Omschrijving:
Op het allerhoogste puntje van de wereld,
woonde een superbrutale ijsbeer.
Hij vond niets leuker dan ...
Boe!
Inderdaad: niets leuker dan andere dieren te laten schrikken.
Maar soms wist het kleine welpje niet meer van ophouden.
Een ijsberesterk boek van David Walliams en Tony Ross.
Voor boe-roepers vanaf 5 jaar.
Op het allerhoogste puntje van de wereld,
woonde een superbrutale ijsbeer.
Hij vond niets leuker dan ...
Boe!
Inderdaad: niets leuker dan andere dieren te laten schrikken.
Maar soms wist het kleine welpje niet meer van ophouden.
Een ijsberesterk boek van David Walliams en Tony Ross.
Voor boe-roepers vanaf 5 jaar.
Van David Walliams recenseerde ik eerder twee jeugdboeken:
Broodje Rat en Opa Vlucht. Twee heel verschillende boeken, voor een heel verschillend publiek. Dit keer mocht ik een prentenboek van Walliams recenseren.
Van buitenaf hebben de drie boeken één grote overeenkomt: De illustraties van Tony Ross.
Ik heb Beer zegt Boe! samen met mijn zoontje van vijf gelezen. We vonden hem alletwee erg grappig.
Het kleine ijsbeertje ziet er erg schattig uit. Te schattig om ons te laten schrikken, maar ik denk ook niet dat het de bedoeling van het boek is om lezertjes te laten schrikken.
De dieren op de Noordpool zijn niet zo blij met de kleine ijsbeer. Als door hem de kans om beroemd te worden in het water valt, vinden zij het tijd om de kleine ijsbeer een lesje te leren.
In de eerste instantie vond ik het boek erg op Krrrr... okodil! van Catherine Rayner lijken, dat vond ik een beetje jammer. Halverwege nam Beer zegt Boe! aan andere wending en werd het toch nog een geheel nieuw verhaal.
Er komen in het verhaal veel verschillende diersoorten die op de Noordpool leven aan bod:
Uiteraard ijsberen, maar ook walrussen, papegaaiduikers, poolvossen en konijnen, orka's en een sneeuwuil.
In de andere boeken die ik van Walliams las, voerde de tekst de boventoon. In dit prentenboek zijn het uiteraard de paginavullende illustraties die het meest opvallen. Doordat het verhaal zich afspeelt op de Noordpool, waar het natuurlijk erg wit is, is het geen felgekleurd boek, toch zien de tekeningen er niet saai uit, doordat er veel kleuren in het wit zijn verwerkt.
De tekst is speels over de pagina's verspreid. Voor verschillende soorten tekst, worden verschillende lettertypes en groottes gebruikt, waardoor de tekst een onderdeel van de illustraties is.
Wat mij betreft een geslaagd prentenboek.
auteur: David Walliams
illustraties: Tony Ross
uitgeverij: Clavis
ISBN: 978 90 448 2720 0
aantal pagina's: 31
verschijningsdatum: augustus 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten