Review
"'Hoe heet je?' vroeg Providence.
'Zahera.'
'Wat mooi.'
'Het betekent bloeiend of stralend in het Arabisch.'
'Dat kun je aan jouw gezicht wel zien.'
'Als ik bloeiend en stralend was, zou ik hier niet zijn, niet liggen wegrotten in deze ziekenzaal sinds ik op de wereld ben gekomen!'"
Leo komt bij de kapper op zijn afrokapsel te laten knippen en vertelt daar vervolgens een heel bijzonder verhaal.
Het verhaal van Providence Dupois.
Providence heeft in een ziekenhuis in Marrakech het meisje Zahera leren kennen. Zahera heeft geen ouders en ligt al haar hele leven met taaislijmziekte in het ziekenhuis. Ze ziet haar ziekte als een wolk die ze ingeslikt heeft.
Haar wereld is zo klein als het ziekenhuis, maar haar fantasie zo groot als het heelal.
Providence geeft haar een inkijkje in de wereld (wat resulteert in een paar bladzijden vol feiten) én belooft Zahera dat ze bij haar terug zal komen. Sterker nog, dat ze haar mee zal nemen naar Parijs. Providence wil Zahera adopteren.
Op de dag dat Providence Zahera zal gaan halen ligt al het vliegverkeer plat door de aswolk van een IJslandse vulkaan en is er geen enkele mogelijkheid om op de beloofde tijd in Marokko te arriveren. Geen andere mogelijkheid dan zélf te gaan vliegen.
"Het hart is als een grote kast waarin we alle mensen van wie we houden stoppen om ze altijd bij ons te hebben en ze ons hele leven overal mee naartoe te nemen."
Mijn mening
Een bijzonder verhaal met veel fantasie, terwijl het toch over een heel serieus onderwerp gaat. Het verhaal begint heel serieus, tot Providence besluit te gaan vliegen. Waar zou dat naartoe gaan?
Zou het verhaal één grote grap blijken te zijn? Zou ze écht gaan vliegen? Ik was daar heel benieuwd naar en ging dan ook met een vliegende vaart door het boek heen.
Door heel het boek heen zitten veel humoristische uitspraken die ervoor zorgen dat het een licht verhaal is, terwijl het dat helemaal niet is.
Het hele verhaal wordt eigenlijk door Leo verteld, maar er zijn maar een paar stukjes waarin hij echt als de verteller naar voren komt. Over het algemeen is het boek in personaal perspectief vanuit Providence en soms Zahera geschreven.
Zowel Providence als Zahera proberen hun eigen wolk te verslaan. Providence de aswolk en Zahera haar doorgeslikte wolk die zo groot is als de Eiffeltoren. Beiden hebben ze nooit geleerd om tegen wolken te vechten, maar doen ze daar wel hun uiterste best voor.
"Ze was afhankelijk geworden van een vlucht, afhankelijk van een vliegtuig en een wolk. Ja, nu hing Zahera's leven van twee wolken af. Een die haar vanbinnen verschroeide en een die de lucht blokkeerde. Klem tussen twee wolken, eigenlijk."
Binnenkort ga ik lezen over De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een Ikea-kast. Ook geschreven door Romain Puértolas.
Titel: Het kleine meisje dat een wolk had ingeslikt
auteur: Romain Puértolas
Originele titel: La petite fille qui avait avalé un nuage grand comme la tour Eiffel
vertaling: Gertrud Maes
uitgeverij: Boekerij
ISBN: 978 90 225 7409 6
aantal pagina's: 256
verschijningsdatum: juli 2015
ISBN: 978 90 225 7409 6
aantal pagina's: 256
verschijningsdatum: juli 2015
Vond het een verrassend en ontroerend boek. Heb het met plezier gelezen
BeantwoordenVerwijderen