De IJzerstrijder (Call of the Forgotten #3) - Julie Kagawa

Ik was afgelopen week superblij dat ik dit boek door de brievenbus kreeg! Want jeetje, wat hebben we lang moeten wachten op het vervolg van De Duistere Fae. In september 2014 las ik hem en kon mijn ogen toen niet geloven bij het omslaan van de laatste pagina. Zo kun je je lezers toch niet achterlaten! ;-)

Maargoed, met de komst van De IJzerstrijder is dat wel goed gemaakt.
Alhoewel dit deel wel een afscheid is. Het is namelijk het laatste deel in de Iron Fey en de Call of the Forgotten-serie.

Voordat ik begon met lezen in De IJzerstrijder las ik eerst mijn eigen recensie van De Duistere Fae nog eens en las ik het laatste hoofdstuk van dat boek. Daardoor kwam het meeste wel weer zo ongeveer boven. En wat niet terugkwam, kwam tijdens het lezen van De IJzerstrijder wel terug.

Let op: Er kunnen in deze recensie spoilers van de vorige delen zitten. In mijn recensies spoiler ik nooit over het boek waar de recensie over gaat.

Het boek begint gelijk al goed. Zoals in alle boeken van de serie, stelt de hoofdpersoon zich eerst aan je voor. In dit boek is dat maar één zinnetje:

 "Mijn naam is Ethan Chase. Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik denk dat ik dood ben."

Op de achterkant van het boek is al duidelijk dat hij het overleefd heeft. Gelukkig. Maar veilig is hij nog lang niet. 

De kille Keirran is nu namelijk aanvoerder van het leger van de vergeten fae in een opstand tegen het Zomer- en Winterrijk.

Hij kan maar op één manier worden tegen gehouden. Een manier waar Ethan bij nodig is. Waarbij hij zelfs moet samenwerken met de fae.

"Keirran was verdwenen, en ik had met eigen ogen de demon gezien die was achtergebleven. Een echte elf - zonder emoties, berouw of geweten om hem af te remmen. Zonder ziel was Keirran veranderd in het type fae dat ik altijd had gehaat en gevreesd."

(Ethan Chase)

Magieloze Ethan in het magische rijk van de fae. Gelukkig heeft hij een sterke medestander.

De IJzerstrijder is een goede afsluiting van de serie. Net als de andere delen vol spanning en actie, waarin Ethan als ik-figuur de hoofdrol speelt.

Er komen veel oude bekenden voorbij, waaronder Grimalkin de kat, een van mijn favorieten.

"'Echt, het is een wonder dat Nimmernimmer zo lang heeft kunnen voortbestaan,' zei hij peinzend. 'Ik ril bij de gedachte aan wat er zou gebeuren als ik er niet was geweest om open deuren in te trappen.'"

(Grimalkin)

Eén van de meest spannende en meest bizarre stukken in het boek is het gedeelte dat zich afspeelt op een kermis. (Bij dat stuk moest ik trouwens even terugdenken aan Assad van de Serie-Q van Jussi Adler-Olssen, een heel ander genre.)

"'... ik begin erachter te komen dat jij een griezelig vermogen hebt om problemen aan te trekken, Ethan Chase. Ik zou het bijna een talent willen noemen.'

'Jep, verzuchtte ik. 

'Welkom in mijn wereld.'"

Titel: De IJzerstrijder
Auteur: Julie Kagawa

Originele titel:The Iron Warrior
Vertaling: Angelique Verheijen

Uitgeverij: HarperCollins Young Adult
ISBN: 978 94 0270 950 6
aantal pagina's: 366
verschijningsdatum: maart 2016