"Het was alsof er elektroden op mijn borst waren geplakt, die met een enorme schok een tweede hart op gang brachten. Het klopte voor het eerst, maar nooit in hetzelfde ritme als het eerste. Plotseling waren er twee Ali's, en allebei vergingen ze van de pijn. De ene haatte het, De andere genoot ervan."
Alice Bell is helemaal opgenomen in de groep van de zombiedoders. Met Cole aan haar zijde kan niemand haar wat maken. Voor zolang hij haar vriendje nog ís tenminste.
Toen Alice en Cole elkaar voor het eerst zagen kregen ze beiden een visioen dat er geen doekjes om wond. Vervolgens werden ze als magneten naar elkaar toe getrokken.
Het leek of die visioenen iets waren tussen Cole en Ali, maar dat blijkt niet zo te zijn. En net als de visioenen tussen Cole en Ali zal deze ook uitkomen.
Als dat nou het ergste was waar Alice op het moment mee zat. Nee. Als ze in de spiegel kijkt ziet ze wat anders dan haar spiegelbeeld. Nouja, het is wel haar spiegelbeeld, maar dan met een eigen wil.
Haar spiegelbeeld lijkt haar over te willen nemen. Tik-tak. No way dat Alice dat laat gebeuren.
"Als de duisternis vocht tegen het licht, dan won het licht altijd. Ik was het licht, zolang ik mijn vlammetje niet liet doven. Ik zou winnen. Toch?"
"Iedere tekening, ieder woord had betekenis voor hem, van de namen van de vrienden die hij had verloren tot de afbeelding van de zeis van de dood. Omdat ze lieten zien wat hij was. Een zombiedoder.
Hij zag er levensgevaarlijk uit, alsof de monsters bang zouden moeten zijn dat hij onder hún bed zou zitten."
Behalve dat het boek erg spannend en vol actie is, zit er ook veel humor in.
Net als Alice in Zombieland is Alice (Ali) de ik-figuur in het boek. Dat maakte dat ik snel in het verhaal zat. Het boek heeft genummerde hoofdstukken die ook stuk voor stuk een pakkende titel hebben.
Net als Alice in Zombieland is Alice (Ali) de ik-figuur in het boek. Dat maakte dat ik snel in het verhaal zat. Het boek heeft genummerde hoofdstukken die ook stuk voor stuk een pakkende titel hebben.
"Als je met Ali Bell verstoppertje speelt, kun je maar beter duimen dat ze je niet vindt."
"Bang zijn voor spinnen heet arachnofobie, bang zijn voor kleine ruimtes claustrofobie, maar bang zijn voor Ali Bell heet gewoon gezond verstand."
"Vroeger was er een straat genoemd naar Ali Bell, maar ze hebben de naam veranderd omdat ze niet zomaar over zich heen laat lopen."
Ik zie op Goodreads dat er in ieder geval nog twee boeken in de serie aan zitten te komen. Hartenkoningin die in september dit jaar zal verschijen en A mad zombie party.
Op de website van Gena Showalter staat nog een tussenverhaal. De ontmoeting tussen Cole en Ali vanuit Cole's point of view. Cole... Meet Ali (Klik om het verhaal te lezen. Wel Engels)
En als je nog even weer een opfrisser nodig hebt van wat er ook alweer in het vorige boek gebeurde: Hier is mijn recensie van Alice in Zombieland.
Zelf heb ik het van tevoren nog wel weer even bekeken, maar in Door de zombiespiegel staan ook nog redelijk wat verwijzingen die het geheugen weer aardig opfrissen.
Het kostte me in ieder geval geen moeite om in het verhaal te komen.
auteur: Gena Showalter
Originele titel: Through the Zombie Glass
vertaling: Angelique Verheijen
uitgeverij: Harlequin Young Adult
ISBN: 978 90 347 5467 7
ISBN: 978 90 347 5467 7
aantal pagina's: 416
verschijningsdatum: april 2015
verschijningsdatum: april 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten