Bloedboek - Dimitri Verhulst

En dan haal je het als schrijver in je hoofd om de bijbel (gedeeltelijk) in je eigen woorden te herschrijven...
Wat zou daar het resultaat van zijn? Een beetje huiverig begon ik in Bloedboek.

"Toen de laatste wettekst was voorgelezen voelde ik geen vreugde. De anderen wel. Ze hebben de illusie nu eindelijk te weten hoe ze moeten leven. Ze hebben een Gids in denken en doen. Maar ze genieten mijn compassie. Zij zijn veroordeeld tot de eeuwige eenzaamheid en ze hebben het zelf niet door. Ze existeren onder het schrikbewind van de Heer, iedere misstap die ze zetten zullen ze cash betalen met ziekte, plagen, dood, excommunicatie. Strikte gehoorzaamheid is hun geboden. Het privilege het uitverkoren volk te zijn is een gouden kooi."

Dimitri Verhulst heeft de eerste vijf bijbelboeken herschreven in het taalgebruik waar hij bekend om staat. Dat taalgebruik laat niets aan de verbeelding over.
Zo worden de schepping, het verhaal van Noach, Abraham, Jozef en Mozes toch ineens heel anders belicht.
De verhalen zijn niet veranderd, maar door het hervertellen laten ze soms wel een heel andere indruk achter. En wat reisden die mensen wat af! Van hot naar her en weer terug. Het versje 'De paden op, de lanen in' wordt dan ook regelmatig geciteerd.

Het boek is opgedeeld in twee delen. Deel I heet SOAP, deel II Mijn Veldtocht. In dat tweede deel is Mozes, bizar genoeg, de ik -figuur.

Tijdens het lezen heb ik gehuiverd om de details uit de verhalen die ik niet kende, maar ook gelachen om de toch wel humoristische en regelmatig grove manier waarop ze beschreven zijn.
Het spreekt voor Dimitri Verhulst dat er niet gevloekt wordt in het boek.

"En mijn mannen keerden op hun stappen terug en slachtten vervolgens ook nog eens deze weerloze sletten af. Enkel de maagden werden gespaard (ik heb niemand gevraagd hoe ze dát hebben gecheckt).

Zijn eigen kijk op God en de bijbel komt duidelijk in het verhaal naar voren, alhoewel het in dit boek de woorden van Mozes zijn:

"God vroeg niet te worden liefgehad. Wat Hij vroeg was te worden gevreesd. De schoonste gebedsdienst die Hij zich droomde: Een koor van knikkende knieën, een koraal van tandengeklepper! (...) Wij kennen onze plaats: tussens Gods duim en wijsvinger leven wij. Uitverkoren, wij? Ja sjaloom, maak dat de varkens die we niet mogen slachten wijs!"

Hoe ik naar de bijbel kijk? Ik bekijk het niet letterlijk. De tijd waarin de bijbelverhalen zich afspelen was anders dan de onze. Daar hoorden ook andere regels bij. Je kunt de regels die in de bijbel staan wat mij betreft dus niet letterlijk nemen en toepassen op onze tijd.

Vertel vooral de mooie verhalen door en laat de gruwelijke passages, zeker bij kinderen, weg. 

Laat het een leerschool zijn. Leren van de fouten die eeuwen (millenia?) geleden al gemaakt zijn. 

Bloedboek heeft van mij geen afvallige gemaakt in elk geval.

Titel: Bloedboek

auteur: Dimitri Verhulst
uitgeverij: Atlas Contact
ISBN: 978 90 254 4642 0
aantal pagina's: 238
verschijningsjaar: november 2015