Een goede afsluiting van een serie.
Aan het eind van deel 3 springt Ethan Wate van de watertoren af om door zijn dood het goed en het kwaad weer in evenwicht te brengen.
Als Ethan in dit deel wakker wordt in zijn slaapkamer met het blauwe plafond denkt hij even dat er niks aan de hand is, tot hij zijn moeder in de keuken hoort. Zijn moeder die dood hoort te zijn.
Ethan blijkt zich in de Andere Wereld te bevinden, maar dan wel in een gedeelte met zielen die nog iets af te maken hebben op aarde.
Behalve zijn moeder is ook zijn tante Prue aanwezig. Zij is van mening dat het niet klopt wat Ethan overkomen is en denkt dat er een manier is om het ongedaan te maken.
De weg daar naartoe is allesbehalve gemakkelijk, zo niet onmogelijk.
De eerste stap is om contact te maken met Lena, zonder haar hulp kan hij niet veel beginnen. Voor haar begint hij er juist aan!
Op weg naar het voltooien van zijn missie loopt Ethan weer allerlei duistere figuren tegen het lijf, maar maakt hij ook nieuwe vrienden.
Net op het moment dat ik me af begon te vragen waar Lena mee bezig zou zijn switchte het verhaal van Ethan naar Lena. Precies op het juiste moment.
Aan het begin van het verhaal moest ik er echt weer even inkomen. Het was ook al een tijd geleden dat ik deel 3 gelezen had.
Ik raad degenen die dit boek willen gaan lezen en voor wie deel 3 ook al een tijdje geleden is dan ook aan om op z'n minst het laatste hoofdstuk van het vorige boek nog even te herlezen.
Dat heb ik zelf uiteindelijk ook nog gedaan.
Als je nog geen enkel boek uit deze serie gelezen hebt kan ik zeggen dat deze serie echt de moeite waard is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten