Lees dan!: Mijn haat krijgen jullie niet

zaterdag 30 april 2016

Mijn haat krijgen jullie niet - Antoine Leiris

13 november 2015: De aanslagen in Parijs, het Bataclantheater.

Antoine Leiris verliest bij die aanslagen zijn vrouw Hélène.

Drie dagen later verschijnt er een brief van hem of Facebook, een brief gericht aan de terroristen.

"De woorden blijven komen. Ze komen uit zichzelf, gewikt, gewogen, maar zonder dat ik ze hoef op te roepen. Ze dringen zich aan me op, ik hoef ze alleen maar aan te nemen. Ik heb ze stuk voor stuk gekozen, gecombineerd, soms uit elkaar gehaald, en na een paar minuten in de huid van een bemiddelaar is de brief daar: 'Mijn haat krijgen jullie niet'."

Antoine vond in het schrijven een uitlaatklep. Het resultaat daarvan is, slechts een half jaar na de aanslag, te lezen in het boek Mijn haat krijgen jullie niet | Dagboek van een man die zijn vrouw verloor bij een aanslag.

Het boek beschrijft zijn eerste twaalf dagen na de aanslag.

In het boek staan geen details over de aanslag. De terroristen worden niet besproken. Het boek draait om Hélène.

"Het enige wat telt is dat ze er niet meer is. De wapens, de kogels, het geweld, dat is allemaal niet meer dan het decor van de scène die zich werkelijk afspeelt, de afwezigheid."

De dagelijkse zorg voor zijn zeventien maanden oude zoontje Melvil is wat hem overeind houdt. In Melvil vindt hij troost.

"Elke dag speel ik dezelfde symfonie waarvan hij de metronoom is, en pas ik goed op dat ik elke noot respecteer."

Een enorm verdrietig verhaal is met dit boek in een prachtige vorm gegoten. Vol mooie, poëtische zinnen. Een ode aan zijn vrouw.

Met zijn boek brengt Antoine Leiris een beetje van het onmetelijke verdriet en de pijn die hij voelt over aan de lezer. Heel knap dat hij dit verdriet in woorden heeft weten te vatten.

Ik hoop dat zijn zoon er later ook wat aan zal hebben.