Lees dan!: Vrees me (Touching Juliette #1)

Vrees me is het eerste deel van de Touching Juliette-trilogie.
Ik heb al heel vaak recensies van de
serie voorbij zien komen. Volgens mij is iedereen die de boeken leest er weg van. Ze stonden dan ook al een tijdje op mijn leeslijst. Het eerste deel had ik gereserveerd bij de bibliotheek, daar moest ik even op wachten, maar toen was het mijn beurt om in de serie te beginnen.

Alleen de cover is al een mooie uitnodiging om te gaan lezen.

Hoe het is om aangeraakt te worden? De 17-jarige Juliette Ferrars weet het niet. Hoe het voelt als mensen om je geven, van je houden? Juliette weet het niet.
Als mensen in aanraking komen met haar blote huid kunnen ze er dood aan gaan.

Zelfs haar ouders zijn bang voor haar en hebben niet tegengestribbeld toen ze 3 jaar geleden uit huis gehaald werd voor allerlei onderzoeken en ze vervolgens in een gesticht terecht kwam. 264 dagen in eenzaamheid. Niemand om tegen te praten. Niks om te doen, behalve schrijven in haar notitieboekje.

Een notitieboekje als enige uitlaatklep, als enige vriend.

En dan wordt ze bevrijd, maar alleen maar om in een ander soort gevangenschap verder te leven.
Het Herstel, een organisatie die belooft de kapotte wereld waarin de mensen leven beter te maken, wil haar inzetten als wapen. Juliette is niet van plan om daaraan mee te werken. Ze wil geen wapen zijn. Ze wil geen monster zijn. Ze wil een mens zijn en als zodanig behandeld worden. Maar het enige wat de mensen van Het Herstel proberen, is haar omkopen.

"Ze willen dat ik vergeet. Ze denken dat ze mijn herinneringen, mijn loyaliteit, mijn prioriteiten kunnen uitwissen met een paar warme maaltijden en een mooie kamer. Ze denken dat ik zo gemakkelijk te koop ben."

De hoop op een menselijk bestaan heeft ze lang geleden opgegeven.
Totdat een paar bekende blauwe ogen uit het verleden haar te hulp schieten.

Doordat Juliette altijd in eenzaamheid is opgegroeid had ze niks anders te doen dan lezen, lezen en nog eens lezen. Ze is opgevoed door boeken. Volwassen geworden met boeken.

De taal van boeken is de taal die ze spreekt en de taal die uit haar eigen pen vloeit.

In het boek lees je de woorden die Juliette in haar notitieboekje schrijft of die ze in haar hoofd schrijft. In gedachten krast ze vaak woorden door.

"~~Deze woorden zijn kots.~~

~~Deze rotpen is mijn slokdarm.~~

~~Dit stuk papier is mijn teiltje.~~"

Haar manier van denken en omschrijven van mensen, dieren en dingen is erg poëtisch. Erg mooi om te lezen.

Volgens mij is Tahereh Mafi een echte woordkunstenaar.

Zoals te verwachten was, wilde ik na Vrees me gelijk door in het volgende deel. Behalve de gewone delen zijn er ook nog twee tussendelen in de serie. En aangezien alle delen al beschikbaar zijn kan ik ze inclusief tussendelen in de goede volgorde gaan lezen.

Toen ik vanmorgen deel 1 uit had ben ik gelijk begonnen in deel 1,5 Verwoest me. Geen dik boek, dus ik was er zo doorheen. Van Verwoest me kun je dan ook binnenkort mijn verslag lezen.

Zometeen ga ik nog even een beginnetje maken in deel 2, Breek me. Je merkt het waarschijnlijk al. Een erg verslavende serie.