Via een facebookactie van uitgeverij De Bezige Bij won ik het boek Daar is hij weer met daarbij vrijkaartjes voor de verfilming.De bedoeling was om eerst het boek te lezen en vervolgens de film te kijken.
Alleen kwam ik niet echt gemakkelijk door het boek heen en wilde ik niet het risico lopen dat, tegen de tijd dat ik het boek gelezen had, de film niet meer zou draaien.
Ik was daarom nog niet eens halverwege het boek toen ik naar de film ging.
Mijn verwachtingen van de film waren niet hoog om eerlijk te zijn. Wat ik tot zover van het boek gelezen had, sprak me niet erg aan. En aangezien het boek meestal beter is dan de film...
De film bleek echter erg vermakelijk.
Van tevoren had ik gehoord dat veel mensen de film lachend begonnen om vervolgens stilletjes de bioscoop te verlaten. Dat was in ons geval (ik was samen met mijn man) ook zo.
De film zette me wel aan het denken. De humor was vaak net op het randje. Af en toe voelde ik me schuldig dat ik moest lachen. Maarja, zo is het vaak met humor over gevoelige onderwerpen.
Van tevoren had ik gehoord dat veel mensen de film lachend begonnen om vervolgens stilletjes de bioscoop te verlaten. Dat was in ons geval (ik was samen met mijn man) ook zo.
De film zette me wel aan het denken. De humor was vaak net op het randje. Af en toe voelde ik me schuldig dat ik moest lachen. Maarja, zo is het vaak met humor over gevoelige onderwerpen.
Toen ik de film keek, wist ik nog niet of de verfilming veel afweek van het boek. De film was wat mij betreft in elk geval goed genoeg om het boek verder te willen lezen.
Voor ik het boek uit had, was ik bijna weer een week verder.
Voor ik het boek uit had, was ik bijna weer een week verder.
Ik heb het boek tussen andere boeken door gelezen. Iedere dag een paar hoofdstukken. Ik vond het geen boek om in één keer uit te lezen. Het taalgebruik was best pittig en bestond vooral uit monologen uit de gedachten van Hitler. Er werden veel gebeurtenissen en personages uit de Tweede Wereldoorlog aangehaald.
Over de oorlog heb ik best veel gelezen en geleerd, maar in Hitler als persoon heb ik me nooit zo verdiept. Zijn (mis)daden zeiden mij al genoeg.
Misdaden waar hij ook nu nog geen spijt van heeft. Integendeel. Hij is nog niet tevreden over het werk dat hij in zijn tijd als Führer verricht heeft.
En dat is dan ook precies het doel van Hitler. Zijn werk afmaken. Hij is, zonder dat hij de leiding over Duitsland heeft, alweer aan het nadenken over wie in welke arrestatiegolf gearresteerd al worden.
Wel bijzonder om een boek te lezen waarvan ik van het begin af aan wist dat de hoofdpersoon, de ik-figuur, me niet aan zou staan.
Kon ik in de bioscoop nog regelmatig hardop lachen, het boek ontlokte me slechts af en toe een glimlachje.
Hitler ziet bijvoorbeeld een groot gevaar in de smartphones.
Over de oorlog heb ik best veel gelezen en geleerd, maar in Hitler als persoon heb ik me nooit zo verdiept. Zijn (mis)daden zeiden mij al genoeg.
Misdaden waar hij ook nu nog geen spijt van heeft. Integendeel. Hij is nog niet tevreden over het werk dat hij in zijn tijd als Führer verricht heeft.
"Wat gebeurd is, is gebeurd. Fouten zijn er niet om betreurd te worden, maar om niet nog eens gemaakt te worden. Na een brand zal ik nooit weken of maanden om het oude huis huilen! Ik bouw het nieuwe huis. Een beter, steviger en mooier huis."
En dat is dan ook precies het doel van Hitler. Zijn werk afmaken. Hij is, zonder dat hij de leiding over Duitsland heeft, alweer aan het nadenken over wie in welke arrestatiegolf gearresteerd al worden.
Wel bijzonder om een boek te lezen waarvan ik van het begin af aan wist dat de hoofdpersoon, de ik-figuur, me niet aan zou staan.
Kon ik in de bioscoop nog regelmatig hardop lachen, het boek ontlokte me slechts af en toe een glimlachje.
Hitler ziet bijvoorbeeld een groot gevaar in de smartphones.
"Dat is gevaarlijke larie, die er alleen maar toe leidt dat onze jonge mensen op straat steeds in hun telefoontoestellen lopen te kijken en bij duizenden tegelijk worden overreden.
Het zal een van mijn eerste voornemens zijn zulke telefoontoestellen te verbieden, of alleen nog aan resterende minderwaardige raselementen toe te staan of misschien zelfs verplicht voor te schrijven."
Een persoon als Hitler die opeens weer verschijnt, nee dat lijkt me niks. Mensen doen zijn verschijning af als een grap en luisteren daarom naar hem, maar ondertussen weet Hitler het publiek perfect te bespelen. Zoals hij zelf zegt, net als in 1933.
"'U zou zelfs een pastoor tot atheïst kunnen bekeren, zo te zien', lachte dame Bellini. 'Dat zou je eigenlijk wel denken, maar ik heb het al op grotere schaal geprobeerd,' herinnerde ik me, 'bij veel papen lukt het niet eens met een concentratiekamp.'"
Als het boek letterlijk verfilmd was, zou het niet erg boeiend zijn geweest. De monologen zijn in de film veelal veranderd in dialogen. Hitler werd in de film al snel gekoppeld aan Sawatzki en raakte met hem in gesprek en ging met hem op pad. Terwijl Hitler in het boek vaker alleen met zijn gedachten is.
Ook het verloop van het verhaal is erg anders. De bijfiguren in het boek hebben een grotere rol met daarbij behorende verhaallijn gekregen.
De film drukte mij meer met de neus op de feiten dan dat het boek dat deed.
Heel sterk vond ik de vergelijking tussen Hitler als Führer en Mozart:
"Zonder zijn volk is de Führer niets. Dat wil zeggen, de Führer is zonder zijn volk ook wel iets, maar dan is niet te zien wat hij is. Dat is ieder normaal denkend mens gemakkelijk duidelijk te maken, want het zou net zoiets zijn als Mozart ergens neerzetten zonder hem een piano te geven - dan merkt ook niemand dat hij geniaal is."
Titel: Daar is hij weer
auteur: Timor Vermes
Originele titel: Er ist wieder da
vertaling: Liesbeth van Nes
uitgeverij: De Bezige Bij
ISBN: 978 90 8542 627 1
aantal pagina's: 319
verschijningsdatum: september 2014
ISBN: 978 90 8542 627 1
aantal pagina's: 319
verschijningsdatum: september 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten