Lees dan!: Meester Mark vraagt door | Over leven in het onderwijs

"Doe gewoon je werk. Het is een keuze, geen verplichting. Als je doet alsof we het zwaarste beroep van de wereld hebben, houd je jezelf en je omgeving voor de gek."

Met deze uitspraak van een van de geïnterviewde leerkrachten wil ik graag van wal steken.

Je kunt het ermee eens zijn.. of niet.

Ik had dit boek al een paar weken in huis liggen voor ik de tijd vond om erin te beginnen, want tja, einde van het schooljaar, nog wat dingetjes afronden, rapporten maken, oudergesprekken, klaslokaal leeghalen...

Niet dat ik al die tijd geen tijd heb gemaakt om te lezen, maar ik heb toen wat boeken gelezen die niks met school te maken hadden. Even op andere gedachten komen. Zo doe ík dat na een dag werken.

En nu is het zomervakantie en lees ik een voor mij werkgerelateerd boek. Logisch toch?

In Meester Mark vraagt door komen veel leerkrachten aan het woord. Maar liefst 165. Veel van hen hebben dezelfde mening over een bepaald onderwerp. Het komt erop neer dat er teveel op papier of in de computer gezet moet worden, dat er vaak te lang wordt doorgezeurd over kleinigheden en dat een leerkracht behalve lesgeven teveel taken daarnaast heeft die niks met lesgeven te maken hebben. Ook de toetsterreur en de onderwijsinspecteur komen uitgebreid aan bod.

Al deze dingen bracht Mark van der Werf zelf ook al naar voren in zijn vorige boek Meester Mark draait door. Op dat boek kreeg hij zoveel reacties dat hij daar uiteindelijk weer een boek over vol kon schrijven.
Naar aanleiding van Meester Mark draait door is hij ook in gesprek gekomen met staatsecretaris Sander Dekker. Deze zegt kort samengevat dat er minder gezeurd en meer actie ondernomen moet worden. Doe geen werk wat nergens op slaat en meld het als je het ergens niet mee eens bent.

Met alleen maar klagen en zeuren bereik je in geen geval iets. (In mijn eigen bewoording.)

Behalve dat ik veel dingen wel herkende in Meester Mark vraagt door vroeg ik me zelf regelmatig af of ik bij een bepaalde groep leerkrachten hoor die in dit boek toch wel vaak over een kam geschoren worden.

Ben ik zo'n juf die altijd maar over vrouwendingetjes praat en doorzeurt over de kleinste details? Ben ik zo iemand die (te) perfectionistisch is en daardoor nooit klaar is met het werk? Vind ik de werkdruk te hoog?

Uiteraard zijn er soms drukke periodes op school, maar ik ben niet iemand die altijd werk mee naar huis neemt en 's avonds nog doorgaat. Er is wat mij betreft zeker een leven buiten school.

Het schijnt bijvoorbeeld dat er op de vreemdste tijdstippen nog leerkrachten ingelogd zijn op Parnassys (het meest gebruikte administratie-programma onder leerkrachten).

Even checken. Het is nu zaterdagavond 22:00u. Alle basisscholen hebben op dit moment vakantie en... er zijn op dit moment 613 gebruikers ingelogd... (ik niet!) Dat is eigenlijk best wel bizar. En bizar is ook het woord dat gebruikt wordt door de leerkracht die hierover vertelt in het boek.

Mark laat in het boek duidelijk naar voren komen of iets om de mening van één van de geïnterviewde leerkrachten of om zijn eigen mening. Af en toe neemt hij duidelijk afstand van iemands mening.

Daar was ik wel blij om, want in het hoofdstuk 'Eenzame mannen' werden juffen toch wel erg in eenzelfde hokje gestopt. In dat hokje voelde ik me niet zo thuis.

Ik was dan ook blij dat Mark voor zichzelf nog even op de rem trapte en aangaf niet te willen generaliseren en er ook nog vrouwen aan het woord kwamen die niet in het hokje pasten.
Ik vond het leuk dat er ook nog een paar collega's van mij aan het woord kwamen. Woorden waar vast nog wel wat discussie uit gaat ontstaan.

Ik vond dit niet een boek om in één ruk uit te lezen. Veel leuker is het om uit een boek als dit af en toe een hoofdstuk te lezen. Dat is dan ook precies hoe ik het gedaan heb.

Ik heb tijdens het lezen nog wel wat ideetjes opgedaan. (Geen idee of ik ze me na de vakantie nog kan herinneren. Hallo, ik heb nog 4 weken!)

Soms was ik erg verbaasd over wat sommige leerkrachten allemaal buiten hun schooltaken om nog (moeten) doen voor de school. Een enkeling klaagt erover, een ander geeft aan het uit liefde voor het vak en de kinderen te doen en niet anders te willen.

En wat ook regelmatig terug kwam: Als je voor het onderwijs kiest, dan kies je niet voor een 9 tot 17 baan waarbij je klaar bent zodra je de deur achter je sluit. Hier ben je je als het goed is tijdens je opleiding al wel van bewust. Als je voor het onderwijs kiest, dan kies je ook voor wat daarbij komt kijken. Als je het er niet mee eens bent, doe er wat aan of zoek iets wat beter bij je past.

Dat is ook wat sommige, inmiddels dus ex-leerkrachten, die in dit boek aan het woord komen hebben gedaan. Ander werk zoeken.

Ik ga er vanuit dat er ook weer veel reacties op dit boek zullen komen. Dat er nog meer verhalen uit voort zullen komen. Wat mij betreft hoeft daar geen boek meer over geschreven te worden. Ik heb nu de mening van 165 leerkrachten uit zowel het basis-als het voorgezet onderwijs gelezen en het is goed zo.

Wil je mijn recensie van Meester Mark draait door lezen? Klik dan hier.