"Ik kan hem niet zó vermoorden. Ik wil hem vermoorden, maar niet zo snel, niet alsof het moet. Ik wil dat hij me ziet als ik hem vermoord, dat hij weet dat ik degene ben die hem alles afpakt, die zijn leven afpakt."
Half Wild is het vervolg op Half Zwart. Half Zwart las ik vorige zomer. Ik heb dus bijna een jaar moeten wachten op het vervolg. Ik had hem natuurlijk al eerder in het Engels kunnen lezen. Maar laat ik eerlijk zijn: Het is geen Harry Potter waarbij ik niet op de vertalingen kon wachten.
Toch heeft Sally Green met Half Zwart een vermelding in Guinness World Records gekregen met het meest vertaalde boek van een debuut-schrijfster. De rechten van het boek inmiddels aan vijftig landen verkocht.
Ook is er een bioscoopfilm in de maak, geproduceerd door Karen Rosenfelt, de producer van Twilight.
Wat mij het eerst opviel aan Half Wild is de mooie cover. De cover heeft dezelfde stijl als Half Zwart. Tijdens het lezen kom je erachter dat niet alleen de cover dezelfde stijl heeft, maar ook de hele verhaalopbouw. Wat ik overigens prima vond.
Voor ik in Half Wilf begon heb ik eerst mijn eigen recensie van Half Zwart nog even herlezen. Eens kijken of ik het gevoel van dat boek een beetje terug kon halen. Dat lukte wel aardig, maar gelukkig neemt Nathan je in het begin ook regelmatig mee terug naar het verleden, waardoor eigenlijk het hele verhaal wel weer bij me terug is gekomen. Altijd fijn.
Ik had alleen met enkele benamingen wat moeite. Wat waren fains ook alweer... (Ik weet het inmiddels weer hoor.)
Ik had alleen met enkele benamingen wat moeite. Wat waren fains ook alweer... (Ik weet het inmiddels weer hoor.)
Het boek is opgedeeld in vijf delen. Het begin van ieder nieuw deel is gemarkeerd met een zwarte bladzijde met daarop de titel van het deel.
Ieder deel markeert nieuwe periode in het leven van Nathan.
Review
Nathan komt erachter wat zijn gave is. Hij weet alleen niet of hij er wel zo blij mee is. Het lijkt namelijk of hij er geen controle over heeft, of het hém juist de baas is.
Dat kan hij niet gebruiken op zijn zoektocht naar Gabriel en Annalise.
Om bij hen te komen moet hij enkele deals sluiten met heksen waar hij anders niks mee te maken zou willen hebben.
Iedere keer is het weer een kwestie van vertrouwen. Er is maar een enkeling die hij écht kan vertrouwen. En bij die enkeling rekent hij zichzelf niet.
En als deze zoektocht nou zijn enige probleem was. Nee. Nathan is ook nog steeds op de vlucht voor de Witte Heksen. Eerst wilden zij hem vooral hebben om zijn vader Marcus op te sporen, maar nu hij een volwaardig heks is gaat het ze ook om hemzelf.
Om zichzelf er doorheen te slepen doet Nathan zijn uiterste best om positief te blijven.
Wat ik wel bijzonder vond was dat ik een stuk uit het boek had gemarkeerd dat later als citaat terugkwam in het dankwoord van Sally Green, omdat zij het uit een ander boek geciteerd had.
Ik had het gemarkeerd omdat ik het een mooie zin vond, maar die qua taalgebruik niet echt paste bij de rest van het boek.
"Ik zie oorlogen, verschrikkelijke oorlogen, en de Tiber die overstroomt van het bloed."
Oorspronkelijk is het citaat afkomstig van Vergilius' bekendste werk Aeneis.
"Bella, horrida bella, et Thybrim multo spumantem sanguine cerno."
Ik kende het niet, maar ben op zoek gegaan en heb zo via Wikipedia weer wat geleerd.
titel: Half Wild
auteur: Sally Green
originele titel: Half Wild
vertaling: Lia Belt
uitgeverij: Moon
ISBN: 978 90 488 2046 7
ISBN: 978 90 488 2046 7
aantal pagina's: 336
verschijningsdatum: mei 2015
verschijningsdatum: mei 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten