 7-jarige Millie. Millie stelt haar omgeving veel vragen over het leven én over de dood. Ze houdt alles wat ze dood ziet bij in haar 'Dode Dingen'-schrift. En dan komt de dag die haar hele leven op z'n kop zet: Ze moet haar vader bijschrijven in haar schriftje.
Haar moeder kan niet met de dood van haar vader omgaan en als ze op een dag gezellig zegt te gaan winkelen met Millie, laat ze haar achter in het warenhuis, waar ze Millie zegt op haar te moeten wachten. Dat wachten duurt lang, erg lang.
"Millie draagt dit voortaan met zich mee, dit beeld van haar moeder die kleiner en kleiner en kleiner wordt. De rest van haar leven zal het op verschillende momenten achter haar ogen verschijnen."
Wanneer Millie begrijpt dat haar moeder haar niet op komt halen krijgt ze hulp uit onverwachte hoek. De bejaarde Karl en Agatha helpen haar zo goed en zo kwaad als het gaat bij de zoektocht naar moeder.
Dit resulteert in een bijzonder verhaal vol hilarische gebeurtenissen.
Het boek begint grappig met Millies kinderlijke visie op de wereld, maar blijft zeker niet altijd in het grappige hangen. Door het semi-luchtige begin van het boek gaf ik me snel over aan het verhaal. Brooke Davis, de schrijfster, stelde me op een of andere manier op mijn gemak en wist vervolgens met de veel gevoeligere stukken heel gemakkelijk diep tot mij door te dringen.
Niet alleen Millie heeft met verlies te maken gehad. Ook Karl en Agatha. Beiden zijn zij hun echtgenoot verloren en hebben ze te maken met het verval van de ouderdom. Dat verval weet vooral Agatha tot in de kleinste details te verwoorden.
Tot Millie in beeld verschijnt hebben ze weinig om voor te leven. Eigenlijk is het meer afwachten tot het leven voorbij is. Ondertussen kijken ze terug op het leven dat ze geleefd hebben.
"De begindatum en de einddatum zijn altijd het belangrijkste op de grafstenen, met grote letters geschreven. Het streepje ertussen is altijd zo klein dat je het bijna niet ziet. Terwijl het toch zeker groot en stralend en prachtig zou moeten zijn, of niet, afhankelijk van hoe je had geleefd."
Millie weet het kleine levensvlammetje, klaar om gedoofd te worden, dat bij Karl en Agatha nog brandt weer op te stoken.
Een heel bijzonder boek met bijzondere personages.
Van mij krijgt deze debuutroman 5 sterren. Ik hoop dat Brooke Davis nog meer van dit soort boeken zal gaan schrijven.
auteur: Brooke Davis
Originele titel: Lost & Found
vertaling: Harry Pallemans
uitgeverij: Ambo|Anthos
ISBN: 978 90 2632 951 7
ISBN: 978 90 2632 951 7
aantal pagina's: 231
verschijningsdatum: april 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten