Soms blijft een biebboek een tijdje liggen voor ik eraan toe kom om hem te lezen, maar voor Eleanor & Park heb ik snel tijd gemaakt. Het leek me een geschikt boek voor het paasweekend.
Daarbij wilde ik het niet zover laten komen dat de uitleentermijn verstreken was en ik het boek niet meer zou kunnen verlengen, omdat iemand anders het al gereserveerd zou hebben.
Ik heb hem mooi binnen de tijd uitgelezen. Gistermiddag begonnen, vanmorgen uitgelezen. Zo'n boek is het namelijk: Een boek dat je in één keer uit wilt lezen. In mijn geval wel tenminste.
Waar gaat het boek over:
Het boek speelt zich af in 1986 in Omaha, Nebraska. De 16-jarige Park zit op zijn vaste plek in de bus naar school als er een nieuw meisje instapt. Niemand wil plaats maken voor die nieuwe.
"De nieuwe haalde diep adem en liep de bus door. Niemand keek haar aan. Park wilde ook niet kijken, maar de situatie dreigde op een totale ramp uit te lopen. Die meid leek zo'n type dat er gewoon om vroeg dat er zoiets gebeurde. Ze was niet alleen nieuw, maar ook dik en lomp. En dan dat knettergekke haar, knalrood en nog krullend bovendien. En haar kleren... alsof ze aangegaapt wílde worden."
(Park, blz. 13)
Natuurlijk komt het meisje, Eleanor, naast Park terecht. Ze zeggen geen woord tegen elkaar. Tot Park erachter komt dat Eleanor stiekem zijn strips meeleest en blijkt dat ze veel dingen gemeen hebben.
Behalve hun leven...
Eleanor komt uit een arm, gebroken gezin waar haar dagelijks de dreiging van geweld boven het hoofd hangt. Ze deelt een klein slaapkamertje met al haar broertjes en zusjes. Geen privacy. Niet eens een tandenborstel. Daar bovenop een klootzak van een stiefvader.
Terwijl Park zo ongeveer alles heeft wat zijn hartje begeert: Een vader en moeder die van elkaar houden, een broertje waarmee hij geen slaapkamer hoeft te delen, een oneindige verzameling strips en muziekcassettes.
Wat kunnen die twee elkaar in vredesnaam te bieden hebben?
Toch gaan ze voor elkaar.
Mijn mening:
Het begin in de bus vond ik ietwat rommelig, maar dat was ook precies hoe het was: Rommelig en lawaaiig.
Ik vond het leuk om te lezen hoe Eleanor en Park steeds dichter tot elkaar komen. Het kost zowel Park als Eleanor even tijd om over hun eerste indruk van elkaar heen te komen. Daar komt nog bij dat Park wel een beetje bang is voor wat de buitenwereld over Eleanor denkt. En dat terwijl Eleanor zich schijnbaar niks van de buitenwereld aantrekt.
In het boek wordt veel afgewisseld tussen Eleanor en Park. Geen ik-figuur, maar het is wel duidelijk wat hun gedachten zijn.
Het leest lekker makkelijk weg, terwijl het al met al toch zeker geen luchtig verhaal is en ik tijdens het lezen de proloog steeds en mijn achterhoofd hield.
Al met al zeg ik: Wauw! Dit boek verdient een plekje in mijn boekenkast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten