Lees dan!: Verwoest me (Touching Juliette #1,5)

maandag 6 april 2015

Verwoest me (Touching Juliette #1,5) - Tahereh Mafi

Mijn paasweekend staat in het teken van Juliette. Gisteren heb ik Vrees me en Verwoest me uitgelezen. Vandaag heb ik Breek me in één ruk uitgelezen. Zo'n boeiende serie dat ik niet eens zin had om tussendoor te bloggen.

Maargoed, hier dan toch mijn verslagje van Verwoest me.

En wie er 'verwoest' wordt? Warner. Warner die niet zo ongevoelig is als hij zich voordoet.

Het verhaal is een overlapping tussen deel 1 en 2. Ik zou je precies kunnen vertellen waar de delen in elkaar overlopen. Maar ik wil niet teveel verklappen. Wat ik wel kan zeggen is dat het begint waar Warner net is neergeschoten en afloopt rond hoofdstuk 20 van deel 2. Volgens mij verklap ik daar niks mee.

In Vrees me ontdekt Warner het notitieboekje van Juliette. In de chaos van dat moment vergeet hij het, maar bij het onderzoeken van haar kamer naar aanwijzingen vindt hij het weer. Hij begint erin te lezen en kan er vanaf dat moment geen afstand meer van doen. Hij leest al haar woorden en neemt ze als een spons met water doet in zich op.
Hij kan zichzelf met de woorden identificeren en merkt dat hij en Juliette nog meer met elkaar gemeen hebben dan hij al dacht.
Meer dan ooit wil hij haar terug vinden.

De schrijfstijl van dit boek is heel anders dan van Vrees me. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat dit boek vanuit Warner geschreven is en het andere vanuit Juliette. Het poëtische van Juliette is hierin aanwezig in de woorden die Warner van haar leest. Woorden die geschreven zijn tijdens haar gevangenschap. Woorden waarvan ze nooit dacht dat iemand ze zou lezen.

"Deze letters zijn het enige wat ik nog over heb. 26 vrienden aan wie ik mijn verhalen kan vertellen. 26 letters, meer heb ik niet nodig."