Rosy (Verhoeven #4) - Pierre LeMaitre

"Eén man zet het hele land schaakmat, dat kan toch niet waar zijn!"

Of ik Rosy, het vierde boek over Camille Verhoeven, wilde lezen en recenseren, werd mij gevraagd. Aangezien dat boek al op mijn lijstje stond, was ik daar erg blij mee.
Op het eerste gezicht ziet het boek er al goed uit. Een leuke hardcover in een handzaam formaat.

Het boek heeft maar 185 pagina's inclusief een hoofdstuk van Alex.  Alex is officieel het tweede deel van de Verhoeven-serie, maar is in Nederland als eerste verschenen.
De volgorde zoals hij bedoeld is, is deze:

1. Irène
2. Alex
3. Camille
4. Rosy

Ik heb ze zelf op volgorde van uitkomen gelezen en had ze liever op bovenstaande volgorde gelezen, maar ik lees ook wel reacties van andere lezers die vinden dat de volgorde van uitkomen juist wel een heel spannende is. Als je mijn recensies van de eerste drie delen leest kun je lezen waarom ik dat niet vind. (Klik op de titels van de boeken om de bijbehorende recensies te lezen.)

Rosy zou wel los van de andere delen gelezen kunnen worden. Er is één keer een opmerking over een gebeurtenis over een vorig boek, maar als je daar niet teveel waarde aan hecht is het geen probleem.

Je kunt in ieder geval in een kort boekje kennis maken met Camille als je de serie nog niet kent en daarna beslissen of je de andere delen ook gaat lezen.

Rosy

Rosy begint met een bomaanslag. (Ik dacht even dat ik nog een keer De lege stad van Simone van de Vlugt, waarvan ik gisteren een recensie plaatste, aan het lezen was...)

Een bomaanslag aan de Rue Joseph-Merlin in Parijs. Er vallen geen doden, alleen gewonden. De bommenlegger heeft het hele gebeuren gefilmd en geeft zichzelf vlot na de aanslag aan bij de politie.

Camille Verhoeven heeft net een aantal dagen verlof opgenomen, maar moet op stel en sprong weer terugkomen omdat de bommenlegger alleen met hem wil praten.

"Maar waarom wil hij zo nodig met míj praten?' vraagt Camille geërgerd. 'Was er niemand anders?' 'Hij zegt dat hij u van de televisie kent.' 

'Dat geeft al een idee van zijn niveau...'  

(...)'Zijn naam komt niet voor in het systeem, maar die van zijn moeder wel. Rosie Garnier. Zit sinds acht maanden in voorarrest voor moord.' 

'Dat geeft al een idee van het nest waar hij uit komt."

Jean (of John) beweert dat hij 7 bommen heeft geplaatst en dat hij de locaties pas prijsgeeft als hij losgeld krijgt, een nieuwe identiteit voor hem en zijn moeder en op het vliegtuig wordt gezet naar Australië om daar een nieuw bestaan op te bouwen. 

Camille peinst er niet over om hiermee akkoord te gaan en zet alles op alles om de bommen te lokaliseren. 

Het boek is opgedeeld in een aantal dagen die weer verdeeld zijn in verschillende tijdstippen. Te beginnen om klokslag 17.00u op de eerste dag.

De schrijfstijl van Pierre LeMaitre bevalt mij erg goed. Hij bereidt je af en toe tot in details voor op wat gaat komen en is regelmatig erg sarcastisch. Een flinke dosis sarcasme kan ik wel waarderen :-).

Hij heeft het personage Camille erg goed neergezet. Ik zie hem al helemaal voor me. Ik kan me de manier waarop hij op een (te hoge) stoel klimt helemaal voorstellen. Camille is namelijk maar 1.40m lang. Verder is hij kaal en knokig.

Ondanks zijn lengte kijken veel collega's tegen hem op. Hij is dan ook zeker niet op zijn mondje gevallen. Krijg je al een beetje een beeld?

Titel: Rosy
Auteur: Pierre LeMaitre

Originele titel: Rosy & John

vertaling: Jan Steemers
uitgeverij: Xander uitgevers 

verschijningsdatum: april 2015

ISBN: 978 94 0160 425 3

aantal pagina's: 185